RALPH FIENNES (Pająk)
Początkowo Ralph miał studiować malarstwo. Dostał się do Chelsea Art College, jednak po roku porzucił pędzel na rzecz sceny i przeniósł się do Royal Academy of Dramatic Arts.
Gdy miał 19 lat zadebiutował w amatorskiej produkcji jako Romeo. W 1985 r. dostał swój pierwszy profesjonalny angaż do teatru Regents Park. Spędził tam dwa lata. Przez rok grał w Royal National Theatre. W 1988 został członkiem prestiżowej Royal Shakespeare Company.
Pierwszym sukcesem filmowym, jeszcze nie na skalę światową, była rola Heathcliffa w "Wichrowych wzgórzach" (1992) Petera Kosminsky'ego. W filmie zauważył go Steven Spielberg i zaangażował do "Listy Schindlera" (1994). Rola przyniosła mu nominację do Oscara i Złotego Globu oraz nagrodę krytyki nowojorskiej i Brytyjskiej Akademii Filmowej. Następnie Fiennes zaczął kręcić filmy w USA. W trzy tygodnie po zakończeniu zdjęć u Spielberga rozpoczął pracę na planie "Quiz Show" (1994) Roberta Redforda. Rok później zagrał u Kathryn Bigelow w "Dziwnych dniach" (1995). W 1996 r. otrzymał drugą nominację do Oscara za rolę w "Angielskim pacjencie" Anthony'ego Minghelli. Zagrał też u Istvána Szabó w "Kropli słońca", gdzie wcielił się w potrójną rolę dziadka, ojca i wnuka oraz u Neila Jordana w "Końcu romansu".
Następnie obejrzeliśmy go w filmach: "Pokojówka na Manhattanie" i "Czerwony smok".
MIRANDA RICHARDSON (Pani Cleg, Yvonne)
Ta utalentowana aktorka doskonale radzi sobie zarówno w komediach, jak i w thrillerach czy horrorach. Ma wyjątkowe upodobanie do wcielania się w postacie, które skracają innych o głowę. Robiła to jako Elżbieta I w serialu "Czarna żmija II" (1986) , Królowa Kier w "Alicji w krainie czarów" (1999) , Lady van Tassel w "Jeźdzcu bez głowy" (1999).
Na dużym ekranie debiutowała w roli Ruth Ellis w melodramacie Mike Newella "Taniec z nieznajomym" (1985), który opowiada autentyczną historię obsesyjnie zakochanej kobiety, która zamordowała znudzonego nią kochanka. Występ zwrócił uwagę Stevena Spielberga, który zaangażował Richardson w "Imperium słońca" (1987), gdzie jako pani Victor opiekowała się dwunastoletnim chłopcem (Christian Bale). W kameralnej komedii romantycznej "Czarowny kwiecień" (1991) Mike Newella, zagrała udręczoną mężatkę, która zmienia swoje życie pod wpływem trzech kobiet poznanych we włoskiej willi. Rola Rose Arbuthnot przyniosła jej pierwszego Złotego Globa. Sława przyszła po występie w filmie Neila Jordana "Gra pozorów" (1992). Richardson zagrała nieprzejednaną bojowniczkę IRA. Nowojorscy krytycy przyznali jej nagrodę NYFCC Award. W "Skazie" (1992) Louisa Malle'a odtwarza rolę zaniedbywanej żony. Otrzymała za nią nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej oraz nominację do Oscara i Złotego Globu. Drugą nominację do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej przyniosła aktorce rola chorej psychicznie Vivienne Haigh-Wood, pierwszej żony poety T.S. Eliota, w filmie "Tom i Viv" (1994) Briana Gilberta.
W połowie lat 90. zainteresowała się mniejszymi projektami. Wystąpiła w "The Line, The Cross, The Curve" Kate Bush i w "The Night and the Moment" Anny Marii Tato (1994). Robert Altman przeznaczył dla niej rolę uzależnionej od narkotyków Carolyn Stilton w "Kansas City" (1996). Zagrała Consuelo de Saint-Exupéry w biograficznym "Saint-Ex" Ananda Tuckera i przeciwniczkę Shirley MacLaine w "Czułych słówkach, ciąg dalszy" Roberta Harlinga, filmach z 1996 r. W następnym roku wystąpiła u boku Roberta Duvalla w wyreżyserowanym przez niego "Apostole". W thrillerze "Get Carter" (2000) Stephena T. Kaya wcieliła się w rolę Glorii.
Swój talent demonstruje także w filmach telewizyjnych, takich jak thriller polityczny "Die Kinder" (1991) Roba Walkera. Ken Loach zaangażował ją do "Fatherland" (1994), realistycznej opowieści o ludziach zniewolonych przez system, za który Richardson otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu i filmie telewizyjnym.
Ostatnio mogliśmy ja podziwiać w "Godzinach" jako Vanessę, siostrę Virginii Woolf.
GABRIEL BYRNE (pan Cleg)
Pracując jako nauczyciel hiszpańskiego reżyserował szkolne przedstawienia. W 1979 r. związał się z Dublin Shakespeare Society i występował w grupie teatralnej stworzonej przez Jima Sheridana Project Arts Theatre, w którym swoją karierę zaczynał też Liam Neeson. W tym samym roku Byrne zadebiutował w kinie epizodami w filmach "On a Paving Stone Mounted" i "The Outsider". W 1981 r. zdobył lokalną sławę występując w dwóch serialach telewizji irlandzkiej - "The Riordens" i "Bracken". Wkrótce John Boorman zaproponował mu rolę ojca króla Artura w "Excaliburze" (1981).
Kariera Byrne'a zaczęła nabierać tempa. Przeprowadził się do Londynu, gdzie występował na deskach West Endu. Grał także w kinie i telewizji. W melodramacie "Hanna K." (1983) Costa-Gavrasa wcielił się w prokuratora, w "Obronności królestwa" (1985) Davida Drury'ego był reporterem, a w "Gotyku" (1986) Kena Russella zagrał lorda Byrona. Jako syn Mussoliniego wystąpił w serialu "Mussolini: The Untold Story" (1985).
W 1987 r. zdecydował się na wyjazd do USA. Początki były jednak niezbyt udane. Niepowodzeniem okazała się komedia "Hello Again" (1987) Franka Perry oraz kostiumowy "Lionheart" (1987) Franklina J. Schaffnera o królu Ryszardzie Lwie Serce. Podobny los spotkał "Siestę" (1987) Mary Lambert.
Szersza publiczność zauważyła go po raz pierwszy w "Ścieżce strachu" (1990) braci Coen. Posypały się kolejne propozycje. We "Wspaniałym świecie" (1992) Ralpha Bakshiego, Byrne zagrał rysownika komiksów, który zakochuje się w ożywionej animce (Kim Basinger). Jako agent FBI wystąpił w amerykańskim remake'u "Nikity" Luca Bessona - "Kryptonim: Nina" (1993) Johna Badhama. W adaptacji powieści Louisy Mary Alcott - "Małe kobietki" zakochała się w nim Winona Ryder.
Byrne chętnie występuje w produkcjach niezależnych. Zagrał m.in. w "Podejrzanych" (1995) Bryana Singera, "Truposzu" (1996) Jima Jarmuscha oraz w "Końcu przemocy" (1997) Wima Wendersa. Po roli D'Artagnana w "Człowieku w żelaznej masce" (1998) wcielił się w tak skrajne role jak jezuicki ksiądz w filmie "Stygmaty" (1999) oraz szatan w "I stanie się koniec" (1999), gdzie walczył z Arnoldem Schwarzeneggerem.
Byrne zajmuje się także produkcją (m.in. "W imię ojca" Jima Sheridana) i scenopisarstwem ("The Last of the High Kings"). Zadebiutował też jako reżyser teatralny, a następnie filmowy ("Lark in the Clear Air", 1996). W 1995 r. wydał swoją autobiografię "Pictures in my Head", a w 1997 powieść "The Woman Who Danced with JFK".
BRADLEY HALL (mały Pająk)
Debiutuje na ekranie.
LYNN REDGRAVE (Pani Wilkinson)
Córka aktora Michaela Redgrave’a, młodsza siostra Vanessy.
Pracowała na Broadway’u i w telewizji. W 1972 roku zagrała Królową we "Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie", w 1975 w "The Happy Hooker".
Następnie wystąpiła w "Rehearsal for Murder" (1982), telewizyjnym "Dziedzictwie zła" (1985) oraz jako znudzona hostessa w "Getting it Right" (1989).
W latach 90-tych zagrała w produkcjach telewizyjnych: "Seks-skandal po amerykańsku", "Zdrada ojca", oraz u boku siostry, Vanessy w telewizyjnym remake’u "Whatever Happened to Baby Jane?"
W 1993 roku odniosła ogromny sukces na Broadway’u, występując w monodramie "Shakespeare for My Father".
Następnie wystąpiła w takich filmach, jak: "Bogowie i potwory", "Pora cudów", "Wojna Variana", "Jak zabić psa sąsiada?", "Układ prawie idealny", "Unconditional Love", "Dzika rodzinka".
