INSCENIZACJA: ZABAWA W KOMEDIĘ
"Pamiętam pewien wieczór w kuchni Jérôme'a Deschamps. Rzuciłem wtedy pomysł: "A gdybyśmy tak zrobili Kota w Butach razem?" - i to zdanie Pascala zainicjowało udział małżeństwa Jérôme'a Deschamps i Machy Makeieff w tym projekcie. "Jérôme Deschamps jest niesamowitym reżyserem. Ja sam nie miałem żadnego doświadczenia, a on był kapitalny i wziął na siebie całe zadanie."
Jérôme zaczął od wybierania aktorów do tej przygody, potem przyszedł czas na kręcenie. "Sfilmowanie ich w trakcie grania Prawdziwej historii Kota w Butach pozwoli nadać naturalności postaciom rysunkowym. Mam nadzieję, że to ciepło, ta bliskość z grą aktorów jest odczuwalna w filmie. Metoda została wymyślona podczas pracy po wzięciu pod uwagę pewnych ograniczeń technicznych. Zrobiliśmy tak, by każdemu przypominało to zabawę."
Zdjęcia zostały zrealizowane w 7Bis, wyjątkowym miejscu w Paryżu należącym do La Compagnie Jérôme'a Deschamps i Machy Makeieff. "Najpierw daliśmy aktorom wystarczająco dużo czasu, żeby się oswoili z postaciami. Potem praca przebiegała już dużo szybciej."
Cały scenariusz został sfilmowana scena po scenie. Dźwięk został nagrany na miejscu, na planie.
Jérôme Deschamps: "Żeby wybrać aktorów musiałem myśleć w inny sposób. Musiałem zapomnieć, że ich znam, żeby sobie ich wyobrazić w kreskówce. Musiałem się skoncentrować na ciele, ruchach, lecz również na głosie. To był nawet zabawne. Dlatego właśnie Szambelan ma dwóch odtwórców: Jean-Claude Bolle-Reddat dla głosu, a Patrice Thibault dla ruchów. Jeśli chodzi o mnie, to zagrałem Kota - bardzo intuicyjnie! To była nietypowa praca: grać postać, która potem stanie się rysunkiem? Gdy ujrzałem Kota jako obrazek, spodobał mi się jego trochę starszy wygląd; widać po nim, że swoje przeżył. Jego sposób poruszania się jest częściowo ludzki, częściowo koci, a głos, którego mu użyczam jest trochę szalony. Jest w nim mieszanka lekkości i toporności?"
Yolande Moreau użyczyła głosu Królowej: "To było magiczna praca, ale czasem zbijająca z tropu. Sądziłam, że będę tępo podkładać głos siedząc za mikrofonem, a tu znalazłam się w samym środku prawdziwej gry teatralnej. Byłam szczęśliwa, że mogę kolejny raz pracować z Jérômem Deschamps i znowu powrócić do jego szaleństwa. Ten sposób podejścia do dubbingu kreskówki pozwolił nam na udział w uczłowieczeniu postaci."
CHOREOGRAFIA: HUMOR I KPINA W TAŃCU
Aby rozruszać animowane postacie, Pascal Hérold postanowił wezwać na pomoc choreografkę, Louise Wallon. Wallon, z zawodu aktorka, w młodym wieku założyła własną trupę teatralną. Opowiada o początkach współpracy: "Pascal Hérold polubił mój niezdarny świat i zamierzoną nieprecyzyjność w moich spektaklach. Chciał to przenieść do scen tanecznych w swoim filmie. Jego technika animacji pozwala przekazać tę ludzką niezdarną stronę: królewna nie miała być profesjonalistką, lecz tańczyć, jak jej serce nakazywało. Widać w tańcu jej poczucie humoru, przekorność, kpinę i to, że nie jest głupia. Animacja jej tańca pokazuje również tę odrobinę szaleństwa, która w niej drzemie."
Pascal poprosił Louise Wallon, żeby się spróbowała zaczerpnąć inspirację z filmów bollywoodzkich, a zwłaszcza Devdas w reżyserii Sanjay Leela Bhansali oraz z amerykańskich musicali takich, jak My Fair Lady George'a Cukora i West Side Story Roberta Wise'a. "Ten przegląd materiałów filmowych bardzo mi pomógł. Ale potem, musiałam o nich zapomnieć, by dać się ponieść muzyce Moriarty."
MUZYKA: ZMIANA MELODII?
Juliette Deschamps jest reżyserem muzyki do Prawdziwej historii Kota w Butach. Jako reżyser operowy, zmieniła na potrzeby filmu wielkie arie klasyczne, wykorzystując częstokroć niedopasowanie dźwięku i obrazu.
Juliette Deschamps: "Obawiałam się tej prac, jak wszystkich moich przygód artystycznych. Miałam dużo swobody, pod warunkiem, że będę pamiętała o tym, że film jest skierowany do szerokiej publiczności, i że muzyka ma być radosna, by podobać się dzieciom. Moim pomysł opiera się na współczesnej, swobodnej interpretacji znanych klasycznych utworów, jak Carmen Bizeta, Lot Walkirii Wagnera lub jeszcze Nad pięknym modrym Dunajem Johanna Straussa?"
"Spodobała mi się pewna spójność - te utwory są równie nieśmiertelne, co bajka o Kocie w butach. Przecież tekst Perrault przetrwał wieki i nadal znajduje się na szafce nocnej dzieci. Tak samo rzecz się ma z klasycznymi utworami muzycznymi - dziś można je kupić na CD! Uwielbiam 'grać' na niedopasowaniu dźwięku i obrazu. Na przykład wybrałam Lot Walkirii do ilustracji sceny, gdy strusie ruszają, by ciągnąć karocę. Strusie są rozkołysane, wyglądają wręcz karykaturalnie, a muzyka jest dla kontrastu bardzo majestatyczna?"
"Pomysł z muzyką klasyczną dla młodego widza bardzo mi się podoba. Dzieci naprawdę mogą zakochać się w tej muzyce - wystarczy przezwyciężyć uprzedzenia. To są melodie, które łatwo wpadają w ucho. Mam nadzieję, że za kilka lat któreś z nich rozpozna w Ave Maria Haendla muzykę z Kota w Butach!", mówi Pascal Hérold.
"Pracowałam ze starymi przyjaciółmi z zespołu Moriarty. Połączenie tych światów było zaskakujące. Moriarty używa instrumentów nietypowych, prawie dziecinnych, jak ukulele, ksylofon, czy szklanka i łyżeczka do wydobycia wyjątkowego dźwięku. To czasem praca na odgłosach! Zrobiliśmy pierwszą sesję w Bretanii: byliśmy z dala od świata, sami z naszymi partyturami. To było orzeźwiające i sympatyczne. Myślę, że udało się wzbogacić klasykę o charakterystyczny styl Moriarty, zachowując jednocześnie rozpoznawalność utworów."
Zespół Moriarty gra w składzie:
Arthur B. Gillette - Arthur Moriarty
Stephan Zimmerli - Zim Moriarty
Rosemary Standley - Rosemary Moriarty
Thomas Puechavy - Tom Moriarty
Charles Carmignac - Charles Moriarty
LISTA UTWORÓW MUZYCZNYCH FILMU
- Utwór początkowy - Ludwig van Beethoven "Do Elizy"
- Pobudka królewny - Wolfgang Amadeus Mozart "Królowa nocy" z "Zaczarowanego fletu"
- Śmierć młynarza - tradycyjna pieść jidysz z "Jidysz Mame"
- Buty Kota - Guiseppe Verdi "La donna e mobile" z "Traviaty"
- Atmosfera w gospodzie - improwizacja
- Piosenka zamaskowanej kobiety - Georges Bizet "L'amour est un oiseau rebelle" z "Carmen"
- Temat Szambelana - improwizacja
- O jutrzence - Wolfgang Amadeus Mozart "Ouvertura" z "Don Giovanni"
- Królewna zdemaskowana - Richard Wagner "Lot Walkirii" z "Walkirii"
- Marsz kapeluszy - Guiseppe Verdi "La donna e mobile" z "Traviaty"
- Temat Króla - Georg Friedrich Haendel "Rinaldo"
- Kot znika - improwizacja
- Marcel i jego Grofon - Johann Strauss "Nad pięknym modrym Dunajem"
- Ratunku! - Richard Wagner "Lot Walkirii" z "Walkirii"
- Karoca Szambelana - Richard Wagner "Lot Walkirii" z "Walkirii"
- Kot leci - Guiseppe Verdi "La donna e mobile" z "Traviaty"
- Przy uśpionym Grofonie - Johann Strauss "Nad pięknym modrym Dunajem"
- Kuchenne kung-fu - Johann Strauss "Nad pięknym modrym Dunajem"
- Temat Ogra - Wolfgang Amadeus Mozart "Ouvertura" z "Don Giovanni"
- Inauguracja balu - Moriarty "Lovelinesse" z "Gee whiz but this is a lonesome town"
- Les Dindons - Edmond Audran "J'aime bien mes dindons" z "La mascotte"
- Na tarasie - Moriarty "Lovelinesse" z "Gee whiz but this is a lonesome town"
- Bal - (Nabucco) Guiseppe Verdi "Va Pensiero (Chór niewolników)" z "Nabucco"
- Przyjazd do Ogra - improwizacja
- Szambelan i drwal - improwizacja
- Mały szczur - Wolfgang Amadeus Mozart "Ouvertura" z "Don Giovanni"
- Pościg w wieży - Wolfgang Amadeus Mozart "Ouvertura" z "Don Giovanni"
- In extremis - Wolfgang Amadeus Mozart "Ouvertura" z "Don Giovanni"
- Mon vert galant (Greensleeves) VF - tradycyjna pieśń angielska (przypisywana Henrykowi VIII)
- Greensleeves VA - tradycyjna pieśń angielska (przypisywana Henrykowi VIII)
- I Feel Pretty - Leonard Bernstein/ Stephen Sondheim "I Feel Pretty" z "West Side Strory"
- Królewski ślub - Charles Gounod "Ave Maria"
- Gigolo V.F. Leonardo Casucci / Julius Brammer (oryginał 1928) - Roger Graham / Spencer Williams (adaptacja 1956)
- Gigolo V.A. Leonardo Casucci / Julius Brammer (oryginał 1928) - Roger Graham / Spencer Williams (adaptacja 1956)
- Utwór końcowy - Guiseppe Verdi "Va Pensiero (Chór niewolników)" z "Nabucco"
