DAVID CRONENBERG (reżyseria, produkcja)
Miano mistrza horroru i prekursora jednej z jego bardziej krwawych i brutalnych odmian - gore, Kanadyjczyk David Cronenberg zyskał już na początku swojej kariery w latach 70. W latach 90. krytyka z mistrza horroru przemianowała twórcę na jednego z najbardziej oryginalnych autorów tworzących w angielskojęzycznym obszarze kina.
Swoje pierwsze filmy zrealizował jeszcze jako student. W 1966 r. nakręcił na taśmie 16 mm obraz "Transfer", a rok później, na podobnej kamerze - "From the Drain". Pod koniec lat 60. wyreżyserował, napisał scenariusze, sfotografował oraz zmontował dwie krótkometrażówki science-fiction: "Stereo" (1969) oraz "Crimes of the Future" (1970).
W 1975 r. debiutował jako reżyser i scenarzysta pełnometrażowego filmu "Dreszcze" - koncentrującej się wokół dewiacji seksualnych, szalenie okrutnej opowieści wyprodukowanej przez Ivana Reitmana. Cronenberg okrzyknięty został mistrzem gore. Jednak wbrew etykietce, którą mu przylepiono zaczął realizować horrory, w których najważniejszą rolę odgrywała nie rzeź, ale nauka: genetyka, medycyna, psychoanaliza.
W swoim kolejnym filmie - "Wściekliźnie" (1977) opowiedział historię dziewczyny, której ciało ulega transformacji i stopniowo, przemienia ją we współczesną wampirzycę. Cronenberg stworzył dla swojego dzieła dodatkowy kontekst - ciała na sprzedaż - angażując do głównej roli gwiazdę filmów pornograficznych Marilyn Chambers. Zatrważające skutki eksperymentów naukowych, tym razem genetycznych, przedstawił także w "Potomstwie" (1979) - opowieści o kobiecie, która przechodzi specjalną terapię i jej lęki oraz frustracje zaczynają się materializować i zagrażać otoczeniu.
Dwa lata później Kanadyjczyk odwołał się do formuły filmu science-fiction i zrealizował obraz "Skanerzy", który stał się znany ze względu na szokującą scenę eksplozji głowy jednego z bohaterów.
W 1983 r. odbyła się premiera filmu wyróżnionego statuetką w Brukseli podczas Festiwalu Filmów Fantasy i kanadyjską nagrodą Genie - "Videodromu" - filmu nawiązującego do teorii mediów wykształconej przez rodaka Cronenberga - Marshalla McLuhana. Bohaterem jest dziennikarza (James Woods), który pada ofiarą manipulacji pewnego naukowca zafascynowanego technologiami telewizyjnymi. Widzowie zapamiętali scenę, w której do brzucha Woodsa wkładana jest kaseta video, a następnie wyjmowany rewolwer. W tym samym roku reżyser zrealizował także chwaloną przez krytykę "Strefę śmierci" według książki Stephena Kinga, którą wyraźnie odszedł od stylistyki horroru. W głównej roli - nauczyciela, który widzi przeszłość i potrafi przewidzieć przyszłość - wystąpił Christopher Walken.
Po nagrodzonej Oscarem za efekty specjalne "Musze" (1986) z udziałem Jeffa Goldbluma i Geeny Davis, Cronenberg zrealizował film "Nierozłączni" (1988). Opowieścią o braciach bliźniakach (w podwójnej roli Jeremy Irons) prowadzących wspólny gabinet ginekologiczny i sypiających z tymi samymi kobietami reżyser udowodnił, iż potrafi dokonać na ekranie głębokiej analizy psychologicznej. Film nagrodzono statuetką na Festiwalu Filmowym w Avoriaz, Genie Award oraz nagrodą Stowarzyszenia Krytyków z Los Angeles.
W 1991 r. Cronenberg zrealizował "Nagi lunch", w którym do głównej roli, łowcy szczurów Williama Lee alias Williama Burroughsa, który będąc w narkotycznym odurzeniu zabija swoją żonę (Judy Davis), zaangażował Petera Wellera. Film przyniósł Cronenbergowi nominację do Złotego Niedźwiedzia, 11 statuetek Genie (m.in. za najlepszy film, scenariusz adaptowany i reżyserię) oraz liczne wyróżnienia krytyki.
W 1993 r. reżyser powrócił do tematyki związanej z ludzkim ciałem, seksualnością i tożsamością. W "M. Butterfly" opowiedział historię mężczyzny (ponownie Jeremy Irons), który zakochuje się w chińskim śpiewaku operowym, biorąc go za kobietę. Film jednak został przyjęty dość chłodno. Przeciwnie stało się z "Crash" (1996), adaptacją powieści J.G. Ballarda poruszającej problematykę technologicznej apokalipsy oraz związków pomiędzy miłością i śmiercią. Obraz, w którym zagrali James Spader oraz Elias Koteas, wywołał skandal na festiwalu w Cannes. Zdobył tam jednak Nagrodę Jury oraz nominację do Złotej Palmy.
Po trzech latach Cronenberg zaprezentował kolejny film - "eXistenZ", w którym całkowicie zamazał granice pomiędzy rzeczywistością i fikcją gry komputerowej.
PATRICK MCGRATH (autor powieści i scenariusza)
Debiutował w 1997 r. scenariuszem do czarnej komedii "Grave Indiscretion"/"The Grotesque", który powstał w oparciu o jego własną powieść "The Grotesque" Opowiada ona o ambitnym lokaju, który ma chrapkę na majątek oraz kochankę swego pana. Postanawia pozbyć się go w najprostszy sposób, czyli wrabiając w morderstwo. W filmie reżyserowanym przez Johna-Paula Davidsona zagrały takie gwiazdy, jak: Sting, Theresa Russell, Alan Bates, Trudie Styler, Chris Barnes.
Również na podstawie powieści McGratha pt. "Asylum", powstał scenariusz autorstwa mistrza horrorów Stephena Kinga. Powieść opisuje miłość żony dyrektora szpitala psychiatrycznego do jednego z pacjentów, który jest mordercą. Niedługo rozpoczynają się zdjęcia do filmu.
PETER SUSCHITZKY (zdjęcia)
Zdolny i doświadczony operator, który jest autorem zdjęć do kilkudziesięciu filmów europejskich i amerykańskich, obejmujących tak różnorodne gatunki jak adaptacje sztuk teatralnych ("Sen nocy letniej", 1968), obrazy fantasy ("Krull", 1983), intelektualne horrory ("Nierozłączni", 1988). Zaczynał karierę od filmów dokumentalnych i reklamówek, a debiutem fabularnym w 1966 roku był film "It Happened Here". Popularność zyskał jako operator "Rocky Horror Picture Show" (1975) oraz "Imperium kontratakuje" (1980). Następnie rozpoczął owocną współpracę z Davidem Cronenbergiem, w wyniku której powstał horror psychologiczny "Nierozłączni", w którym po mistrzowsku oddał przerażający klimat sterylnego gabinetu ginekologicznego, w którym królują bracia bliźniacy o zaburzonej psychice. Następnie sfilmował dla Cronenberga "Nagi Lunch" (1991)- świetnie kreując atmosferę narkotycznego delirium, oraz "M.Butterfly" (1993) - bardziej tradycyjny w formie, lecz nie mniej wybitny film kostiumowy. Potem współpracowali przy "Crash" (1996) oraz "eXistenZ" (1999).
Ponadto Suschitzky był autorem zdjęć między innymi do:
1973 - Sześć żon Henryka VIII
1974 - Wszystkie zwierzęta duże i małe
1977 - Valentino
1990 - Gdzie serce twoje
1992 - Reporter
1993 - Zniknięcie
1994 - Wieczna miłość
1996 - Marsjanie atakują!
1998 - Człowiek w żelaznej masce
2000 - Czerwona planeta
HOWARD SHORE (muzyka)
Howard Shore podczas swojej kariery skomponował muzykę do ponad 60 filmów. Jest autorem muzyki między innymi do tak znanych tytułów jak: "Milczenie Owiec", "Sublokatorka", "Filadelfia", "Pani Doubtfire", "Siedem", "eXistenZ", "Azyl", "Gra", "Rozgrywka", "Władca Pierścieni" - 3 części.
Stale współpracuje z Davidem Cronenbergiem i Davidem Fincherem. Wykształcenie muzyczne zdobył w Berkele School of Music w Bostonie. Zadebiutował tworząc muzykę do obrazów "I Miss You, Hugs and Kisses" i "Rabid", wcześniej tworzył muzykę do serialu telewizyjnego "Saturday Night Live".
Shore był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany za swoją pracę. Za muzykę do filmu "Ed Wood" dostał nagrodę Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles. Ścieżka do "Milczenia owiec" została nominowana do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. Shore jest także laureatem Grammy, Gotham Award, Saturn Award oraz Genie Award. W 2002 roku otrzymał Oscara za muzykę do filmu: Władca pierścieni: Drużyna pierścienia. Tworzy muzykę w różnych stylach i gatunkach. Znany jest przede wszystkim z mrocznych motywów chętnie wykorzystywanych w horrorach i thrillerach.
