Po fenomenalnym sukcesie, jakim okazał się film Harry Potter i kamień filozoficzny, reżyser CHRIS COLUMBUS (REŻYSER I PRODUCENT WYKONAWCZY) kieruje realizacją drugiego filmu z serii, Harry Potter i komnata tajemnic.
Columbus był wcześniej znany jako reżyser jednej z najbardziej zyskownych komedii wszechczasów, Kevin sam w domu, jak również jej niemniej udanej kontynuacji, Kevin sam w Nowym Jorku.
Columbus wyreżyserował później film Mamuśka, w którym wystąpiły Julia Roberts i Susan Sarandon. Inne filmy, których jest autorem, to: Dziewięć miesięcy (był również autorem scenariusza i producentem ego filmu), i przebojowa komedia Pani Doubtfire, z udziałem Robina Williamsa i Sally Field.
Columbus urodził się w Spangler, w Pensylwanii, dorastał w pobliżu Youngstown, w Ohio. W młodości interesował się komiksami, odkrył w końcu, że przypominają one tablice obrazkowe, wykorzystywane przy realizacji filmów. W liceum zainteresował się amatorskim filmowaniem, kręcił wtedy własne filmy na taśmie 8 mm, samodzielnie rysował też tablice (co zresztą robi do dziś dnia). Po ukończeniu szkoły rozpoczął naukę w prestiżowej, nowojorskiej Tisch School of the Arts.
Columbus po raz pierwszy odniósł sukces jako scenarzysta. Jeszcze będąc studentem sprzedał pierwszy scenariusz, Jocks, będący komedią o wątkach autobiograficznych, opowiadającego historię katolickiego chłopca, próbującego dostać się do szkolnej drużyny futbolowej.
Po ukończeniu uniwersytetu, Chris napisał dramat Reckless, którego akcja toczy się w małym mieście w Ohio. Również i ten scenariusz zawiera wątki autobiograficzne, Columbus pracował bowiem kiedyś w fabryce w tym stanie. Stopniowo zdobywał uznanie w Hollywood, napisał kilka scenariuszy dla Stevena Spielberga: w 1984 komediowy thriller Gremliny, w 1985 scenariusz do filmu przygodowego Goonies, jego autorstwa jest również scenariusz do Przygód młodego Sherlocka Holmesa, który to film wyreżyserował Barry Levinson.
Po napisaniu tych scenariuszy Chris wyreżyserował swój pierwszy film, Adventures in Babysitting. Po spotkaniu z Johnem Hughesem zaoferowano mu reżyserię filmu Kevin sam w domu, pierwszego z trzech filmów, wśród których był jeszcze Only the Lonely, do których napisał też scenariusze.
DAVID HEYMAN (PRODUCENT) jest ponownie producentem, tym razem drugiego z serii filmów, opowiadających o przygodach wymyślonego przez J.K. Rowling młodego czarodzieja, Harry’ego Pottera.
Heyman przez wiele lat pracował w Stanach, do Wielkiej Brytanii powrócił w 1997 roku. Założył tu firmę Heyday Films, której celem działania jest współpraca pomiędzy firmami producenckimi ze Stanów Zjednoczonych i Europy, które wspólnie mogą produkować nawet bardzo drogie filmy.
Po światowym sukcesie filmu Harry Potter i kamień filozoficzny, Heyday Films otworzyło biuro w Los Angeles. W produkcji znajdują się obecnie dwa tytuły: I Am Legend z udziałem Willa Smitha i – oczywiście - Harry Potter i komnata tajemnic.
Hayman kształcił się w Anglii i w USA, swoją karierę rozpoczął na stanowisku młodszego producenta, pracował przy realizacji filmu Ragtime Milosza Formana, a także A Passage to India Davida Leana. Heyman w 1986 roku przeprowadził się do Los Angeles, otrzymał stanowisko kierownika kreatywnego wytwórni Warner Bros. Pictures. Pracował nad filmami, takimi jak Goryle we mgle i Chłopcy z ferajny. Pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku przeniósł się do innej firmy, został wiceprezesem United Artists. Jeszcze później został producentem niezależnym. Pierwszym filmem, jaki zrealizowała jego firma, był Juice w reżyserii Ernesta Dickensona, w którym wystąpili Tupac Shakur i Omar Epps. Heyman zrealizował wtedy kilka filmów, w tym takie klasyki niskobudżetowego kina, jak The Daytrippers, w reżyserii Grega Mottoli, w którym wystąpili Liev Schreiber, Parker Posey, Hope Davis, Stanley Tucci i Campbell Scott.
MARK RADCLIFFE (PRODUCENT WYKONAWCZY) jest już od dawna współpracownikiem reżysera Chrisa Columbusa, partneruje mu także przy realizacji kolejnego filmu o Harrym Potterze.
Poprzednio był producentem takich hitów, jak Pani Doubtfire, Mamuśka, Dziewięć miesięcy i Świąteczna gorączka, był także producentem wykonawczym filmu Kevin sam w Nowym Jorku, współproducentem Only the Lonely i producentem pomocniczym i asystentem reżysera przy realizacji filmu Kevin sam w domu. Wraz z Columbusem pracował przy realizacji filmu Heartbreak Hotel.
Pochodzący z Oklahomy Radcliffe rozpoczął swoją karierę w przemyśle filmowym jako asystent reżysera przy realizacji filmu Francisa Forda Coppoli The Escape Artist. Pracował jeszcze dla tego samego reżysera podczas kręcenia filmów Rumblefish i Peggy Sue wyszła za mąż.
Radcliffe pracował też jako asystent reżysera Hojna Hughesa przy pracach nad filmami She’s Having a Baby i Samoloty, pociągi i samochody; Duch Jerry’ego Zuckera, Mystic Pizza Donalda Petriego i Light of Day Paula Schradera.
MICHAEL BARNATHAN (PRODUCENT WYKONAWCZY) jest prezesem firmy 1492 Pictures, a także partnerem Chrisa Columbusa i Marka Radcliffe’a. Podczas realizacji filmu Harry Potter i kamień filozoficzny zajmował to samo stanowisko.
Przed przystąpieniem do 1492 Pictures, Barnathan był starszym wiceprezesem do spraw produkcji firmy Largo Entertainment. Stanowisko to piastował przez cztery lata. Do jego zadań należał nadzór nad produkcją i realizacją filmów Largo. Barnathan piastował stanowisko producenta wykonawczego podczas produkcji filmu Used People, nadzorował także produkcję Na fali, Dr. Giggles, Judgement Night i The Getaway.
Przed rozpoczęciem pracy w Largo, Barnathan pracował wraz z producentem Edgarem J. Scherickem. W tym czasie wyprodukował liczne filmy telewizyjne i seriale, w tym The Kennedys of Massachusetts, który otrzymał dziewięć nominacji do nagrody Emmy.
W firmie 1492 Pictures Barnathan produkował filmy Dziewięć miesięcy, Świąteczna gorączka, Mamuśka i Człowiek przyszłości.
Barnathan jest absolwentem nowojorskiej szkoły Tisch School of the Arts.
DAVID BARRON (PRODUCENT WYKONAWCZY) swoją karierę rozpoczął od produkcji reklamówek telewizyjnych, następnie zajął się produkcją projektów telewizyjnych i filmów fabularnych.
Pracował jako kierownik planu lub asystent reżysera przy realizacji filmów, takich jak: The French Lieutenant’s Woman i Pola śmierci. Barron został następnie szefem produkcji filmów Revolution; Legenda; The Princess Bride; The Lonely Passion of Judith Hearne; Hell Bound; Night Breed i Hamlet w reżyserii Franco Zeffirelli’ego.
W 1991 wyznaczono go na stanowisko kierownika do spraw produkcji ambitnego projektu telewizyjnego George’a Lucasa, który na ekranach telewizorów widzieliśmy pod nazwą Kroniki młodego Indiany Jonesa. Barron pracował następnie nad The Muppet Christmas Carol a w 1993 dołączył do zespołu producenckiego Kennetha Branagha jako pomocnik producenta i kierownik planu przy realizacji Frankensteina. Film ten zapoczątkował okres nieformalnej współpracy między nimi, czego efektem były filmy In the Bleak Midwinter; Otello Olivera Parkera, Hamlet i Stracone zachody miłości.
Choć Barron nadal współpracuje z Branaghiem i jego Shakespeare Company, wiosną 1999 roku założył swoją własną firmę producentką, Contagious Films, w której jego wspólnikiem jest brytyjski reżyser Paul Weiland.
W ciągu ostatnich trzech lat Barron był producentem wykonawczym It Was an Accident, w reżyserii Metin Huseyin i Possession Neila LaBute’a
STEVE KLOVES (SCENARIUSZ) był także autorem scenariusza do pierwszego filmu z cyklu.
Kloves rozpoczął swoją karierę w przemyśle filmowym w roku 1984, gdy sprzedał scenariusz do filmu Racing With The Moon, wyreżyserowanego później przez Richarda Beniamina. W filmie wystąpili Sean Penn, Elizabeth McGovern i Nicholas Cage w jednej ze swych najwcześniejszych i jednocześnie najbardziej znaczących ról.
W roku 1989 Kloves zadebiutował jako reżyser, realizując komediodramat Wspaniali Baker Boys, z udziałem Jeffa Bridgesa, Beau Bridgesa i Michelle Pfeiffer. Film, do którego Kloves napisał także scenariusz, otrzymał cztery nominacje do nagrody Akademii, a Michelle Pfeiffer zdobyła za swą rolę nagrody Złotego Globu i BAFTA.
Cztery lata później Kloves napisał i wyreżyserował psychologiczny thriller Flesh and Bone z udziałem Dennisa Quaida, Meg Ryan i Gwyneth Paltrow.
Kloves napisał ostatnio scenariusz do filmu Wonderboys, w którym wystąpili Michael Douglas, Tobey Maguire i Frances McDormand. Producentem i reżyserem filmu był Curtis Hanson, jego dzieło cieszyło się uznaniem zarówno publiczności, jak i krytyków. Kloves otrzymał nominację do Oskara w kategorii najlepszego scenariusza adaptowanego.
Kloves zajmuje się obecnie opracowaniem scenariusza do trzeciego z filmów, opartych na książkach J.K. Rowling, Harry Potter i więzień Azkabanu.
Do zespołu realizującego drugi film o przygodach Harry’ego Pottera, dołączył nominowany do nagrody Akademii, zdobywca nagrody BAFTA,
Honess jest jednym z najbardziej wziętych przedstawicieli swojego zawodu, znamy go z – między innymi – filmów Tajemnice Los Angeles Curtisa Hansona, za który otrzymał nagrody Akademii i BAFTA, a także nominację do nagrody A.C.E. Za film Cher If These Walls Could Talk otrzymał nagrodę CableACE.
Jedne z ostatnich filmów, nad jakimi Honess ostatnio pracował, to Teren prywatny Harolda Beckera i Kod Merkury; Szybcy i wściekli Roba Cohena i Dzieciak Turteltauba, zrealizowany dla Disney’a.
Honess montował cztery filmy Johna Schlesingera: Układ prawie idealny; Eye for an Eye; Madame Sousatzka i The Believers. Był także montażystą czterech filmów Freda Schepisia: Szósty stopień oddalenia; Mr. Baseball; Wydział Rosja z udziałem Seana Connery’ego i Plenty z Meryl Streep.
Inne znane filmy, nad którymi pracował, to Rob Roy Michaela Catona-Jonesa; cztery filmy w reżyserii Russella Mulcahy’ego; Cień; The Real McCoy; Ricochet i Nieśmiertelny. Honess był także montażystą filmu Johna Irvina Next of Kin.
JOHN WILLIAMS (KOMPOZYTOR) to jeden z najbardziej uhonorowanych i szanowanych kompozytorów, zdobywca pięciu Oskarów, 18 nagród Grammy, trzech Złotych Globów, trzech nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej i czterech nagród Emmy. Był 41 razy nominowany do Oskara, w tym ostatnio, za muzykę, jaką napisał do filmu Harry Potter i kamień filozoficzny.
Williams skomponował muzykę lub nadzorował stronę muzyczną przy realizacji ponad 90 filmów fabularnych, w tym: A.I. Sztuczna inteligencja, Patriota; Gwiezdne wojny, część I: Mroczne widmo; Mamuśka; Szeregowiec Ryan (Grammy); Amistad; Siedem lat w Tybecie; Zaginiony świat; Rosewood w ogniu; Prochy Angeli (Grammy); Uśpieni; Nixon; Sabrina; Lista Schindlera (nagroda Akademii i Grammy); Park jurajski; Kevin sam w domu; Kevin sam w nowym Jorku; Za horyzontem; JFK; Hook; Uznany za niewinnego; Urodzony czwartego lipca; trylogia Indiana Jones (Grammy); Accidental Tourist; Imperium słońca (BAFTA); Czarownice z Eastwick; E.T. (Oskar, Złoty Glob, Grammy); Superman (Grammy); Bliskie spotkania trzeciego stopnia (Grammy); trylogia Gwiezdne Wojny (nagroda Akademii, Złoty Glob, Grammy), Szczęki (nagroda Akademii, Złoty Glob i Grammy); Skrzypek na dachu (Oskar) i Goodbye Mr. Chips. Jego ostatnim dziełem jest muzyka do drugiej filmu George’a Lucasa Gwiezdne wojny część II: Atak klonów.
W roku 1980 Williams został dziewiętnastym dyrygentem Boston Pops Orchestra. Obecnie posiada tytuł Boston Pops Laureate Conductor, który przyjął po przejściu na emeryturę w roku 1993. Posiada również tytuł Artist-in-Residence w Tanglewood.
Williams napisał liczne utwory koncertowe, w tym dwie symfonie, koncert wiolonczelowy, który po raz pierwszy wykonał Yo-Yo Ma i Bostońska Orkiestra Symfoniczna w Tanglewood, w roku 1994, koncerty na flet i skrzypce, nagrane przez Londyńską Orkiestrę Symfoniczną, koncerty na klarnet i tubę, koncert na trąbki, którego premierowe wykonanie odbyło się w 1996 roku. Jeden z jego koncertów, The Five Sacred Trees, miał premierowe wykonanie w roku 1995. Zagrali wtedy Judith LeClair i Orkiestra Filharmonii Nowojorskiej. Koncert ten został zarejestrowany, ukazał się niedawno nakładem Sony Classical. Williams jest także autorem czołówki muzycznej do serialu The Mission, Liberty Fanfare skomponowanej na uroczystość ponownego odsłonięcia Statuy Wolności, We’re Looking Good! – utworu skomponowanego na otwarcie Specjalnych Igrzysk Olimpijskich, tematów muzycznych letnich igrzysk olimpijskich z lat 84-86. Jeden z jego ostatnich koncertów, Seven for Luck, to siedmioczęściowy cykl pieśni, opartych na tekstach znanej amerykańskiej poetki Rity Dove, który miał premierę w Tanglewood w 1998 roku. Kilka lat temu Williams skomponował Celebration 2000, utwór na orkiestrę, napisany dla uczczenia nowego tysiąclecia – towarzyszył on pokazowi retrospektywnego filmu The Unfinished Journey w reżyserii Stevena Spielberga. Film i muzyka miały premierę podczas koncertu America’s Millennium w Waszyngtonie, w sylwestra roku 1999.
Wiele spośród napisanych przez Williama ścieżek muzycznych zostało wydanych w postaci płyt. Ścieżka dźwiękowa do filmu Gwiezdne wojny sprzedała się w liczbie ponad czterech milionów egzemplarzy. Williams nagrał także serię popularnych albumów, dyrygował wtedy bostońska orkiestrą Boston Pops Orchestra. Od 1980 roku to tej pory nagrał ponad 20 albumów z tej serii. Ostatnim, jak na razie, jest Summon the Heroes, z którego utwór tytułowy był oficjalnym motywem muzycznym letnich igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku.
Williams dyrygował Boston Pops Esplanade Orchestra podczas tournee koncertowych w latach 1985, 1989 i 1992 w USA, i podczas tournee do Japonii, w 1987. Trzy lata później powrócił tam wraz z Boston Pops Orchestra. Japonię odwiedził z tą orkiestrą także w roku 1990 i 1993. Oprócz kierowania bostońską orkiestrą symfoniczną w Symphony Hall i w Tanglewood, Williams występował gościnnie jako dyrygent wielu dużych i znanych orkiestr, wśród nich London Symphony Orchestra, Cleveland Orchestra, Philadelphia Orchestra, Chicago Symphony Orchestra, Pittsburgh Symphony Orchestra, Dallas Symphony Orchestra, San Francisco Symphony Orchestra i Los Angeles Philharmonic Orchestra. Williams jest doktorem honoris causa 18 amerykańskich uniwersytetów, w tym Berklee College of Music w Bostonie, Boston College, Northeastern University, Tufts University, Boston University, New England Conservatory of Music, University of Massachusetts w Bostonie, Eastman School of Music i Oberlin Conservatory of Music.
Do zespołu realizacyjnego dołączył nominowany do nagród Akademii i BAFTA OPERATOR ROGER PRATT. Pratt znany jest ze zdjęć do doskonałego filmu Iris, jak również do filmu Czekolada. Ten ostatni przyniósł mu nominacje do nagród BAFTA i British Society of Cinematographers.
Wśród licznych tytułów filmowych, nad którymi pracował, znajdują się jedne z najciekawszych filmów ostatnich lat. Są to, między innymi: Koniec romansu, z udziałem Ralpha Fiennesa i Julianne Moore, za który nominowano go do nagrody Akademii; Dwanaście małp, z udziałem Bruce’a Willisa; film Cienista dolina, w którym wystąpił Anthony Hopkins i Fisher King, z udziałem Jeffa Bridgesa i Robina Williamsa.
Inne znane filmy, do których Pratt nakręcił zdjęcia, to: Szara sowa z Piercem Brosnanem; Rewolwer i melonik z udziałem Ralpha Fiennesa; Miłość i wojna; Frankenstein w reżyserii i z udziałem Kennetha Branagha; Batman; High Hopes; Paris by Night; Mona Lisa; Dutch Girls; Brazil i Sens życia według Monty Pythona; The Crimson Permanent Assurance.
Roger Pratt jest także autorem zdjęć do kilku dużych seriali telewizyjnych i filmów, w tym: King Lear w 1999 roku; Bernard and the Genie z roku 1991; Jim Henson’s: Storyteller: Greek Myths z 1990; Scoop zrealizowany w 1987; The Short and the Curlies z roku 1987 i Meantime z 1981.
Stworzenie na ekranie magicznego świata Hogwarthu wymagało geniusza jednego z czołowych KIEROWNIKÓW PRODUKCJI, siedmiokrotnie nominowanego do nagrody Akademii, trzykrotnego zdobywcy Oskara, STUARTA CRAIGA. Ostatnio nominowano go do tej najcenniejszej nagrody filmowej za projekt filmu Harry Potter i kamień filozoficzny.
Rewelacyjne plany pierwszego filmu serii przyniosły mu także nagrodę Evening Standard i nominacje do nagrody BAFTA.
Craig zdobywa rozliczne nagrody i wyróżnienia już od ponad 20 lat. W 1981 roku otrzymał pierwszego Oskara za kierownictwo produkcji (i nominację do nagrody BAFTA) filmu Richarda Attenborougha Ghandi.
Kolejną nagrodę Akademii zdobył w 1988, za film Stephena Freara Niebezpieczne związki (za niego również otrzymał nominację do nagrody BAFTA). Trzeciego Oskara otrzymał w 1996 za film Angielski pacjent Anthony’ego Minghella. Za pracę przy realizacji tego tytułu wyróżniono go także nominacją do nagrody BAFTA i nagrodą za specjalne osiągnięcia w realizacji filmowej Society of Motion Picture & Television Art Directors.
Craig otrzymał także trzy kolejne nominacje do Oskara: w 1979 roku za film Człowiek-słoń Davida Lyncha; Misja Rolanda Joffe’y (1986) i Chaplin Richarda Attenborougha (1991). Za pracę przy realizacji filmu Greystoke z roku 1982, w reżyserii Hugha Houstona, uhonorowano go nominacją do nagrody BAFTA.
Oprócz tych nagrodzonych filmów, artyzm Craiga można podziwiać w filmach: Cal (1983), którego był także producentem; Cry Freedom (1986); Ślicznotka z Memphis (1988); Tajemniczy ogród(1992); Cienista dolina(1993); Mary Reilly (1994); Miłość i wojna(1996); Rewolwer i melonik (1997) i – ostatnio – w Nazywał się Bagger Vance z roku 1999.
Dziełem utalentowanej (PROJEKTANT KOSTIUMÓW) LINDY HEMMING są kostiumy do ponad 40 filmów. Oskara otrzymała za pracę przy realizacji filmu Mike’a Leigha Topsy Turvy. Nominowano ją także do nagrody BAFTA za film Cztery wesela i pogrzeb Mike’a Newella, jak również za Porterhouse Blue Roba Knighta.
Hemming jest autorką kostiumów do czterech ostatnich filmów opowiadających o przygodach Jamesa Bonda, w których wystąpił Pierce Brosnan. Są to produkowany obecnie Die Another Day; Świat to za mało; Jutro nie umiera nigdy i Goldeneye.
Projektantka pracowała także przy realizacji filmów: Tomb Raider z udziałem Angeliny Jolie, w reżyserii Simona Westa; Człowiek który płakał z Johnnym Deppem, w reżyserii Sally Potter; The Trench Williama Boyda; The Rise of Fall of Little Voice Marka Hermana, z udziałem Jane Horrocks; Odważny Johnny’ego Depta, z udziałem reżysera i Marlona Brando; Prince Valiant Tony’ego Hickoxa; Krew i wino Boba Rafelsona, z udziałem Jacka Nicholsona; Umrzeć ze śmiechu wyreżyserowanego przez Petera Chelsoma; Sister, my Sister z udziałem Julie Walters, w reżyserii Nancy Meckler i All Things Bright & Beautiful Barry’ego Devlina, z udziałem Gabriela Byrne’a.
Jeszcze wcześniej projektantka pracowała przy realizacji: Dancing Queen Nicka Hamma, z udziałem Heleny Bonham-Carter; Naked Mike’a Leigha, w którym wystąpił David Thewlis; Boiling Point Jasona Lehela; Running Late Udayana Prasada; Kraina wód Stephena Gyllenhaala, w którym wziął udział Jeremy Irons; Blame it on the Bellboy Marka Hermana; Hear My Song w reżyserii Petera Chelsoma; Life is Sweet Mike’a Leigha; The Krays Petera Medaka; Queen of Hearts Jona Amiela; When the Wales Came w reżyserii Clive’a Reesa; High Hopes Mike’a Leigha; Porterhouse Blue Roba Knighta; 84 Charing Cross Road Davida Jonesa; My Beautiful Launderette i The Bullshitters Stephena Freara; Heavenly Pursuits Charlesa Gormley’a; Wetherby Davida Hare’a; Laughterhouse i Loose Connections Richarda Eyre’a i – raz jeszcze we współpracy z reżyserem Mikem Leighem - Meantime.
JIM MITCHELL (KIEROWNIK EKIPY DO SPRAW EFEKTÓW SPECJALNYCH), pochodzący z Industrial Light and Magic, na planie filmu Harry Potter i komnata tajemnic połączył swe siły z Nickiem Davisem.
Mitchell rozpoczął pracę w ILM w roku 1990, pomagał w realizacji nadzwyczajnych efektów graficznych w filmach Park jurajski, Ze śmiercią jej do twarzy i Terminator 2: dzień sądu. Wszystkie te tytuły zdobyły nagrody Akademii w kategorii najlepszych efektów wizualnych.
Jako kierownik ekipy do spraw specjalnych efektów wizualnych pracował w ILM nad następującymi filmami: Park jurajski III; Jeździec bez głowy; Dogonić kosmos; Wielki Joe, które zdobyły nominacje do nagrody Akademii w kategorii najlepszych efektów wizualnych; Kontakt; Marsjanie atakują! i Egzekutor (przy realizacji tego ostatniego kierował ekipą wraz z drugą osobą).
Mitchell był także kierownikiem ekipy grafików komputerowych i modelarzem podczas produkcji filmu Jumanji z Robinem Williamsem, kierownikiem grafików komputerowych przy produkcji Maski; dyrektorem technicznym filmów Park jurajski i Ze śmiercią jej do twarzy; animatorem i dyrektorem technicznym przy realizacji filmu Star Trek VI i dyrektorem technicznym filmu Terminator 2: dzień sądu.
NICK DAVIS (KIEROWNIK EKIPY DO SPRAW EFEKTÓW SPECJALNYCH) przy realizacji filmu Harry Potter i kamień filozoficzny pracował z Robem Legato, a teraz połączył siły z pracującym w ILM Jimem Mitchellem. Obaj są kierownikami ekipy do spraw efektów wizualnych filmu Harry Potter i komnata tajemnic.
Efekty wizualne w filmie Harry Potter i kamień filozoficzny cieszyły się dużym uznaniem, otrzymały także kilka nominacji do ważnych nagród, w tym BAFTA, AFI, Golden Satellite i Saturn Award.
Przed rozpoczęciem pracy nad serią filmów o Harrym Potterze, Davis brał udział w realizacji Entrapment Jona Amiela; Rewolwer i melonik Jeremiaha Chechnika; Batman i Robin (postprodukcja) i Batman Forever (postprodukcja) Joela Schumachera; Reakcja łańcuchowa Andrewa Davis i Wes Craven’s A New Nightmare (producent efektów wizualnych).
Davis był także kierownikiem technicznym podczas produkcji Fearless Petera Weira, producentem wizualnych efektów specjalnych w Ściganym i ponownie kierownikiem technicznym filmu Under Siege. Był też producentem wizualnych efektów specjalnych filmu Armia Ciemności Sama Raimi’ego.
Davis posiada tytuł licencjata filologii angielskiej i politologii, uzyskany na Oxford Brooks University, był też członkiem komisji przyznającej nominacje do nagrody BAFTA w kategorii specjalnych efektów wizualnych.
Nominowany do nagród Akademii i BAFTA JOHN RICHARDSON (KIEROWNIK EKIPY DO SPRAW EFEKTÓW SPECJALNYCH) (Obcy: decydujące starcie) odpowiadał za efekty specjalne w filmie Harry Potter i kamień filozoficzny, zajmuje to samo stanowisku przy produkcji filmu Harry Potter i komnata tajemnic.
Richardson zaczął pracować w przemyśle filmowym w 1962 roku, mając szesnaście lat. Pracował dla swojego ojca, Cliffa Richardsona, pioniera efektów specjalnych, który zajął się filmem w 1921. Wspólnie realizowali efekty dla filmów The Victors, Lord Jim, Bitwa o Anglię, Help i wielu innych.
Richardson objął pierwsze stanowisko kierownicze w 1967, pracował wtedy przy realizacji filmów The Devils, Straw Dogs, Young Winston i Omen. Jego praca przyniosła mu powszechne uznanie, a także dwie nominacje do Oskara, za film Cliffhanger (odpowiadał w nim za sceny z udziałem aktorów i realizację sceny katastrofy samolotu) i Żołnierze kosmosu.
W roku 1976 Richardson odpowiadał za efekty specjalne w filmie O jeden most za daleko, później pracował na planie ośmiu filmów z cyklu Bond, Ladyhawke Richarda Donnera, Willow George’a Lucasa i Za horyzontem Rona Howarda. Od pewnego czasu więcej przebywa w Kalifornii. Richardson odpowiadał za efekty w filmach Ghost in the Machine i Love Affair, który został wyprodukowany przez Warrena Beatty, a którego reżyserem był Glen Gordon Carron. Richardson był także odpowiedzialny za efekty wizualne i zdjęcia w scenie katastrofy samolotu w tym filmie. Inne filmy, do których powstania się przyczynił, to Bushwacked, The American President, Twierdza i Tajna broń Johna Woo. Richardson nadzorował tworzenie efektów specjalnych każdego rodzaju, mechanicznych, fizycznych, pirotechnicznych, wybuchowych i modelarskich. Był także drugim reżyserem, zajmował się realizacją wielu ujęć z wykorzystaniem modeli.
W ostatnich latach Richardson odpowiadał za produkcję efektów specjalnych w filmie Renny’ego Harlina Piekielna głębia, za modele w filmach Świat to za mało i Family Man Bretta Ratnera. Zakończył też właśnie pracę nad ujęciami z wykorzystaniem modeli do najnowszego filmu z Bondem, Śmierć nadejdzie jutro.
NICK DUDMAN (PROJEKTANT ISTOT i SPECJALISTA OD EFEKTÓW CHARAKTERYZATORSKICH) i kierowany przez niego zespół odpowiadają za efekty charakteryzatorskie i magiczne istoty animatroniczne w obu filmach o Harrym, Harry Potter i kamień filozoficzny i Harry Potter i komnata tajemnic.
Dudman rozpoczął pracę w przemyśle filmowym od pracy nad mistrzen Jedi Yodą, był wtedy uczniem brytyjskiego mistrza charakteryzacji Stuarta Freeborna. Film, przy którym pracował to drugi tytuł z pierwszej trylogii Gwiezdnych Wojen – Imperium kontratakuje.
Po nauce pod okiem Freeborna, która trwała przez cztery lata na planie filmów, takich jak Superman II i Top Secret!, Dudman został poproszony o kierowanie angielskim laboratorium charakteryzacji, wykorzystywanym podczas realizacji filmu Legenda Ridley’a Scotta. Od tego czasu artysta pracował nad filmami Mona Lisa, High Spirits, Wywiad z wamiprem, Batman i Sędzia Dredd.
Od 1995 roku zajmuje się także animatroniką i tworzeniem dużych stworów dla potrzeb filmu – po raz pierwszy zajął się tym, gdy poproszono go o kierowanie zespołem 55 ludzi, pracujących nad filmem Luca Besson Piąty element.
Dudman od tego czasu kierował podobnymi zespołami przy realizacji kilku znanych tytułów, takich jak Gwiezdne Wojny Epizod I: Mroczne widmo, Mumia i Mumia powraca.
Firma należąca do Dudmana, Pigs Might Fly, produkuje i sprzedaje sztuczną krew i produkty wykorzystywane podczas realizacji filmów, zajmuje się także organizacją kursów charakteryzatorskich.
