Jest rok 2000. Obchody 100. rocznicy odkrycia dzieł wiktoriańskiego poety przebiegają zgodnie z planem. Roland Michell idzie do biblioteki. Wypożycza pierwsze wydanie poezji Asha, pochodzące zresztą z prywatnej biblioteki pisarza. Otwiera książkę. Między strony ktoś niedbale wetknął dwie kartki. To list Asha do Christobal LaMotte. List miłosny! A przecież wiadomo, że Ash miał niezwykłą, jak na poetę, opinię wiernego małżonka. Poza tym był uważany za mizogina, nie znosił kobiet. Nie mógł mieć romansu z Christobal! Przecież ona była lesbijką! Roland z trudem panuje nad sobą. Przecież takie odkrycie to rewolucja w biografiach obojga poetów! Niewiele myśląc Amerykanin… kradnie list i postanawia przeprowadzić prywatne literackie śledztwo. Zwraca się o pomoc do specjalistki od twórczości LaMotte – doktor Maud Bailey.
Od tej pory akcja toczy się dwutorowo. Jedna płaszczyzna filmowa ukazuje Rolanda i Maud, którzy podróżują po kraju, szukają rozwiązania literackiej zagadki. Trafiają na kolejne, coraz bardziej zaskakujące ślady. Poruszają się po tropach zawartych w listach kochanków i w ich… wierszach. Im bliżej są rozwiązania, tym bardziej zbliżają się do… siebie. Odkrywają jednak, że boją się zaangażowania. Niepewnie, po omacku szukają bliskości, a potem uciekają w obawie przed bólem i odrzuceniem. Czy mimo wszystko zdołają pokonać strach przed rodzącym się uczuciem? Czy miłość rzeczywiście zawsze zwycięża?
Drugi wątek filmu przenosi widza do wiktoriańskiej Anglii. Jest rok 1859. Na jednym z przyjęć poznaje się dwójka poetów - Randolph Henry Ash i Christabel LaMotte. Jemu nie układa się w małżeństwie, bo nie lubi kobiet. Ona żyje w związku z pewną malarką. Wystarczy jednak jedno spotkanie, żeby tych dwoje zrozumiało, że są sobie przeznaczeni. Ale czy ta miłość ma jakiekolwiek szanse? Randolph i Christabel są „produktami” i ofiarami moralności swojej epoki. Mogą pozwolić sobie na romans, ale nie na życie razem. Ranią się więc nawzajem, a z bólu rodzi się tajemnica, której nie zdążą sobie wyjawić.
