Tadeusz (Marcin Dorociński)
Były żołnierz AK, w sierpniu 1944 roku walczył w Powstaniu Warszawskim, ciężko ranny był świadkiem śmierci żony z rąk hitlerowców. Doświadczony saper, po wyzwoleniu nie ujawnił się, zawędrował na Mazury, by przekazać wdowie pamiątki po żołnierzu Wehrmachtu, którego śmierci był świadkiem. Tak trafił do domu Róży, znalazł tu swój azyl, gdzie czas powoli zabliźnia wojenne rany.
Róża (Agata Kulesza)
Wojenna wdowa mieszkająca na Mazurach. Dla polskich władz i napływających osadników - Niemka, dla sąsiadów-autochtonów - zdrajczyni, która wysługiwała się sowieckiemu najeźdźcy (w jej domu stacjonował dowódca miejscowego garnizonu). W istocie jest świadomą swej kulturowej odmienności Mazurką. Tadeusza przyjmuje chłodno, ale z czasem znajduje w nim oparcie, jakiego od dawna jej brakowało.
Władek (Jacek Braciak)
Repatriant zza Buga, zajmuje wraz z żoną i dwójką dzieci gospodarstwo po drugiej stronie pola Róży. Doznał wielu krzywd od Sowietów, ale gotów jest walczyć o swój skromny dobytek. Gdy szabrownicy podpalają jego obejście, znajduje wraz z rodziną schronienie w domu Róży.
Amelia (Kinga Preis)
Żona Władka, cichy świadek krzywd doznanych przez rodzinę w ZSRR, po napadzie sowieckich maruderów odtrącona przez męża.
Pastor (Edward Linde-Lubaszenko)
Niemiec, ewangelicki duchowny, obrońca autochtonów - nawet kosztem wyrzeczenia się języka niemieckiego, w którym wygłaszał kazania, orędownik pozostania na Mazurach, lecz mimo to wysiedlony wraz z większością swoich parafian.
Wasyl (Eryk Lubos)
Sowiecki żołnierz, wraz z bandą innych maruderów grabiący okolicę, prawdopodobnie miejscowy rezydent NKWD. Zakochany w Róży, okazuje jej swoje uczucie w dość szczególny sposób.
