27 grudnia 1901 roku
Maria Magdalena Dietrich przychodzi na świat w Berlin-Schoeneberg jako druga córka oficera policji Luisa Ericha Otto Dietrich i Johanny Felsing. Po śmierci ojca matka wychodzi za mąż za oficera Edwarda von Losch, który ginie w 1917 roku.
do 1918 roku
Nauka w szkole im. Auguste-Victoria w Berlin-Charlottenburg ukończona egzaminem maturalnym. Dziewczynka uczęszczała także na lekcje gry na skrzypcach u profesora Dessau.
1919-1921 rok
Studia na Wyższej Szkole Muzycznej w Weimarze u Roberta Reitza, a potem w Berlinie u Carla Flescha. Z powodu zapalenia ścięgien aktorka musi przerwać naukę muzyki. Następnie pracuje jako modelka, a także gra drobne role na różnych scenach Berlina.
1922 rok
Pierwsza rola filmowa - pokojówka w filmie Georga Jacoby "So sind die Maenner".
17 marca 1923 roku
Ślub z Rudolfem Emilianem Sieberem (1897-1976)
12 grudnia 1924 roku
Narodziny córki Marii Sieber.
od 1925 roku
Marlena Dietrich ponownie podejmuje pracę w teatrze, występuje w rewiach i komediach w Wiedniu i Berlinie. Gra małe role filmowe: "Madame wuencht keine Kinder" (1926, reż. Aleksander Korda), "Eine Dubarry von heute" (1926, reż. Aleksander Korda) i "Cafe Elektric"/"Die Liebesboerse" (1927, reż. Gustav Ucicky).
15 maja 1928 roku
Premiera rewii "Es liegt in der Luft" na Kurfuerstendamm. Bardzo dobrze oceniony występ w duecie z Margo Lion, w piosence "Wenn die beste Freundin". Ta piosenka staje się pierwszym nagraniem płytowym aktorki.
1928 rok
Marlena Dietrich jest partnerką Harry'ego Liedtke w "Ich kuesse ihre Hand, Madame" (reż. Robert Land), pierwszym niemym filmie muzycznym.
1929 rok
Rola tytułowa przy boku Fritza Kortnera w filmie Kurta (później Curtisa) Bernhardtsa "Der Frau, nach der man sich sehnt". Joseph von Sternberg widzi Marlenę przy boku Hansa Albertsa w sztuce rewiowej "Zwei Krawatten" i angażuje ją po zdjęciach próbnych w ekranizacji książki Heinricha Manna "Błękitny Anioł" (1929/30).
luty 1930 rok
Marlena Dietrich podpisuje kontrakt z Paramount Pictures.
1 kwietnia 1930 roku
Premiera "Niebieskiego Anioła". Dietrich opuszcza Berlin.
1930-1935 rok
Powstają filmy w reżyserii Josepha von Sternberga, które ugruntowują światową sławę aktorki; "Marocco", "Flamende Herzen" (1930), "X.27", "Entehrt" (1930), "Shanghai Express" (1931), "Blaonde Venus" (1932), "Die scharlachrote Kaiserin", "Die grosse Zarin" (1934) i "Der Teufel ist eine Frau", "Die spanische Taenzerin" (1934). Za rolę zagubionej śpiewaczki w "Marocco", która odnajduje prawdziwą miłość, aktorka jest nominowana do Oscara. Podczas pracy nad "Der Teufel ist eine Frau" Sternberg ogłasza, że kończy współpracę z Dietrich.
4 maja 1938 rok
Stowarzyszenie Niezależnych Właścicieli Kin z Nowego Jorku publikuje artykuł, w którym Marlena Dietrich, Greta Garbo, Katharine Hepburn i inne aktorki zostały oskarżone o brak powodzenia u widzów. Dietrich zastanawia się nad wyjazdem z Hollywood.
9 czerwca 1939 roku
Dietrich przyjmuje amerykańskie obywatelstwo.
1939 rok
Przekonywany przez ludzi biznesu Joseph von Sternberg proponuje Marlenie Dietrich główną rolę w komedii o dzikim zachodzie George'a Marshalla "Der grosse Bluff". Nowy image pomaga jej zdobyć role w takich filmach, jak: "Das Haus der sieben Sünden"/ "Sieben Sünder" (1940), czy też "Die Freibeuterin"/"Stahlharte Fauste" (1942).
marzec 1943 roku
Na zlecenie United States Entertainment Organisation Marlena Dietrich przez trzy lata towarzyszy ruchom wojsk, występując przed żołnierzami.
połowa 1945 roku
Dietrich po raz pierwszy od 1932 roku odwiedza Niemcy. W listopadzie umiera jej matka, która zostaje pochowana w Berlinie.
1946-1951 rok
Marlene Dietrich występuje w filmach: "Eine auswärtige Affäre" (1947/8) Billy Wilder, "Die rote Lola" Alfreda Hitchcocka (1950), "Engel der Gejagten", "Die Gejagten" (1951), bierze udział w programach radiowych oraz pisze artykuł dla gazety.
1953 rok
Udział w takich projektach, jak: "Zeugin der Anklage" (1957) Billy Wildera, "Im Zeichen des Bösen" Orsona Wellsa (1957/8), "Urteil von Nürnberg" Stanleya Kramera (1961). Na przełomie lat 1977/78 aktorka po raz ostatni bierze udział w filmie. Jest nim "Schoener Gigolo, Armer Gigolo" Davida Hemminga.
1960 rok
Dietrich wyrusza na tourne po Niemczech Zachodnich. Przy okazji jej występów niejednokrotnie dochodzi do zamieszek z powodu jej zaangażowania na rzecz aliantów.
1975 rok
Wypadek w Australii kończy karierę Dietrich.
1979 rok
Ukazują się wspomnienia aktorki.
1982/3 rok
Maximilian Schell realizuje swój wywiad rzekę a Dietrich pod tytułem "Marlene".
6 maja 1992 roku
Marlena Dietrich umiera w Paryżu. Zgodnie ze swoim życzeniem, zostaje pochowana na cmentarzu Friedenau w Berlinie.
