Autor scenografii, Andrew Sanders, wyjaśnia koncepcję artystyczną: "Historia sama w sobie jest minimalistyczna. To przede wszystkim portret człowieka i jego obłędu. W dużej mierze nawiązuje on do sztuk Samuela Becketta czy Harolda Pintera. Film zaczyna się od obrazu Pająka idącego ulicami Londynu. Chcieliśmy je pokazać oczami człowieka o odizolowanej, zaburzonej umysłowości. Oczyściliśmy je ze wszystkiego, co zbędne; ludzi, samochodów i innych elementów współczesności. Pająk nie był tam częścią tłumu. Był sam. Ponadto zastosowaliśmy ograniczoną paletę kolorystyczną. Zdjęcia utrzymane są w odcieniach brązu i ochry. Kolory są przytłumione, aby wydobyć postać głównego bohatera."
Autor zdjęć, doświadczony operator i wieloletni współpracownik Cronenberga, Peter Suschitzky, nie miał łatwego zadania. Każda scena ciągnie się w filmie bardzo długo i wymaga nietypowego oświetlenia. Suschitzky’emu udało się stworzyć atmosferę fałszywego ciepła, które stoi w sprzeczności z tematem filmu.
Cronenberg dodaje: "Warstwa wizualna jest odbiciem umysłowości Pająka, który zredukował swoje potrzeby do paru niezbędnych rzeczy: starych łachmanów na grzbiecie, zwartości kieszeni i małej walizeczki."
