W języku angielskim słowo lore oznacza zarówno tradycję ludową jak i wychowanie wyniesione z domu. Reżyserka filmu Cate Shortland nie bez powodu używa takiego zrobienia imienia Laura dla tytułowej bohaterki, ukształtowanej przez rodziców - nazistów i slogany III Rzeszy. W 1945 jej świat runie jak domek z kart i będzie musiała na nowo nauczyć się być człowiekiem.
Jest wiosna 1945 roku. Czternastoletnia Lore, córka oficera SS (fenomenalnie zagrana przez debiutującą Saskie Rosendahl), w obliczu kończącej się wojny zostaje zmuszona do pieszego przedarcia się do babci mieszkającej w Hamburgu. Ma do przebycia 900 kilometrów przez tereny zniszczonego wojną kraju. Wraz z mijanymi kilometrami jej wiara w potęgę Narodu Panów zaczyna się chwiać. Dostrzega, że ojczyzna to miejsce śmierci i terroru, świat zupełnie inny niż znała z opowieści ojca. Nie ma w nim miejsca na empatię, czy wzajemną pomoc rodaków. W duszy młodej dziewczyny umierają kolejne wspomnienia i nadzieje. Mimo ciężkich chwil uparcie idzie przed siebie.
Jedynym sprzymierzeńcem czternastolatki okazuje się Thomas, młody Żyd (Kai Malina). Z każdym przebytym kilometrem chłopak coraz bardziej fascynuje Lore, która zaczyna się do niego przywiązywać, a nawet czuć o wiele więcej...
Film Lore nie odpowiada na pytanie, jakimi ludźmi staną się dzieci dorastające w czasach nazistowskich. Zapewne nie każde z nich wyrwie się objęć zła, ale cześć z nich, jak Lore, uświadomi sobie, że nie jest ani lepsze, ani gorsze od innych. A przede wszystkim poznają prawdę o ideologii, w której ich wychowano.
Lore został nakręcony na podstawie brytyjskiej powieści The Dark Room (2001) autorstwa Rachel Sieffert, Brytyjki pochodzenia australijsko - niemieckiego. Film zachwyca subtelnością i delikatnością, a dzięki niezwykle plastycznym zdjęciom, przemawia do każdej części ludzkiej duszy. Rzucił na kolana publiczność na ubiegłorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno oraz był kandydatem Australii do Oscara w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
