Will Ferrell (Harold Crick) stał się jednym z najbardziej popularnych showmanów po swych przezabawnych występach w telewizyjnym show "Saturday Night Live" gdzie można było go oglądać przez 7 sezonów od 1995 do 2002. Na dużym ekranie zabłysnął w komediach, które odniosły sukces, między innymi: Elf, Ricky Bobby - Demon Prędkości (Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby), Czarownica (Bewitched), Niezaliczona (Old School), Tygrysy Murawy (Kicking & Screamin)g i Producenci (The Producer), za który był nominowany w 2005 roku do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy. Współpracował również z Woodym Allenem przy filmie Melinda i Melinda.
Urodzony w Kalifornii Ferrell ukończył University of Southern California na kierunku informacja sportowa, pracując jednocześnie okazjonalnie jako komentator sportowy w lokalnej stacji kablowej. Postanowił zapisać się na zajęcia z improwizowanej komedii do słynnego Groundlings Theatre w Los Angeles, niedługo potem regularnie występował już na scenie, wziął również udział w przesłuchaniach i zdjęciach próbnych do "Saturday Night Live" a wkrótce stał się jednym z kluczowych członków obsady.
Małe role w serialach "On Our Own," "Grace w opałach": (Grace Under Fire), "Living Single" utorowały mu drogę do ról w takich filmach jak Austin Powers. Agent specjalnej troski (Austin Powers: International Man of Mystery) The Thin Pink Line i The Suburbans, potem przyszła rola u boku Chrisa Kattana w komedii A Night at the Roxbury, której obaj byli współautorami angażując dwóch najpopularniejszych bohaterów TV których stworzyli, the Butabi Brothers.
Ferrell pojawił się w filmach Dick, Superstar, Drowning Mona, The Ladies Man, Austin Powers- Szpieg, który nie umiera nigdy (Austin Powers: The Spy Who Shagged Me), Jay i Cichy Bob atakują Jay and Silent Bob Strike Back, Zoolander, Boat Trip, oraz w hicie kinowym Elf.
Maggie Gyllenhaal (Ana Pascal) jest jedną z najzdolniejszych młodych aktorek swojego pokolenia. Po deszczu entuzjastycznych recenzji które zebrała w 2002 na festiwalu Sundance Film Festival za swą rolę u boku Jamesa Spadera w filmie Sekretarka( The secretary), otrzymała nominację do Złotego Globu za najlepszą rolę kobiecą, nominację do Independent Spirit Award w kategorii najlepsza rola kobieca, nagrodę Chicago Film Critics' Award dla najbardziej obiecującej aktorki, nagrodę Boston Film Critics' Award dla najlepszej aktorki, nagrodę National Board of Review Award za "przełomową rolę", oraz nagrodę w tej samej kategorii od IFP/Gotham.
W 2006 Gyllenhaal była nominowana do Independent Spirit Award za rolę w Szczęśliwych zakończeniach (Happy Endings) u boku Lisy Kudrow i Toma Arnolda. Zagrała ostatnio w Trust the Man z Julianne Moore, Billym Crudupem i Davidem Duchovnym, World Trade Center z Nicolasem Cage i Marią Bello i najnowszym filmie produkowanym przez wytwórnię Columbia Pictures pt. Straszny dom (Monster Mouse). W 2006 roku również można ją było oglądać na festiwalu filmowym Sundance w filmie Sherrybaby, w którym zagrała więźniarkę, która stara się wyjść z nałogu narkotykowego i odzyskać opiekę nad córką.
Przez ostatnie kilka lat Gyllenhaal zagrała również w Domu nadziei (Casa De Los Babys) z Daryl Hannah i Lili Taylor, Uśmiechu Mony Lisy (Mona Lisa Smile) z Julią Roberts, Julią Stiles i Kirsten Dunst.
Gyllenhaal zadebiutowała w filmie fabularnym w 1992 u boku Jeremy'ego Ironsa i Ethana Hawke w filmie Kraina wód (Waterland.) Kolejną jej rolą był pamiętny występ w roli Raven, czczącej szatana charakteryzatorki w satyrze na Hollywood Johna Watersa pt: Cecil B. Demented, następna była rola w filmie Donnie Darko - thrillerze fantazy o zakłóconym okresie dojrzewania.
Gyllenhaal w 1999 ukończyła wydział literatury Columbia University.
Dustin Hoffman (Jules Hilbert) jest dwukrotnym laureatem Oscara, siedmiokrotnie był do tej nagrody nominowany, a jego pojawienie się w Hollywood pomogło zapoczątkować nowe podejście do sztuki filmowej. Kolejne role, które grał w swojej karierze wymazywały sukcesywnie linię podziału między rolami "charakterystycznymi" I "dramatycznymi".
Hoffman skupił na sobie uwagę wszystkich wcielając się w rolę Benjamina Braddocka w nominowanym do Oscara filmie Mike'a Nicholsa "Absolwent". Odtąd był do tej roli nominowany jeszcze 6 razy, za filmy tak różne jak Nocny Kowboj, Lenny, Tootsie (ten film współprodukował przez swą firmę produkcyjną Punch Productions) i Fakty i akty (Wag the Dog). Hoffman otrzymał Oscary w 1979 za rolę w filmie Sprawa Kramerów i ponownie w 1988 za rolę w Rain Man.
Hoffman ukończył ostatnio również zdjęcia do filmu Mr. Magorium's Wonder Emporium, reżyserskiego debiutu Zacha Helma - scenarzysty PRZYPADKU HAROLDA CRICKA. W tej fantastycznej komedii występuje również Natalie Portman. Film wyprodukował Mandate Pictures.
Inne tytuły, w których wystąpił to między innymi: Pachnidło (Perfume),Hawana- miasto utracone (The Lost City), Zebra z klasą (Racing Stripe), Wielki mały człowiek (Little Big Man,) Nędzne Psy (Straw Dogs,) Papillon, Wszyscy ludzie prezydenta (All the President's Men), Maratończyk (Marathon Man), Zwolnienie warunkowe (Straight Time), Agatha, Ishtar, Dick Tracy, Billy Bathgate, Miejski obłęd (Mad City), Przypadkowy bohater (Hero), Uśpieni (Sleepers), Kula (Sphere), American Buffalo, Hook i Epidemia (Outbreak).
Emma Thompson (Karen Eiffel) urodziła się w Londynie. Studiowała anglistykę w Cambridge. Tam właśnie odbył się jej debiut aktorski - zagrała Aladdina w pantomimie Footlights, z którą odbyła tournee. Wkrótce potem kiedy grupa pojawiła się w programie BBC "Friday Night, Saturday Morning."
W 1983, Thompson zyskała sobie szerokie uznanie za swe występy w serialach telewizyjnych Alfresco, Election Night Special, The Crystal Cube i Celebration. Wystąpiła również w swoim własnym monodramie "Short Vehicle," na festiwalu w Edynburgu.
Thompson zagrała u boku Roberta Lindsay w pierwszej obsadzie musicalu "Me and My Girl" na Londyńskim West End, prowadziła również swój własny program telewizyjny "Up For Grabs." Napisała i zrealizowała równiez swój własny serial dla BBC "Thompson," następnie zagrała w pełnometrażowej komedii The Tall Guy z Jeffem Goldblumem i Rowanem Atkinsonem. Do BBC powróciła filmem "The Winslow Boy." Swoją pierwszą nagrodę BAFTA dla najlepszej aktorki otrzymała za kreacje w filmach The Fortunes of War i Tutti Frutti.
W 1988, pojawiła się w Henryku V w reżyserii Kennetha Branagha, który również zagrał w filmie. W kolejnym roku zagrała Alison Porter w Look Back in Anger, dla telewizji Thames TV. Również w 1989, wystąpiła w Impromptu Jamesa Lapine u boku Judy Davis, Hugh Granta i Mandy Patinkina.
Thompson dołączyła potem do Renaissance Theatre Company by zagrać Helenę w Śnie nocy letniej a następnie błazna w Królu Learze; odbyła z tymi spektaklami ogólnoświatowe tournee.
W 1991, Thompson zagrała w filmie Umrzeć ponownie (Dead Again) oraz w Wiele hałasu o nic (Much Ado about nothing) i Przyjaciele Petera (Peter's friends) - wszystkie wyreżyserował i zagrał w nich, Kenneth Branagh.
Pierwszego Oscara Thompson otrzymała za rolę w Howards End, potem była jeszcze nominowana za Okruchy dnia (Remains of the day). Oba filmy wyreżyserował James Ivory, w obu również zagrał Anthony Hopkins. Thompson otrzymała również nominację w kategorii "najlepsza kobieca rola drugoplanowa" za rolę w filmie W imię Ojca (In the name of the father) Jima Sheridana z Danielem Day Lewisem w roli głównej.
Za rolę w Howards End Thompson otrzymała również Złoty Glob, Nagrody krytyki z Nowego Jorku i Los Angeles oraz nagrodę National Film Critics Awards, i BAFTA. Za Okruchy dnia i W imię ojca Thompson była nominowana do Złotych Globów jednocześnie w kategorii Najlepsza rola kobieca i Najlepsza drugoplanowa rola kobieca. Za swą pracę w Wiele hałasu o nic otrzymała nominację w kategorii Najlepsza rola kobieca do Spirit Awards oraz w kategorii najlepsza aktorka do American Comedy Awards. Została również nagrodzona London Film Critics Circle Award w kategorii najlepsza aktorka za swe role w Okruchach dnia i Wiele hałasu o nic.
Thompson zagrała główną rolę i napisała adaptację scenariuszową Rozważnej i Romantycznej (Sense and sensibility) dla Anga Lee. Za swą pracę otrzymała Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany, jak również Złoty Glob, USC Scripter Award i Best Screenplay award od Writers Guild, Boston Society of Film Critics, Broadcast Film Critics, the Chicago Film Critics, Los Angeles Film Critics i New York Film Critics. Dostała również nominację do nagrody BAFTA. Jej występ w Rozważnej i Romantycznej przyniósł jej trzecią nagrodę BAFTA oraz nagrodę National Board of Review dla Najlepszej Aktorki.
W ostatnim czasie Thompson zagrała w filmie telewizyjnym HBO Dowcip (Wit) za rolę w którym otrzymała Screen Actors Guild, Złoty Glob, i nominację do nagrody Emmy. Jako współscenarzysta tego filmu otrzymała również The Humanitas Award. Z reżyserem Mike Nicholsem pracowała jednocześnie na Dowcipem i serialową adaptacją Anioły w Ameryce (Angels in America), która otrzymała wiele nagród Emmy i w której grały takie gwiazdy jak Meryl Streep i Al Pacino. Za ten projekt otrzymała nominację do nagrody Emmy. Zagrała również w filmowej adaptacji Mrocznej Argentyny (Imagining Argentyna) scenarzysty i reżysera Christophera Hamptona u boku Antonio Banderasa, komedii romantycznej To właśnie miłość (Love Actually) Richarda Curtisa (za tę rolę otrzymała kolejną nominację do BAFTA), oraz filmach Harry Potter i więzień Azkabanu i filmie familijnym Niania (Nanny McPhee), którego jest również scenarzystką.
Queen Latifah (Penny Escher) jest cenioną piosenkarką, aktorką telewizyjną i filmową, szefową marki i przedsiębiorcą. Pobłogosławiona wieloma zdolnościami i stylem, Latifah jest jednoosobowym artystyczno - rozrywkowym przedsiębiorstwem.
Latifah odniosła w ostatnich latach olbrzymi sukces w Hollywood. Otrzymała wiele entuzjastycznych recenzji, nominację do Oscara w kategorii Najlepsza Aktorka Drugoplanowa, nominację do Złotego Globu, i do nagrody SAG za swą kreację Mamy Morton w fimie Chicago. Potem zagrała w hitowej produkcji Disneya Bringing Down the House, w którym była również producentem wykonawczym. W ostatnim roku pojawiła się również w Taxi (New York Taxi) i Salonie piękności (Beauty Shop). Wcześniej tego roku można ją było zobaczyć w Ostatnich wakacjach (The Last Holiday) u boku LL Cool J , użyczyła również głosu w animowanym hicie kasowym : Epoka lodowcowa. Obecnie jest w trakcie zdjęć do produkcji HBO "Life Support," opartej na prawdziwej historii kobiety, która przezwycięża nałóg narkotykowy by stać się aktywistką ruchu walki z AIDS. Kolejnym projektem w którym zagra jest filmowa wersja Broadwayowskiego przeboju - musicalu Lakier do włosów (Hairspray).
Queen Latifah jest również jednym z najbardziej szanowanych artystów muzyki rap. Od jej przełomowego debiut "All Hail the Queen" z 1989 roku, który wyznaczył wizualne i kontekstowe standardy dla kobiet - raperek, aż do jej zwrotu w kierunku muzyki R&B, Latifah cały czas wskazuje kobietom drogę i miejsce, jakie powinny zajmować w showbusinessie. Zdobyła dotąd cztery nominacje do Grammy, i jedną nagrodę - za najlepszy występ rap solo 1994.
Flavor Unit Entertainment, jej firma produkcyjna, którą założyła i prowadzi wraz z ze swym partnerem Sha-kim Compere, znajduje się w New Jersey, i wkrótce stała się znaną marką po sukcesach takich swoich produkcji jak przebój Wszystko się wali (Bringing Down the Mouse) i Salon Piękności (Beauty Shop), jak również zasłynęła z produkcji tytułów, w których Latifah nie grała, takich jak The Cookout i zapowiadany film Kidnapped.
Latifah nie jest również obcy mały ekran. Jej pierwszy serial telewizyjny "Living Single," był wielkim sukcesem i jest obecnie produkowany na licencji w wielu krajach.
Od jej debiutu na ekranie w filmie Spike'a Lee Malaria zagrała między innymi w Set It Off, który przyniósł jej nominację do Spirit Award w kategorii Najlepsza Aktorka, wystąpiła również w Kolekcjonerze Kości (The bone collector) Phillipa Noyce'a u boku Denzela Washingtona, pojawiła się również w filmie Brown Sugar.
