Jeszcze o koralowcach i organizmach z którymi współtworzą rafę
Występowanie raf koralowych pokrywa się z zasięgiem życia korali kamiennych. Twardą substancję rafy tworzą kolonie parzydełkowców z dwóch grup: korali kamiennych i stułbiopławów z rodzaju Millepora. Zarówno jedne jak i drugie powstają z podziałów macierzystych polipów umiejscowionych w wapiennym szkielecie. Wszystkie one mają w swoich ciałach ogromne ilości symbiotycznych jednokomórkowych glonów z klasy bruzdnic tzw. zooksantelli. To one wykorzystując energię światła słonecznego, produkują substancje organiczne, którymi karmią swego gospodarza i pobierają jony wapnia, z których tworzą węglan wapnia służący polipowi do budowy szkieletu. To one nadają jaskrawe, bajecznie kolorowe barwy szkieletom korali. Bez nich nie byłoby raf i ich kolorów. Dlatego tak łatwo poznać miejsca w których rafa obumiera, bo w tych rejonach następuje wybielanie, płowienie szkieletu. Glony wymagają zakresu temperatur 20-30 stopni C, bardzo czystej wody i dobrego nasłonecznienia. Ponieważ, jak mawiał już Arystoteles "przyroda nie zna pustych miejsc" martwa skała zostanie zasiedlona przez glony, najczęściej zielenice, i te zielone łąki są sygnałem, że tu kiedyś była żywa, pełna różnorodnych organizmów rafa.
Postrzeganie światła i barw zależy od głębokości. Poniżej 10 metrów jako pierwsze zanikają barwy czerwona i pomarańczowa, później żółta, fioletowa i zielona. Przy 40 m pod powierzchnią wody wszystko ma barwę szaro- niebieską. Kolory rafy można wtedy podziwiać po jej oświetleniu.
