Jodie Foster (Kyle Pratt)
(właśc. Alicia Christian Foster) – amerykańska aktorka, reżyserka i producentka. Urodziła się 19.11.1962 roku w Los Angeles. Przed kamerą pojawiła się po raz pierwszy w wieku trzech lat w reklamówce. Szybko została dziecięcą gwiazdą, wystąpiła w wielu filmach i serialach telewizyjnych, między innymi: „Gunsmoke” (1969), „All in the Family” (1971), „Paper Moon” (1973), „Bonanza” (1973), ,,The Partridge Family” (1973) i „Medical Center” (1975). Po latach wspominała ten czas z niechęcią, ponieważ – wedle jej słów – „robiła wciąż to samo”. Przełomową rolą w jej karierze była młodociana prostytutka w „Taksówkarzu” Martina Scorsese. Rola wzbudziła kontrowersje ze względu na drastyczność i młody wiek aktorki (w najostrzejszych erotycznych scenach dublowała ją starsza siostra).
Przerwała karierę filmową, by studiować literaturę angielską na uniwersytecie Yale. W 1981 roku niezrównoważony psychicznie zamachowiec, John W. Hinkley junior, wyznał, że dopuścił się próby zabicia prezydenta Reagana, by zwrócić na siebie jej uwagę. Foster jest dwukrotną laureatką Oscara za role w „Oskarżonych” i „Milczeniu owiec”. Znana jest ze starannego doboru ról. Nie mam ekstrawertycznej natury, dlatego występy aktorskie bardzo mi psychicznie pomagają – mówi. Zacięcie reżyserskie tłumaczy tak: Kręcę filmy o sytuacjach, które przeżyłam. Są to zarazem osobiste eseje, dotyczące tego, w co głęboko wierzę. Filmy przez nią reżyserowane, psychologicznie subtelne i przenikliwe, są wysoko oceniane przez krytykę.
Filmografia:
Jako aktorka:
1970 – Menace of the Mountain (TV), 1972 – My Sister Hank (TV), Napoleon and Samantha (TVP: Napoleon i Samanta), Kansas City Bomber, 1973 – One Little Indian, Przygody Tomka Sawyera (The Adventures of Tom Sawyer), Alexander, Alexander (TV), Rookie of the Year (TV), 1974 – Smile Jenny, You’re Dead (TV), Alicja już tu nie mieszka (Alice Doesn’t Live Here Anymore), 1975 – The Secret Life of T. K. Dearing (TV), 1976 – Echoes of Summer (TV, TVP: Echa pewnego lata), Taksówkarz (Taxi Driver), Bugsy Malone (wideo, TVP: Bugsy Malone), Freaky Friday (TVP: Zwariowany piątek), The Little Girl Who Lives Down the Lane, 1977 – Moi, fleur bleu, Casotto, Candleshoe, 1980 – Carny, Foxes (wideo, DVD: Lisice), 1982 – O’Hara’s Wife, 1983 – Svengali (TV), The Hotel New Hampshire (wideo, TVP, DVD: Hotel New Hampshire), Le sang des autres (TVP: Cudza krew), 1986 – Mesmerized (wideo, TVP: Szok), 1987 – Five Corners (TVP: Dzielnica pięciu narożników), Siesta (wideo: Sjesta), 1988 – Stealing Home, Oskarżeni (The Acussed), 1989 – Rabbit Ears: The Fisherman and His Wife (V), 1990 – Catchfire, inne tytuły: Backtrack, Do It the Hard Way (wideo, TVP: Iskierka), 1991 – Milczenie owiec (The Silence of the Lambs), Tate – mały geniusz (Little Man Tate), 1992 – Shadows and Fog (wideo, TVP: Cienie we mgle), 1993 – Sommersby (Sommersby), 1994 – Maverick (Maverick), Nell (Nell), 1997 – Kontakt (Contact), 1999 –Król i ja (Anna and the King), 2002 – The Dangerous Lives of Altar Boys (DVD: Ministranci), Azyl (Panic Room), 2004 – Bardzo długie zaręczyny (Un long dimanche de fiançailles), 2005 – Plan lotu (Flightplan)
Jako reżyser:
1984 – Tales for the Darkside (serial TV, Polsat: Opowieści z krypty, odc. Do Not Open this Box), 1991 – Tate – mały geniusz (Little Man Tate), 1995 – Wakacje w domu (Home for Holidays), 2005 – Flora Plum (w realizacji)
Peter Sarsgaard (Gene Carson)
Wybijający się amerykański aktor młodszego pokolenia. Urodził się 7.03.1971 r. w bazie lotniczej Scott, stan Illinois. Studiował historię i literaturę w Washington University w St. Louis, stan Missouri, gdzie założył grupę teatralną „Mama’s Pot Roast”, która swe działania opierała na aktorskich improwizacjach. Szybko zdobył uznanie, ukończył kursy aktorskie w słynnym nowojorskim Actors’ Studio i trafił na sceny off-Broadwayu. Tam zwrócił uwagę występami w sztukach „Laura Dennis” Hortona Foote’a oraz „Kingdom of Earth” Johna Camerona Mitchella. W 2003 roku zagrał na deskach Signature Theatre Company w sztuce „Burn This” Lanforda Wilsona. Pomimo chłopięcego wyglądu, specjalizuje się w rolach ludzi zagadkowych, często zamkniętych w sobie, a nawet niebezpiecznych. Rozgłos przyniosły mu role homofoba-zabójcy w głośnym filmie „Nie czas na łzy” z Hillary Swank, redaktora naczelnego, wykrywającego prasowe fałszerstwa w „Pierwszej stronie”, czy prowincjusza w „Powrocie do Garden State”. Obecnie ukończył pracę na filmem wojennym „Jarhead”, gdzie zagrał jedną z głównych ról pod kierunkiem Sama Mendesa („American Beauty”, „Droga do Zatracenia”). Krytyka dostrzega w nim „nowego Johna Malkovicha”.
Filmografia:
1995 – Dead Man Walking – Przed egzekucją (Dead Man Walking), Law & Order (serial TV, odc. „Paranoia”), 1997 – SUBWAY Stories: Tales from Underground – nowela Underground (TV), 1998 – Minor Details, Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask), Desert Blue, Another Day in Paradise (wideo, DVD, TVP: Następny dzień w raju), In God’s Hands (wideo, DVD: Wysoka fala), 1999 – Freak City (TV, Hallmark: Wariatkowo), Nie czas na łzy (Boys Don’t Cry), 2000 – Cela (The Cell), Housebound, 2001 – Centrum świata (The Center of the World), Bacon Wagon: The Movie, 2002 – Empire (wideo, DVD: Imperium), The Salton Sea (wideo, DVD: Jezioro Salton), K-19 (K-19: The Widowmaker), Unconditional Love (wideo, DVD: Bezwarunkowa miłość), 2003 – Death of the Dynasty, Shattered Glass (DVD: Pierwsza strona), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State), Kinsey (Kinsey), 2005 – The Dying Gaul, Klucz do koszmaru (The Skeleton Key), Plan lotu (Fightplan), Jarhead (w realizacji)
