"Czysta poezja" Filmmagie
" Filmowy klejnot. Wiarygodne studium ludzkich emocji" Criticat
"Historia opowiedziana z niezwykłej perspektywy. Będziesz zaskoczony!" Carine Adler, script_writer
"Film z pewnością na długo zostanie w waszej pamięci. Sprawi, że wiele rzeczy będziecie musieli
przemyśleć na nowo. Piękne krajobrazy, delikatne kolory, niezwykłe miejsce akcji i spokojna, wyważona praca operatora kreują zmysłową, kobiecą atmosferę.
Marieke, Marieke to historia, którą każdy z nas zna: matka nie rozumie swojej córki, a ta buntuje się przeciw rzeczywistości, poszukując archetypicznej figury ojca. Bohaterka chce opuścić gniazdo rodzinne, ale nie wie, w którą stronę powinna się udać.
A przecież, jak śpiewał Jacques Brel, bez czułej miłości nic nie ma sensu..."
De Standaard Magazine
"Przykład niezwykłej pracy operatora. Zdjęcia autorstwa Alaina Marcoena (stałego współpracownika braci Dardenne) sprawiają, że miejski pejzaż zamienia się w statyczną, zimną pustynię. Z kolej sposób, w jaki fotografuje on wnętrza, sprawia, że chcielibyśmy w nich zamieszkać.
Mocną stroną filmu jest także reżyseria Sophie Schoukens, która z precyzją rozgrywa detale i unika niepotrzebnych oczywistości.
Zakończenie Marieke, Marieke to wizja emocjonalnego wszechświata, płynnego i nieoczywistego.
Wspaniała rola Hande Kodji."
Cinergie.be
"Niezwykły debiut Sophie Schoukens - meastria i wizjonerskość rzadko spotykane w belgijskim kinie. Reżyserka sprawia, że każda scena staje się niezbędną częścią całości - unika zbędnych cięć montażowych i przesadnej manipulacji obrazem. Jej talent polega na umiejętności uchwycenia niezwykłości i niepowtarzalności życia. Schoukens wędruje kamerą do przeszłości i przyszłości, które łączą się w teraźniejszości. Nie jesteśmy nawet pewni, czy główna bohaterka jest dzieckiem, czy dorosłym - przede wszystkim składamy hołd jej wolności.
Marieke, Marieke chwyta za serce i prowokuje do myślenia - film przypomina pod tym względem inny niezwykły debiut: Obietnicę braci Dardenne."
Universciné.be
"Marieke, Marieke to portret młodej kobiety - Hande Kodja wykonała tu bardzo dobrą aktorską robotę. Również reżyseria, jednocześnie okrutnie wścibska i dyskretna, jest mocną stroną obrazu. Sophie Schoukens wypełnia sceny miłosne całą gamą emocji, nie przekracza jednak granicy wojeryzmu."
Télémoustique
