"Palacz zwłok" to przejmujące studium kina grozy połączone z analizą szaleństwa i nazistowską problematyką. Główny bohater, Karl Kopfrkingl, jest palaczem zwłok w praskim krematorium w czasie hitlerowskiej aneksji. Lubuje się w sterylnym porządku, muzyce klasycznej i swojej pracy. Ma obsesję na punkcie swoich obowiązków. Uważa, że uwalnia dusze zmarłych.
Wszystkie grzechy usprawiedliwia swoją potencjalną dobrocią. Bez oporów psychologicznych wchodzi w układ z nazistami a konformistyczne nastawienie zmienia drastycznie jego koncepcję pojmowania rzeczywistości.
Obraz uważany jest za sztandarową pozycję Nowej Fali, obnażającą ułomność ludzkiego charakteru i uświadamiającą łatwość manipulacji pragnieniami. Zalicza się go do klasyki gatunku grozy zarówno w kategorii książki i filmu - powstał na postawie powieści Ladislava Fuksa, psychologa i filozofa, znanego również z tytułu "Pan Teodor Mundstock".
