Reklama

"Jak być sobą": OBSADA

DUSTIN HOFFMAN (Brenard)

Dwukrotny zdobywca Oscara i siedmiokrotnie nominowany do tej nagrody, jest uznawany za jednego z najlepszych żyjących aktorów. Urodzony w Los Angeles, uczęszczał do Santa Monica City College, a później studiował w Pasadena Playhouse zanim przeniósł się do Nowego Jorku, aby studiować pod okiem Lee Strasberga.

W 1961 roku zadebiutował na Broadway’u rolą w „A Cook for Mr.General".

Hoffman pracował później jako asystent reżysera przy sztuce Arthura Millera „A View From the Bridge", a swe występy sceniczne kontynuował w takich produkcjach jak: „Harry", „Noon and Night", „The Journey of the Fifth Horse", za którą zdobył Nagrodę dla Najlepszego Aktora oraz w farsie „Eh?" w reżyserii Alana Arkina ( Nagrody: Theatre World i Drama Desk).

Reklama

Występem w „Eh?" zwrócił na siebie uwagę reżysera Mike’a Nicholsa, który obsadził Hoffmana w tytułowej roli w "Absolwencie". Jego portret młodego Benjamina Braddocka przyniósł mu pierwszą nominację do Nagrody Akademii. Drugą nominację do Oscara otrzymał grając z Jonem Voightem w nagrodzonym Nagrodą Akademii filmie Johna Schlesingera „Nocny Kowboj".. Następne filmy to: „John i Mary", „Mały, wielki człowiek", „Nędzne psy", „Papillon" oraz „Lenny" (trzecia nominacja aktorska do Oscara).

Po sukcesach w filmach „Wszyscy ludzie prezydenta", „Maratończyk" otrzymał pierwszego Oscara dla Najlepszego Aktora za film Roberta Brentona „Sprawa Kramerów" z Meryl Streep oraz piątą nominację za komedię Sydney’a Pollacka „Tootsie". W 1988 roku film „Rain Man" w reżyserii Barry’ego Levinsona, przyniósł Hoffmanowi drugą Nagrodę Akademii za jego portret autystycznego uczonego.

Hoffman zrealizował swój debiut reżyserski na Brodway’u w roku 1974 sztuką Murray’a Schisgala „All Over Town". Rola Williego Lomana we wznowieniu sztuki Arthura Millera „Śmierć komiwojażera przyniosła mu Nagrodę Drama Desk dla Najlepszego Aktora oraz Nagrodę Emmy za telewizyjną adaptację sztuki. W ostatnich latach mogliśmy go podziwiać w filmach „Dick Tracy" , „Billy Bathgate", filmowej wersji bestsellerowej powieści E.L. Doctorowa, „Hook" Stevena Spielberga „Przypadkowy bohater” Stephena Frearsa, „Epidemia" Wolfganga Petersena, filmowej wersji sztuki Davida Mameta „American Buffalo", w obrazach Barry’ego Levinsona „Uśpieni", „Fakty i akty", „Kula" oraz w „Miejskim obłędzie", „Joannie d'Arc" , „Przekręcie doskonałym” i “Ławie przysięgłych”.

W roli producenta zadebiutował Hoffman filmem Tony’ego Goldwyna „A Walk on the Moon”, w którym wystąpili Diane Lane, Viggo Mortensen, Liev Schreiber i Anna Paquin.

ISABELLE HUPPERT (Caterine)

Huppert zadebiutowała w 1971 roku w filmie „Faustine" zrealizowanym przez Ninę Companéez. Już ten obraz sprawił, że stała się docenianą i chętnie zatrudnianą przez wielu reżyserów aktorką. Swoją pierwszą nagrodę na festiwalu w Cannes odebrała w 1978 roku za rolę w filmie „Violette Noziere", w którym wcieliła się w postać tytułowej morderczyni. Pierwszym amerykańskim filmem były zrealizowane przez Michaela Cimino „Wrota niebios”. Z bardzo ciepłym przyjęciem spotkała się rola jaką Huppert zagrała w filmie Curtisa Hansona pt. „The Bedroom Window". Wiele uznania aktorce przyniosła również rola w filmie Claude’a Chabrola „Kobieca sprawa”, Huppert została za nią nagrodzona między innymi nagrodą na weneckim festiwalu filmowym. Role w filmach „Malina”, „Madame Bovary” i „La Ceremonie” przyniosły jej uznanie jurorów festiwali w Berlinie, Moskwie i Wenecji. W 2001 roku Huppert odebrała kolejna nagrodę canneńskiego festiwalu za występ w filmie „Pianistka". Ostatnio mogliśmy ją podziwiać w „8 kobietach”, „Szkole dziewic” i „Gorzkiej czekoladzie”.

JUDE LAW (Brad Stand)

Urodził się w Londynie, gdzie w wieku 14 lat rozpoczął występy na scenie National Youth Music Theatre.. Póżniej występował w teatrach West Endu, a później w Royal Shakespeare Company i British National Theatre. Uznanie krytyki przyniosła mu rola w sztuce Jean'a Cocteau, „Les Parents Terribles", za którą otrzymał nominację do Oliver Award oraz do Tony Award, gdy przedstawienie przeniesiono na Broadway pod zmienionym tytułem „Indiscretions”.

Rola w filmie telewizyjnym Channel 4, „Shopping", z 1994 roku stała się jego debiutem fabularnym. Otrzymał ją po zaprezentowaniu na Londyńskim Festiwalu Filmowym krótkiego metrażu nakręconego dla Brytyjskiego Instytutu Filmowego, „The Crane", w którym zagrał główną postać. W 1995 roku, wraz z Sadie Frost, Ewanem McGregor, Johnny Lee Millerem i Seanem Pertwee, założył firmę produkcji filmowej Natural Nylon.

Swoją pierwszą ważną rolę filmową zagrał w 1997 roku w świetnie przyjętym filmie „Gattaca". W tym samym roku zdobył uznanie rolami w filmach „Wilde" i „Północ w ogrodzie dobra i zła" wyreżyserowanym przez Clinta Eastwooda. W 1999 roku Jude Law zagrał porywającą rolę w filmie "Utalentowany Pan Ripley", otrzymał za nią nominację do Oscara oraz nagrodę BAFTA za kreację drugoplanową. W tym samym roku pojawił się w kontrowersyjnym filmie Davida Cronenberga „eXistanZ".

W 2000 roku wystąpił w superprodukcji „Wróg u bram" rozgrywającej się w czasie oblężenia Stalingradu w czasie II wojny światowej. Jude Law zagrał w nim rosyjskiego snajpera, który walczy z niemieckim żołnierzem (w tej roli Ed Harris). Następnie Law wystąpił u Stevena Spielberga w "A.I. - Sztucznej Inteligencji" oraz w "Drodze do Zatracenia" autorstwa Sama Mendesa, twórcy "American Beauty". Za występ we "Wzgórzu nadziei" otrzymał kolejną nominację do Oscara (Aktor Pierwszoplanowy). Kolejne jego filmy to: "Sky Kapitan i świat jutra", "Alfie" i "The Aviator".

JASON SCHWARTZMAN (Albert)

Zadebiutował w świetnie przyjętej komedii Wesa Andersona „Rushmore“, za rolę w której otrzymał nagrodę dla „Najbardziej Obiecującego Aktora” Chicago Film Critics Association. Wystąpił też w debiucie reżyserskim Romana Coppoli „CQ”, u boku Ala Pacino w komedii „Simone” oraz w młodzieżowej farsie „Luzacy” . Był również perkusistą zespołu Phantom Planet i współtworzył utwory, które ukazały się na płycie „The Guest”. W 2002 roku odbył trasę koncertową z zespołem Incubus.

LILY TOMLIN (Vivian)

Ta wybitna aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa wystąpiła m.in. w filmach: „Nashville" (nominacja do Oscara), "Gracz" i „Na skróty" Roberta Altmana, „Cienie we mgle" Woody’ego Allena i „Herbatka z Mussolinim". Wielką popularność zdobyła swoim występem u boku Jane Fondy i Dolly Parton w „Od dziewiątej do piątej" oraz rolą w „Dwoje we mnie" obok Steve’a Martina. Z Davidem O. Russellem pracowała wcześniej na planie „Igraszek z losem”. W 2000 roku podziwialiśmy ją w filmie z Brucem Willisem pt. „Dzieciak".

MARK WAHLBERG (Tommy Corn)

Popularność zdobył jako wokalista zespołu Marky Mark and The Funky Bunch, z którym nagrał dwa albumy płytowe- „Music for the People" oraz „You Gotta Believe". Oba rozeszły się w dużych nakładach.

Jako aktor filmowy zadebiutował w komedii Penny Marshall „Inteligent w armii". Następnie partnerował Leonardo DiCaprio w „The Basketball Diaries". Swoją pierwszą główną rolę - młodzieńca dotkniętego morderczą obsesją - zagrał pod kierunkiem Jamesa Foleya w dreszczowcu „Fear". Wahlberg wystąpił również w filmie „Traveller" (z Billem Paxtonem) i „Mocne uderzenie". Uznanie krytyki przyniosła mu rola w dramacie obyczajowym "Boogie Nights", po którym Wahlberg odnosi już sukces za sukcsem w produkcjach takich jak „Złoto pustyni", „Gniew oceanu", „Corruptor", „Ślepy tor” i „Włoska robota”.

NAOMI WATTS (Dawn)

Naomi Watts jest córką Petera Wattsa, członka ekipy technicznej zespołu Pink Floyd. Po jego śmierci wraz ze swoją matką Naomi wyjechała do Australii. Tutaj po raz pierwszy wystąpiła przed kamerą - razem z Nicole Kidman zagrała w telewizyjnej reklamie. Na ekranie kinowym Naomi zadebiutowała jako 18-letnia dziewczyna u boku Sama Neilla i Hugo Weavinga. w filmie pt. „For Love Alone" Jedną z ważniejszych kreacji w jej karierze aktorki jest rola w zrealizowanym przez Davida Lyncha filmie pt. „Mulholland Drive", za którą otrzymała liczne nagrody od amerykańskich stowarzyszeń krytyków filmowych. Potem posypały się aktorskie propozycje i udział w takich filmach jak: „The Ring", "Ned Kelly" i „Rozwód po francusku". Rola matki opłakującej nagłą stratę dziecka w „21 gramów" przyniosła jej wielce zasłużoną nominację do Oscara. Lada chwila będziemy ją mogli podziwiać w „Zamachu na Richarda Nixona”, kontynuacji szlagieru „The Ring” oraz w remake’u „King Konga”w reżyserii Petera Jacksona.

materiały dystrybutora
Dowiedz się więcej na temat: Jak być sobą
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy