"Po pierwszej lekturze scenariusza, dokładnie wiedziałam, kim jest Beatrix Potter", mówi Renee Zellweger, grająca tytułową rolę w filmie Chrisa Noonana. "Rozumiałam, jaki wpływ wywarło na niej wychowanie i dlaczego nabrała do świata więcej rezerwy, zmagając się z narzucanymi jej ograniczeniami." Przed zdjęciami aktorka długo studiowała losy swojej postaci, by, jak zaznacza, "zrozumieć wybory, jakich dokonała".
Reżyser Chris Noonan podkreśla spontaniczność, uderzającą w roli Zellweger. "Zawsze charakteryzuje ją przekora i oryginalne poczucie humoru. Zagłębiając się w dzieje Beatrix Potter, przekonujemy się, że nie brakowało jej też bezpośredniości i błyskotliwości".
Twórca nie ma wątpliwości, że większość czytelników nie zna szczegółów z życia słynnej pisarki. Twórca otrzymał propozycję nakręcenia "Miss Potter" wiosną 2004 roku. Studiując jej biografię, nabrał przekonania, że ma do czynienia z nowoczesną kobietą, która dusi się w arystokratycznej elicie przełomu wieków.
Sam scenariusz przebył długą drogę na ekran. Jego autor - Richard Maltby Jr, uhonorowany nagrodą Tony autor musicali "Fosse" i "Ring of Fire", napisał go na początku lat 90.
"Z krótkich opisów na okładkach jej książek, które czytałem swoim dzieciom, dowiedziałem, że po przeniesieniu się do Krainy Jezior porzuciła pisanie książek. To dziwne w przypadku kobiety o tak bujnej wyobraźni". Scenariusz Maltby'ego zwrócił uwagę producenta Davida Kirschnera, który kolekcjonuje pierwsze wydania dzieł klasyków literatury angielskiej.
Wraz ze swoim współpracownikiem Coreyem Sienegą i Davidem Thwaitesem z Phoenix Pictures postanowili pomóc w realizacji projektu, korzystając z przychylności i wsparcia Warne& Co, obecnie działu wydawnictwa Penguin.
David Kirschner wspomina, że wybór reżysera filmu "Miss Potter" podyktowany był nietypowością projektu. "Połączenie scen aktorskich i animacji, ukazanie wyobraźni Beatrix i bohaterów z punktu widzenia tej wyjątkowej, samotnej, kobiety, wyróżniało tę historię spośród innych romansów epoki wiktoriańskiej".
Gdy producent dowiedział się o zainteresowaniu Chrisa Noonana filmem o Beatrix Potter, doznał olśnienia. "'Babe - świnkę z klasą' widziałem więcej razy niż on sam! Wiedziałem, że wniesie do tego filmu swoją wrażliwość i elementy fantazyjne, nie popadając w przesadę czy sentymentalizm". Opinii Kirschnera sekunduje Zellweger: "Film mógłby opływać lukrem, gdyby reżyser postawił wszystko na melodramat. Z Chrisem Noonanem nie ma takiego ryzyka, reżyser starał się te wątki ledwie zasygnalizować, zależy mu na uczciwym pokazaniu bohaterów. Od bajki woli rzeczywistość".
Jedynym kandydatem do roli ukochanego tytułowej bohaterki, wydawcy Normana Warne'a, był Ewan McGregor. Z Zellweger aktor spotkał się wcześniej na planie "Do diabła z miłością". Odtąd oboje poszukiwali kolejnego wspólnego projektu. Reżyser "Miss Potter" podkreśla, że to urok i temperament McGregora umożliwiły mu wcielenie się w tę postać. "Ewan postanowił zaakcentować jego nieśmiałość. Na fantastycznej chemii, jaka wytwarza się między nim a Renee Zellweger, opiera się cały film".
Dwukrotnie nominowana do Oscara Emily Watson gra Millie Warne, siostrę Normana i bliską przyjaciółkę Beatrix Potter. "Miss Potter" to powrót Watson na ekrany po urodzinach jej córki Juliet, która w chwili rozpoczęcia zdjęć miała 5 miesięcy. W rodziców tytułowej bohaterki wcielili się cenieni brytyjscy aktorzy: Barbara Flynn i Bill Patterson, Anton Lesser i Phyllida Law (weteranka angielskiego kina i teatru, matka Emmy Thompson) grają, odpowiednio, starszego brata i matkę Normana Warne'a.
Uhonorowany Oscarem scenograf Martin Childs został osobiście zaproszony do współpracy przy "Miss Potter" przez reżysera Chrisa Noonana. "Pierwsze, co starałem się zrobić, to nasiąknąć stylem epoki: oglądałem obrazy, poznawałem ówczesne wynalazki techniczne, które mogły się nam przydać", wspomina Childs. "Elektryczność powoli trafiała pod strzechy, co pozwoliło nam zmienić wygląd wnętrz. Gdy Beatrix jest dzieckiem dom oświetlają lampy olejne i gazowe, w jej dorosłym życiu zastępuje je światło elektryczne".
Trzykrotnie nagrodzony Oscarem kostiumolog Anthony Powell skorzystał z nieocenionej pomocy jednej z postaci filmu. Projekty strojów w "Miss Potter" powstały w oparciu o kolekcję zdjęć ojca Beatrix Potter - Ruperta. "Podejrzewam, że Beatrix była zdominowana przez rodziców, dopóki nie uzyskała finansowej niezależności. Do tej chwili wszystkie stroje wybierała i kupowała dla niej matka. Sama Beatrix miała w tej kwestii niewiele do powiedzenia, choć już na zdjęciach z wczesnego dzieciństwa widać w jej twarzy wyjątkowe zacięcie. Pozwalała sobą rządzić, ale tylko do pewnego momentu."
"Ubrania Beatrix charakteryzowała prostota. Miała za nic konwenanse i oczekiwania innych ludzi. Odebrała dobre wychowanie, więc nie ośmieliłaby się pójść do banku czy wydawnictwa w nieładzie, ale nie odpowiadał jej także wygląd jej rówieśniczek", tłumaczy Powell. "Podstawą był kontrast między wyglądem Potter a innych kobiet z tej epoki. Na przełom XIX. i XX. wieku przypada rozkwit belle epoque, w modzie panował wówczas przepych zarówno w ubiorach, fryzurach, nakryciach głowy, co staraliśmy się w filmie zaznaczyć". Powell skorzystał ze zbiorów Johna Brighta i jego firmy Cosprop, dysponującej kolekcją epokowych strojów i ich kopii, których jakość, jak zapewnia sam kostiumolog, nie odbiega w zauważalny sposób od oryginałów.
Kolejnym cenionym współpracownikiem Noonana był operator Andrew Dunn, znany z takich dzieł jak "Szaleństwo króla Jerzego" Nicholasa Hytnera, "Królowa sceny" Richarda Eyre'a, "Gosford Park" Roberta Altmana i "Pani Henderson" Stephena Frearsa. Wybór montażysty Robina Salesa podyktowany był jego bogatym dorobkiem, który obejmuje m.in. "Topsy Turvy" Mike'a Leigh i "Johnny English".
Pierwszy klaps na planie "Miss Potter" padł 7 marca 2006 roku. Zdjęcia początkowo kręcono w Londynie i Home Countries. Martin Childs zadbał o "postarzenie nawierzchni" w większym nawet stopniu niż nakazywała to wierność realiom historycznym. Scenograf żartobliwie przyznaje, że na tym etapie prac jego zadaniem było odnalezienie tych zakątków stolicy, w których znajdowało się najmniej parkometrów.
Większość budynków, które oglądamy w "Miss Potter", ma obecnie prywatnych właścicieli, którzy zadbali o ich renowację. I tak The Reform Club stanowi tło dla oświadczyn Normana, a także rozmowy Beatrix z bankierem o możliwości zakupu gruntów w Krainie Jezior. Słynną Bluebell Railway, w której zachowano zabytki z pierwszych lat wieku pary, oglądamy we wzruszającej scenie ostatniego pożegnania bohaterki z narzeczonym przed wyjazdem do Krainy Jezior. Childs wspomina: "Znaleźliśmy tam wiele pociągów z tego okresu. Filmowaliśmy je w bliskich ujęciach, używając mnóstwo pary, żeby zasłonić widok budynków znajdujących się drugim planie". W ten sposób twórcy skutecznie stworzyli iluzję, że bohaterowie spotykają się na stacji Euston, gdzie ich pożegnanie faktycznie miało miejsce.
Producenci działali w porozumieniu z towarzystwem National Trust, które udostępniło im obiekty w Cumbrii i na Isle of Man. W Osterley House kręcono sceny rozgrywające się w Hyde Parku, sekwencję w galerii, którą odwiedzają Beatrix i Millie oraz podwieczorek, na którym pisarka omawia ze swoim wydawcą, jakie zyski może przynieść publikacja jej książki. Ulica Queen Anne w cieszącym się złą sławą zakątku West London pojawia się w zbliżeniach posiadłości Warne'ów. W ogrodach Kensington-upon-Thames zawarta zostaje przyjaźń między Beatrix i Millie.
Najważniejsze sekwencje filmu rozgrywają się jednak w Krainie Jezior i tam właśnie ekipa przeniosła się na 2 tygodnie wieńczące prace nad "Miss Potter". Posiadłość autorki Hill Top nie odpowiadała potrzebom filmowców. Zdjęcia kręcono zatem w Yew Tree, który gruntownie wyremontowano. Przed drzwiami wejściowymi dobudowano ganek, a na tyłach kuchni stworzono bogaty ogród. Jak z dumą podkreśla Martin Childs: "Kraina Jezior spełniła pokładane w niej nadzieje. Słońce także nie zawiodło, oblewając wszystko złocistym światłem. Łatwo było zrozumieć decyzje bohaterki o przeprowadzeniu się do krainy pełnej najpiękniejszych w Anglii jezior i dolin".
