KEN KWAPIS (reżyser)
To laureat wielu nagród, który w swojej karierze umiejętnie łączy pracę nad filmami fabularnymi i produkcjami telewizyjnymi.
Kwapis współpracował nad produkcją jednego z najbardziej nowatorskich seriali telewizyjnych ostatniego dziesięciolecia. Wyreżyserował odcinki pilotażowe serialu Biuro (w rolach głównych Steve Carell, John Krasiński i Rainn Wilson), za który stacja NBC otrzymała nagrodę Emmy. Otrzymał także nominacje do nagrody Emmy za reżyserię trzeciego sezonu Biura zatytułowanego Gay Witch Hunt, zaś ostatnio pracował nad specjalnym dwuczęściowym odcinkiem Lecture Circuit, który będzie emitowany w lutym.
Kwapis był też reżyserem pilotażowych odcinków przełomowych seriali takich jak emitowany przez HBO The Larry Anders Show oraz nadawany przez FOX The Bernie Mac Show, uhonorowany nagrodą Emmy. Serial Zwariowany Świat Malcolma (stacja FOX) zdobył nominację do nagrody Emmy dla producenta i reżysera. Kwapis pracował także nad niektórymi odcinkami bardzo popularnego serialu stacji NBC Luzaki i kujony.
W zakresie produkcji kinowych Ken Kwapis ma na swoim koncie film Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów, gdzie w rolach głównych występują Amber Tamblyn, America Ferrera, Blake Lively i Alexis Bledel. Obraz, cieszący się uznaniem krytyków, oparty jest na bestsellerowej powieści Ann Brashares. Do znaczących osiągnięć reżysera na polu filmów pełnometrażowych zaliczyć można również komedie romantyczne, takie jak Licencja na miłość (Robin Williams, Mandy Moore i John Krasiński), Piękna i Borys Bestia (Fran Drescher) oraz Jego zdaniem, jej zdaniem (Kevin Bacon i Elizabeth Perkins). Ten ostatni obraz Kwapis stworzył i wyreżyserował razem z żoną, Marisą Silver. Do kolejnych filmów w jego reżyserii należą Małpa w hotelu (Jason Alexander i Faye Dunaway), Wibracje (Jeff Goldblum i Cyndi Lauper) oraz Łapać tego ptaka (w roli głównej Muppety Jima Bensona).
W produkcji filmu Życie seksualne, opartego na sztuce Arthura Schnitzlera "La Ronde", Kwapis brał udział po raz pierwszy w charakterze reżysera i scenarzysty. Film ten został bardzo wysoko oceniony przez krytyków po premierze na festiwalu filmowym w Los Angeles, zaś w 2005 r. był emitowany przez stację Showtime. W rolach głównych występują tu Anne Heche, Elizabeth Banks i Kerry Washington.
Ken Kwapis studiował reżyserię na Northwestern University i University of Southern California. Zdobył nagrodę Student Academy Award w kategorii "Osiągnięcie artystyczne" za film dyplomowy na swej drugiej uczelni, zatytułowany For Heaven's Sake. Obraz jest adaptacją jednoaktowej opery komicznej Mozarta Der Schauspieldirektor (Dyrektor teatru).
ABBY KOHN i MARC SILVERSTEIN (scenarzyści)
Pracują razem od czasu studiów w School of Cinema and Television w Kalifornii, gdzie oboje zdobyli dyplom MFA w zakresie produkcji filmowej. W czasach studenckich wspólnie napisali scenariusz do krótkometrażowego filmu p.t. Fairfax Fandango, który następnie również wspólnie wyreżyserowali. W 1997 r. obraz zdobył nagrodę za najlepszy film krótkometrażowy na festiwalu filmowym w Los Angeles.
Wkrótce po wejściu na ekrany ich pierwszego filmu sprzedali swój kolejny scenariusz, tym razem do komedii romantycznej Ten pierwszy raz, na podstawie którego w kilka miesięcy później nakręcony został film fabularny pod tym samym tytułem, z Drew Barrymore w roli głównej. Ten pierwszy raz był też pierwszą produkcją wytwórni Flower Films.
Po sukcesie filmu Abby Kohn i Marc Silverstein pisali scenariusze dla wytwórni DreamWorks, Disney, Warner Bros, Spyglass i UA. Obecnie pracują nad ekranizacją powieści Liz Tuccillo pt. How to Be Single i ponownie współpracują z wytwórnią Flower Films.
Abby Kohn i Marc Silverstein pracowali też razem nad kilkoma produkcjami telewizyjnymi. Byli twórcami, scenarzystami i współproducentami wykonawczymi serialu emitowanego przez stację FOX pt. Ich trzech i dziewczyny. Jako producenci wykonawczy pracowali też przy pilotażowych odcinkach seriali Close to Home i Splitsville.
GREG BEHRENDT (autor)
Jest współautorem bestsellerowej powieści sprzedanej w dwumilionowym nakładzie pt. He's Just Not That Into You, na podstawie której nakręcony został film, a Behrendt zyskał opinie pisarza o realistycznym podejściu do związków przechodzących trudne chwile. Książka ta, napisana wspólnie z Liz Tuccillo, odpowiedzialną za literacką stronę serialu Seks w wielkim mieście, stała się wydarzeniem na rynku wydawniczym w rok po jej ukazaniu się we wrześniu 2004 r. i znalazła się na pierwszym miejscu na liście światowych bestsellerów takich gazet jak The New York Times, Wall Street Journal i USA Today. Oprah Winfrey poświęciła dwa programy na omówienie prostego, lecz dobitnego przesłania tej książki.
Greg Behrendt pełni obecnie rolę gospodarza programu Greg Behrendt's Wake-up Call stacji SoapNet, co wpisuje się w kanon jego realistycznego podejścia do związków. Druga komedia Behrendta p.t. That Guy from That Hing w formacie DVD ukaże się wiosną tego roku. Widzowie będą go też mogli oglądać w Greg Behrendt's Totally Into You Comedy Tour. Jego program, zatytułowany po prostu The Greg Behrendt Show, w którym pełnił również rolę gospodarza, miał swoją premierę we wrześniu 2006 roku. Jego widzowie cenią charakterystyczne dla Behrendta poczucie humoru i rady dotyczące związków. W 2005 r. wraz z żoną Amiirą Ruotola-Behrendt wydał kontynuację książki na temat związków, It's Called a Break-Up Because It's Broken, w której znaleźć można szczere rozmowy, dyskusję o trudnej miłości, a także przezabawne i przydatne rady, jak przetrwać rozstanie i jak się po nim podnieść. Książka natychmiast zajęła wysokie pozycje na listach bestsellerów the Wall Street Journal, Amazon.com, Barnes & Noble.com i The New York Times. Behrendt i jego żona pracują obecnie nad kolejną publikacją. W tym samym roku Behrendt zadebiutował w programie Greg Behrendt Is Uncool, w którym występował w charakterze komika scenicznego. Program jest kontynuacją jego poprzedniej produkcji komediowej wydanej na CD, zatytułowanej UNCOOL.
Greg Behrendt pracował jako konsultant przy kręceniu trzech kolejnych sezonów serialu HBO Seks w wielkim mieście, do którego wniósł pewne aspekty typowo męskiego punktu widzenia. Jego chwalone przez krytyków występy komediowe, takie jak The Tonight Show, Late Show with David Letterman oraz Late Night with Conan O'Brien, nadawane były przez HBO i stację Comedy Central. W 2001 r. Magazyn Variety uznał go za jednego z "10 najlepszych komików", zaś w 2006 r. Cosmopolitan zaliczył go do grona 12 wybranych przez siebie "Zabawnych, Nieustraszonych Mężczyzn"
LIZ TUCCILLO (autorka)
Pisała scenariusze do ostatnich dwóch sezonów serialu emitowanego przez HBO, Seks w wielkim mieście, w tym do odcinka The Post-it Always Sticks Twice. Jest też współautorką bestsellera He's Just Not That Into You. Jej druga książka, zatytułowana How to be single, ukazała się latem 2008 r. razem z serialem o tym samym tytule, dostępnym jedynie w Internecie. Liz niedawno zaczęła pracę z reżyserem Gabrielem Muchino nad scenariuszem filmu What I Know About Love i nad telewizyjnym programem pt. Four Single Fathers dla telewizji włoskiej.
NANCY JUVONEN (producentka)
W 1995 r. razem z Drew Barrymore założyła wytwórnię Flower Films. Ich pierwsza produkcja z roku 1998 r., Ten pierwszy raz, wyprodukowana wspólnie z andy Isaac, przyniosła zysk w wysokości 120 milionów dolarów. Kolejnym filmem Flower Films są cieszące się ogromnym powodzeniem Aniołki Charliego i ich kontynuacja z czerwca 2003 r. p.t. Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość. Zysk osiągnięty dzięki tym filmom na całym świecie przekroczył pół miliarda dolarów.
W 2001 r. wytwórnia Flower Films razem z Newmarket i Gaylord Films, wyprodukowała niezależny film fabularny Donnie Darko, cieszący się ogromnym uznaniem krytyków i pozytywnie przyjęty przez widzów. Donnie Darko: The Director's Cut miał swoją premierę w maju 2004 r. na festiwalu filmowym w Seattle. W roku 2003 Flower Films i wytwórnia Bena Stillera, Red Hour Films, wyprodukowały mroczną komedię romantyczną Starsza pani musi zniknąć, w reżyserii Danny'ego DeVito, a w rolach głównych wystąpili w niej Drew Barrymore i Ben Stiller. Następnym filmem Flower Films był obraz 50 pierwszych randek, nakręcony w 2004 r. we współpracy z wytwórnią Adama Handlera, Happy Madison. Dotychczas film ten przyniósł zysk w wysokości ponad 195 milionów dolarów i w roku 2004 należał do czołówki najczęściej oglądanych filmów DVD.
Miłosna zagrywka, film wyprodukowany w 2005 r. przez Flower Films w reżyserii braci Farrelly (z Drew Barrymore i Jimmym Fallonem w rolach głównych) zdobył ogromne uznanie krytyków.
Kolejną produkcją Juvonen był film Prosto w serce, którego scenarzystą i reżyserem był Marc Lawrence, zaś główne role zagrali Drew Barrymore i Hugh Grant. Na ekranie ukazał się w Walentynki 2007 r. i przyniósł zysk w wysokości 145 milionów dolarów.
Juvonen jest producentem wykonawczym reżyserskiego debiutu Drew Barrymore zatytułowanego WHIP IT!, który ma wkrótce pojawić się na ekranach kin.
Nancy Juvonen jest także producentem wykonawczym nowej serii telewizyjnych programów typu reality zatytułowanej Tough Love, nadawanej przez stacje VH-1. Razem z Drew Barrymore i Mattem Groeningiem pracuje nad realizacją nominowanego do nagrody Emmy programu telewizyjnego Olive, the Other Reindeer, obecnie żelaznego punktu programu telewizyjnego w okresie świątecznym.
TOBY EMMERICH (producent wykonawczy)
Jest prezesem i dyrektorem operacyjnym New Line Cinema.
W latach 2001-2008 był prezesem ds. produkcji i nadzorował ją w okresie najbardziej obfitującym w sukcesy w całej historii wytwórni. Na czas ten przypadły takie kultowe produkcje jak: trylogia Władca Pierścieni (zdobywca Oscara), Polowanie na druhny (najbardziej dochodowa komedia 2005 roku), Sposób na teściową, Teksańska masakra piłą mechaniczną, Elf, Pamiętnik, Lakier do włosów oraz Seks w wielkim mieście. Ostatnio Toby Emmerich pracował jako producent wykonawczy filmów Podróż do wnętrza ziemi i Cztery gwiazdki.
Toby Emmerich, od wielu lat pracujący w branży filmowej, był wcześniej prezesem New Line Music, a ponadto jest znakomitym scenarzystą i producentem, który napisał scenariusz filmu Częstotliwość i wyprodukował go dla New Line, czyniąc zeń znany przebój wytwórni.
Emmerich studiował na Wesleyan University. Obecnie jest członkiem zarządu Neil Bogart Foundation oraz American Cinematheque, a także członkiem rady powierników The Calhoun School w Nowym Jorku.
MICHELE WEISS (producent wykonawczy)
Jest starszym wiceprezesem ds. produkcji w New Line Cinema. Dołączyła do pracowników wytwórni w 2001 i od tego czasu pracowała przy licznych i różnorodnych produkcjach filmowych.
Weiss jest producentem wykonawczym filmu z pogranicza romansu i dramatu The Time Traveler's Wife (w rolach głównych Rachel McAdams i Eric Bana), którego premiera odbędzie się w niedalekiej przyszłości. Była także współproducentem wykonawczym filmu Facet od WF-u (z Billym Bobem Thorntonem i Susan Sarandon) i producentem uznanego przez krytyków melodramatu Todda Fielda Małe dzieci (Kate Winslet, Patrick Wilson, Jennifer Connelly i Jackie Earle Haley). Wcześniejsze osiągnięcia Michele Weiss związane są z jej pracą w charakterze producentki komedii akcji The Man oraz producenta wykonawczego komedii romantycznej Uwierz w miłość.
MICHAEL BEUGG (producent wykonawczy)
Był producentem, kierownikiem produkcji i producentem wykonawczym wielu filmów fabularnych. W 2006 roku pracował jako producent wykonawczy nad filmem Mała Miss, dobrze ocenionym przez krytyków, w którym główne role przypadły Gregowi Kinnearowi, Toni Collette, Steve'owi Carellowi, Paulowi Dano, Abigail Breslin i Alanowi Arkinowi, laureatowi Oscara za tę rolę. Film w reżyserii Jonathana Daytona i Valerie Faris zdobył wiele nagród, w tym nagrodę Producers Guild of America dla najlepszego filmu roku, nagrodę Independent Spirit Awards oraz nominację do Oscara i do Złotych Globów dla najlepszego filmu. W tym samym roku Michael Beugg był także producentem wykonawczym komedii Święto piwa grupy Broken Lizard, zaś w 2005 r. uznanej komedii Jasona Reitmana Dziękujemy za palenie (w roli głównej Aaron Eckhart). Film otrzymał nominacje do Złotych Globów dla najlepszego filmu w kategorii "Musical i Komedia".
Wśród produkcji Beugga, które mają dopiero wejść na ekrany, warto wymienić dramat Wayne'a Kramera Crossing Over (Harrison Ford, Sean Penn, Ashley Judd i Ray Liotta) dotyczący imigrantów, oparty na faktach dramat Tima Story'ego Hurricane Season (Forest Whitaker i Taraji P. Henson) oraz komedię Jasona Reitmana Up in the Air (w roli głównej Goerge Clooney).
Do wcześniejszych osiągnięć Michaela Beugga należą produkcje takie jak komedia Ariego Posina Miłego dnia? (Ralph Fiennes, Glenn Close i Jamie Bell), film przygodowy Barta Freundlicha Łapcie tę dziewczynę, komedia romantyczna Marleen Gorris Carolina, dramat Gary'ego Walkow Cios, Wściekłość Jamesa D, Sterna z doborową obsadą, Złodziejski trick Scotta Sandersa oraz film pełnometrażowy George'a Hickenloopera Droga do białego domu i krótkometrażowy obraz Some Folks Call It a Sling Blade (w roli głównej Billy Bob Thornton).
Dzięki programowi kryminalnemu America's Most Wanted, w którym odtworzono 40 scen zbrodni, Beugg przyczynił się pośrednio do ujęcia przestępców. Był także kierownikiem produkcji wielu innych programów telewizyjnych.
Beugg uzyskał dyplom MBA w zakresie porządku publicznego na Uniwersytecie Stanforda oraz dyplom licencjata na Uniwersytecie Yale. Zanim zaczął pracę przy produkcji filmów, pracował nad polityką energetyczną i ochrony środowiska w Biurze ds. Zarządzania i Finansów w Białym Domu.
JOHN BAILEY (reżyser obrazu)
W trakcie swojej prawie czterdziestoletniej kariery zajmował się realizacją zdjęć do ponad 75 filmów fabularnych i dokumentalnych. Z reżyserem Kenem Kwapisem pracował nad trzema obrazami, do ostatnio nakręconych należą Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów i Licencja na miłość.
W trakcie swojej kariery Bailey współpracował z wieloma znanymi reżyserami, takimi jak Paul Schrader, z którym w roku 1980 stworzył filmy Amerykański żigolak, Ludzie koty, Mishima: A Life in Four Chapters, Światłość dnia, Na zawsze moja. Z Lawrence'em Kasdanem współpracował nad filmami Wielki chłód, Silverado oraz Przypadkowy turysta.
Bailey pracował też z Robertem Redfordem (Zwyczajni ludzie), Michaelem Aptedem (Przez kontynent) i Johnem Schlesingerem (Słodko-gorzka autostrada), ze Stanleyem Jaffe'em (Bez śladu), Walterem Hillem (Na rozdrożu) i Jonathanem Demme'em (Swimming to Cambodia), z Herbertem Rossem (Moje błękitne niebo), Haroldem Ramisem (Dzień świstaka), Williamem Petersenem (Na linii ognia), Robertem Bentonem (Naiwniak), Jamesem L. Brooksem (Lepiej być nie może), Richardem LaGravenese'em (Pełnia życia), Samem Raimi (Gra o miłość), Garym Davidem Goldbergiem (Facet z ogłoszenia), Callie Khouri (Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-ya, Skok na kasę).
Bailey jest nie tylko operatorem - wyreżyserował także swoje własne filmy, do których należą The Search for Signs of Intelligent Life in the Universe, będący komedią zagraną przez jedną aktorkę, Lily Tomlin, film z 1994 r. należący do gatunku noir - thriller Porcelanowy księżyc (Ed Harris, Benicio del Toro, Madeline Stow), Mariette in Ecstasy oraz Via Dolorosa.
Bailey pisywał także eseje i recenzje filmowe dla czasopism takich jak The New York Times, American Cinematographer, ICG i DGA Monthly. Był też jurorem na Festiwalu Filmowym w Wenecji, festiwalu CamerImage w Polsce, członkiem Rady Gubernatorów Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej oraz wiceprzewodniczącym Amerykańskiego Stowarzyszenia Twórców Filmowych. Żoną Baileya jest znana montażystka filmowa Carol Littleton.
GAE BUCKLEY (scenograf)
Kobiety pragną bardziej jest jej trzecim filmem we współpracy z Kenem Kwapisem. Dwa poprzednie to Licencja na miłość i Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów. Niedawno pracowała jako scenograf nad drugą częścią Stowarzyszenia Wędrujących Dżinsów, zaś aktualnie zajmuje się scenografią do filmu The Book of Eli.
Do wcześniejszych filmów Buckley należy dramat Kevina Costnera Bezprawie oraz obraz Podwójna tożsamość Johna Herzfelda.
Filmy Czego pragną kobiety (reżyseria: Nancy Meyer), Wygrane marzenia, Obywatele prezydenci, Tin Cup, Szkoła czarownic, Klan urwisów, Angie oraz Niemoralna propozycja (reżyseria: Adrian Lyne) należą do dorobku Gae Buckley jako dyrektora artystycznego.
Buckley rozpoczynała swoją karierę w przemyśle rozrywkowym od pracy przy teledyskach i reklamach. Absolwentka wydziału architektury na Uniwersytecie Cornella, studiowała także rysunek w Brooklyn Academy of Art oraz malarstwo pejzażowe w Lester Polakov School of Scenic Painting w Nowym Jorku.
CARA SILVERMAN (montażystka)
Pracowała przy montażu zarówno wielu znanych produkcji, jak i mniej popularnych filmów niezależnych. Ostatnio ukończyła pracę nad obrazem The Greatest z udziałem Pierce'a Brosnana i Susan Sarandon, który wkrótce wejdzie na ekrany. W roku 2008 pracowała nad niezależnym filmem p.t. Keith.
Do kolejnych osiągnięć Silverman należą Idealny facet (z Hilary Duff i Heather Locklear), Historia Kopciuszka, Raperzy z Malibu, Bez pamięci (reżyseria: Mark Waters), Drużba (w rolach głównych Terrence Howard i Taye Diggs), Wieczna północ, Dotyk (reżyseria: Paul Schrader) i kultowy film Party Girl ( reżyseria: Daisy von Scherler Mayer).
Dla telewizji Silverman pracowała ostatnio nad serialem Powiedz mi, że mnie kochasz, a cześniej zajmowała się montażem filmu Blown Sideways Through Life, który pokazywała stacja PBS.
Cara Silverman pochodzi z Nowego Jorku, a swoją karierę rozpoczęła jako asystentka montażysty przy pracy nad takimi produkcjami jak Opowieść podręcznej, Fajerwerki próżności (reżyseria: Brian de Palma), Przylądek strachu (reżyseria: Martin Scorsese), Pieniądze albo miłość (reżyseria Barry Sonnenfeld). Współpracowała również przy montażu filmu Prawo Bronksu w reżyserii Roberta De Niro.
SHAY CUNLIFFE (projektantka kostiumów)
Przez ostatnie 20 lat opracowała kostiumy do rozmaitych projektów filmowych i telewizyjnych. Do produkcji, nad którymi obecnie pracuje, należą dramat My Sister's Keeper, w reżyserii Nicka Cassavetesa oraz thriller science fiction 2012 w reżyserii Rolanda Emmericha.
Cunliffe pracowała nad kostiumami do czterech filmów z 2007 roku: przeboju kinowego w reżyserii Paula Greengrassa Ultimatum Bourne'a (w roli głównej Matt Damon), komedii Maminsynek (w roli głównej Jon Heder), A właśnie, że tak ( z Diane Keaton i Mandy Moore w rolach głównych), Nigdy nie będę twoja w reżyserii Amy Heckerling (z Michelle Pfeiffer i Paulem Ruddym). Pełniła również rolę konsultanta przy kręceniu filmu animowanego Simsonowie: Wersja kinowa w 2007 r.
Do jej ostatnich osiągnięć zawodowych należą: Rodzinny dom wariatów, Trudne słówka (reżyseria: James L. Brookes), Silver City (reżyseria: John Sayles), Spartan (scenariusz i reżyseria: David Mamet), Alex i Emma, Tylko miłość (reżyseria: Rob Reiner), Czego pragnie dziewczyna i Nigdy więcej z Jennifer Lopez w roli głównej (reżyseria: Micheal Apted).
Shaw Cuncliffe zaprojektowała również kostiumy do takich filmów jak Adwokat (reżyseria: Steven Zaillian), Miasto Aniołów (reżyseria: Brad Silberling), Mężowie i żona (reżyseria: Harold Ramis), Na granicy (reżyseria: John Sayles), Dolores Clairborne i Więzy krwi (reżyseria: Taylor Hackford), Myszy i ludzie i Witaj w domu (reżyseria: Gary Sinise), Wyznawcy zła (reżyseria: John Schlesinger), Little Havana i Pani Soffel (reżyseria: Gilian Armstrong).
Cunliffe otrzymała nominację do nagrody Emmy, a w 1999 r. za swoją pracę nad kostiumami do produkcji telewizyjnej stacji ABC, musicalu Annie w reżyserii Roba Marshalla otrzymała nagrodę Costume Designers Guild Award. Do produkcji telewizyjnych, nad którymi pracowała, można zaliczyć Kolacje z przyjaciółmi, Świadka oskarżenia i Life Under Water.
Cunliffe uzyskała dyplom licencjata na Uniwersytecie w Bristolu. Ponadto studiowała w Lester Polakov Studio of Stage Design w Nowym Jorku. Wykorzystała też swoje umiejętności w pracy przy różnych projektach teatralnych.
CLIFF EIDELMAN (kompozytor)
Jest autorem muzyki do licznych filmów fabularnych, a także wielu utworów muzycznych wykonywanych w salach koncertowych na całym świecie.
Eidelman współpracował niedawno z reżyserem Kenem Kwapisem przy realizacji chwalonego przez krytyków filmu Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów. Wśród jego poprzednich osiągnięć znaleźć można muzykę do superprodukcji takich jak: Star Trek VI: Wojna o pokój, Krzysztof Kolumb i Tryumf ducha, obraz o przejmującym przesłaniu. Napisał także bardzo osobistą muzykę do filmów, w których osią fabuły są bohaterowie. Do najważniejszych z nich należą Amerykańska rapsodia, Jedyna prawdziwa rzecz, Uciec przed śmiercią, Koniec niewinności, Uśmiech losu, Skryta namiętność oraz przełomowy, bardzo wysoko oceniany film emitowany przez stację HBO Gdyby ściany mogły mówić. Kolejnym jego dziełem jest muzyka napisana do filmu dokumentalnego wytwórni IMAX Ocean Men: Extreme Dive.
Pochodzący z Los Angeles Eidelman rozpoczął swoją karierę w branży muzyczno-filmowej w wieku 22 lat pisząc muzykę do swojego pierwszego baletu, który wystawiony został na Santa Monica City College w Los Angeles. Kaseta z nagraniem przedstawienia dostała się w ręce reżyser Moniki Teuber, która była do tego stopnia olśniona kompozycją Eidelmana, że poprosiła go o napisanie muzyki do stworzonego przez nią scenariusza. Po jego przeczytaniu Eidelman napisał 11 utworów i nagrał je, jeszcze jako student kompozycji na University of Southern California. Natychmiast gdy Teuber usłyszała oryginalne nagranie Eidelmana, zatrudniła go do napisania muzyki do swojego filmu z 1988 r. p.t. Magdalena. Współpraca z Monicą Teuber zapoczątkowała jego karierę w branży muzyczno filmowej.
Do kolejnych osiągnięć Eidelmana należy muzyka napisana do filmów Wariaci, Majaki, Cudotwórca, Moja dziewczyna 2, Córka mafii, Open Window oraz do obrazów reżyserii Kena Kwapisa Piękna i Borys Bestia oraz Życie seksualne.
Eidelman nie pracował wyłącznie jako kompozytor muzyki filmowej. W 1996 roku zlecono mu skomponowanie i poprowadzenie koncertu z wykorzystaniem własnych utworów. Napisał trzyczęściowy poemat symfoniczny do sztuki Williama Szekspira Burza, który nagrany został przez wytwórnię płytową Varese Sarabande. Eidelman dyrygował też orkiestrami na całym świecie. Wśród nich warto wymienić the Metropolitan Orchestra of London, the Munich Symphony and Chorus, Unione Musicisti Di Roma and Chorus, the Los Angeles Master Chorale, the Royal Scottish National Orchestra, the Toronto Symphony Orchestra oraz the Seattle Symphony Orchestra. Nagrywał również dzieła wielu znanych kompozytorów, takich jak Prokofiew, Szostakowicz, Walton, Rozsa i Rota.
Ostatnim dokonaniem Eidelmana jest dzieło koncertowe zatytułowane Wedding in the Night Garden. Początkowo zaaranżował utwór jedynie na instrumenty smyczkowe i mezzosopran, jednak później opracował drugą wersję utworu, tym razem na orkiestrę smyczkową, mezzosopran i chór. Utwór wykonany został w 2002 r. przez Los Angeles Master Chorale pod dyrekcją Granta Gershona. W 2005 r. The Los Angeles Master Chorale wykonała Wedding in the Night Garden w sali koncertowej Disney Hall.
W 2006 r. Cliff Eidelman ukończył swój solowy album My Muse, do którego sam napisał muzykę i teksty do utworów, a także sam je wykonał. Obecnie pracuje nad nowym utworem koncertowym o wstępnym tytule In the Womb.
