Brett Ratner (reżyser)
W krótkim czasie Brett Ratner zyskał miano jednego z najlepszych reżyserów Hollywoodu. Siedem filmów Ratnera zarobiło w sumie ponad miliard dolarów na całym świecie.
W wieku 26 lat wyreżyserował swój pierwszy film fabularny, zaskakujący przebój kasowy KasaMowa - komedię, w której wystąpili Charlie Sheen i Chris Tucker. W jego drugim filmie będącym komedią akcji, zatytułowanym Godziny szczytu, zagrali Jackie Chan i Chris Tucker. Film zarobił na całym świecie 250 milionów dolarów. Sukces ten powtórzył romantycznym dramatem fantasy Family Man z udziałem Nicholasa Cage'a i Tei Leoni, który także okazał się wielkim hitem. Rok później Ratner po raz kolejny pokazał kino akcji rodem z Hongkongu z Chanem i Tuckerem w drugiej części przeboju Godziny szczytu 2, która zarobiła ponad 342 miliony dolarów na całym świecie.
Swą pierwszą wycieczkę w świat thrillerów Ratner odbył dopiero w piątym filmie zatytułowanym Czerwony smok, będącym prequelem Milczenia owiec. W filmie wystąpili Edward Norton, Anthony Hopkins, Ralph Fiennes i Emily Watson. Szósty film Ratnera Po zachodzie słońca z udziałem Pierce'a Brosnana, Salmy Hayek, Woody'ego Harrelsona i Dona Cheadle'a zyskał ogromną popularność w całych Stanach Zjednoczonych.
Ostatnio Ratner pobił kolejne rekordy kasowe najnowszym dziełem X-Men: Ostatni bastion - trzecią częścią popularnego cyklu filmowego opartego na komiksach o X-Menach, w którym główne role zagrali Patrick Stewart, Hugh Jackman, Ian McKellen i Halle Berry. Film osiągnął już w pierwszych dniach wyświetlania niewiarygodne wyniki - zarobił 123 miliony dolarów w zaledwie cztery dni. Był to najbardziej kasowy weekend, w którym Amerykanie świętują Dzień Pamięci. Pobił on poprzedni rekord z tego samego okresu, gdy w 1997 roku film Zaginiony Świat: Park Jurajski zarobił 90,2 miliona dolarów. W dniu premiery film przyniósł 45,1 miliona dolarów zysków, co dało mu drugie miejsce w historii przebojów premierowych, a dotychczas film w sumie zarobił ponad 400 milionów dolarów.
Wychowany w Miami Beach na Florydzie Ratner marzył o karierze filmowej od ósmego roku życia. Mając 16 lat, zapisał się do szkoły Tisch School of the Arts przy Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie był najmłodszym studentem reżyserii. Jeszcze podczas studiów we wspomnianej nowojorskiej szkole filmowej nakręcił Whatever Happened to Mason Reese, film krótkometrażowy o byłym aktorze dziecięcym, w którym zagrał sam tytułowy bohater. Ten wielokrotnie nagrodzony projekt został sfinansowany przez spółkę Amblin Entertainment należącą do Stevena Spielberga. Przełom w karierze Ratnera dokonał się po projekcji filmu dla menedżera artystów hiphopowych Russela Simmonsa, dzięki któremu reżyser rozpoczął udaną karierę w branży teledysków. Od tego czasu Ratner nakręcił ponad 100 wideoklipów, m.in. dla Madonny, Mariah Carey, Jessiki Simpson, Jay-Z, Wu Tang Clan, D'Angelo, Heavy D, Mary J. Blige, Foxy Brown, Public Enemy, P Diddy i wielu innych.
Ratner zdobył nagrodę MTV Video Music Award za najlepszy wideoklip filmowy do piosenki Madonny "Beautiful Stranger" ze ścieżki dźwiękowej komedii Austin Powers. Ponadto Ratner otrzymał kolejną nagrodę MTV za najlepszą sekwencję walki w filmie Godziny szczytu 2 oraz nagrodę Tony za produkcję "Russell Simmons' Def Poetry Jam" na Broadwayu. Ratner został uhonorowany nagrodą Spirit of Chrysalis za poświęcenie i pomaganie osobom w trudnej sytuacji materialnej i bezdomnym w zmianie ich życia poprzez pracę. Obecnie zasiada w radach Chrysalis i Best Buddies, a także pełni funkcję w radzie dziekana nowojorskiej Tisch School of the Arts.
Poza sukcesami filmowymi i muzycznymi Ratner pojawił się także w świecie literackim. Opublikował kontrowersyjną książkę "Naked Pictures of my Ex-Girlfriends" i napisał "Hilhaven Lodge: The Photo Booth Pictures", która w księgarniach ukazała się w październiku 2003 roku.
Ratner niedawno zajął się fotografią, a jego zdjęcia pojawiły się w magazynie "Vanity Fair", jak również na okładkach "Vogue Homme" i "V-Life". Ponadto robił zdjęcia do kampanii odzieżowych Baby Phat i Jimmy'ego Choo.
Reżyser obecnie mieszka w Beverly Hills.
Jeff Nathanson (scenarzysta)
To już trzecie Godziny szczytu scenarzysty Jeffa Nathansona, który dokonał adaptacji oryginału w 1998 roku, a następnie napisał części drugą i trzecią. Na swoim koncie ma także trzy filmy zrealizowane wspólnie ze Stevenem Spielbergiem (Złap mnie, jeśli potrafisz, Terminal oraz produkowany obecnie Indiana Jones 4), jak również wyreżyserowany przez siebie na podstawie własnego scenariusza film Ujęcie.
Nathanson pracuje nad Milli Vanilli, filmem biograficznym, który napisze i wyreżyseruje dla wytwórni Universal. Mieszka w Los Angeles z żoną i dwiema córkami.
Nathanson ukończył Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles (UCLA), a następnie w 1989 roku wziął udział w programie edukacyjnym dla scenarzystów organizowanym przez Amerykański Instytut Filmowy.
Arthur Sarkissian (producent)
Po trzydziestu latach pracy w branży Arthur Sarkissian jest jednym z najbardziej utalentowanych i płodnych producentów. W tym czasie Sarkissian opracował, wyprodukował lub nadzorował filmy, które dominowały w kraju i za granicą, a suma zysków, jakie przyniosły jego produkcje, sięga bez mała miliarda dolarów. W sierpniu tego roku Sarkissian ma wprowadzić na ekrany najnowszą - trzecią - część niezwykle popularnych Godzin szczytu. Cykl ten odkrył i rozwinął Sarkissian w 1998 roku, a do jego realizacji zaangażował wyjątkowo niestandardowy duet aktorów - Jackie'ego Chana i Chrisa Tuckera. Pierwszy film, który zarobił ponad 140 milionów dolarów w samych Stanach Zjednoczonych, a za granicą kolejne 103 miliony, zapisał się w historii kina jako najlepiej zarabiający film, którego premiera odbyła się we wrześniu lub październiku, a w historii wytwórni New Line Cinema stał się jedną z najbardziej zyskownych produkcji. W 2001 roku druga część Godzin szczytu ugruntowała pozycję Sarkissiana jako twórcy przebojów kasowych, gdy film przyniósł na całym świecie 340 milionów dolarów.
W ciągu swej długiej kariery Sarkissian zawsze koncentrował się na kreatywności, postępowości i przedsiębiorczości, które stanowiły wspólny mianownik stosowanej przez niego recepty na sukces. Właśnie dzięki takiemu podejściu i umiejętności produkowania wysokobudżetowych przebojów kinowych stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych producentów w branży.
W latach 70. Sarkissian zaczął przemieniać wciągające opowieści w magię kinową. W latach 70. i 80. wyprodukował m.in. filmy Beyond Reason oraz Poszukiwany żywy lub martwy. Jednak dopiero w latach 90. filmy Sarkissiana zaczęły osiągać zawrotne wyniki finansowe. W 1995 roku Sarkissian wyprodukował Ja cię kocham, a ty śpisz z Sandrą Bullock, film, który stał się największym przebojem roku i zarobił ponad 190 milionów dolarów na całym świecie.
Latem tego roku Sarkissian wyprodukuje niezależny film Prince Test, który będzie debiutem reżyserskim Noah Wyle'a. Przygotowuje także dla WIP produkcję zatytułowaną Thieves, napisaną i reżyserowaną przez Lodge'a Kerrigana, która jest remake'iem francuskiego filmu Les Voleurs. Sarkissian pracuje także z Francisem Veberem nad nową wersją filmu L'Emmerdeur, którego tytuł można przetłumaczyć jako "upierdliwiec". Sarkissian wciąż pracuje nad nowymi projektami, m.in. remake'ami filmów W kręgu zła, który wyreżyseruje Johnny To; Boy hotelowy, Powrót do szkoły; Szczęście Harry'ego i Parszywe dranie. Ponadto Sarkissian ponownie spotka się z autorami scenariusza do Ja cię kocham, a ty śpisz Fredem Lebowem i Danem Sullivanem przy produkcji oryginalnego filmu zatytułowanego Starring Vic.
Ostatnio Sarkissian wyprodukował How to Rob a Bank, niezależny film wyreżyserowany przez Andrewsa Jenkinsa, w którym główne role zagrali Nick Stahl, Erika Christensen, Gavin Rossdale i David Carradine. Sarkissian ma także w planach wspólnie z nominowanym do Oscara reżyserem Martinem Scorsese i Barbarą DeFina produkcję filmu You Must Remember This Joyce Carol Oates, oraz filmów El Cid, The Defiant Ones, The Street, Between the Covers, Weddingville, Christmas Robbers, Champagne i Organizatsiya.
Zanim Sarkissian został znanym twórcą filmowym, swą kreatywność i zmysł do interesów wykorzystał jako projektant mody i właściciel londyńskiego salonu odzieżowego "Vincci". Na początku lat 70. "Vinnci" był znany w całej Europie jako jeden z najlepszych londyńskich butików dla mężczyzn. Szybko zdobywszy sławę pomysłowego projektanta, Sarkissian zajął się projektowaniem odzieży specjalnie dla znanych postaci. Jego ekskluzywna linia odzieży od razu stała się przebojem wśród szefów międzynarodowych korporacji, przywódców światowych, członków rodzin królewskich i gwiazd. Chwalony między innymi w "Vogue" i innych znanych magazynach o modzie Sarkissian ze swoim "Vincci" został uznany w europejskich kręgach mody za człowieka, który zrewolucjonizował w Londynie branżę ekskluzywnej odzieży męskiej.
W przerwach pomiędzy produkowaniem nowych filmów Sarkissian wzbogaca swą szeroką wiedzę o historii kina i ciekawostkach związanych z branżą filmową. Może pochwalić się jedną z największych prywatnych kolekcji starych plakatów filmowych, którymi z dumą przyozdabia swoje biuro i dom. Sarkissian jest koneserem wina - posiada piwniczkę z 5000 butelek najlepszych na świecie roczników caberneta, burgunda i bordo, a jego pasję kulinarną dokładnie opisali William Stadiem i Mara Gibbs w swojej książce zatytułowanej "Everybody Eats There".
Sarkissian mieszka w Los Angeles z żoną Valerie i trójką dzieci: Jaclyn, Alexandrem i Nicholasem.
Roger Birnbaum (producent)
Roger Birnbaum wyprodukował wszystkie części cyklu Godziny szczytu, w tym ostatnią, zatytułowaną Godziny szczytu 3. Najnowszym przedsięwzięciem Birnbauma jest spółka producencka i finansowa Spyglass Entertainment założona ze wspólnikiem Garym Barberem, w której obaj pełnią funkcję prezesów. Spółka niezależnie opracowuje i finansuje wszystkie swoje projekty.
Sukcesami kasowymi spółki są na przykład Szósty zmysł z Bruce'em Willisem, który przyniósł 661 milionów dolarów zysku ze sprzedaży biletów, czy Bruce Wszechmogący, komedia z Jimem Carreyem, która zarobiła 485 milionów dolarów. Wśród dokonań spółki Spyglass są nominowane do Oscarów hity, takie jak Niepokonany Seabiscuit z Tobeyem Maguire'em i Informator z Russelem Crowe'em i Alem Pacino. Ogółem spółka Spyglass doczekała się ponad 26 nominacji do Oscarów za swoje filmy, w tym trzy razy zdobyła tę nagrodę. Firma ma na swoim koncie udane produkcje filmów Hrabia Monte Christo z Jimem Caviezelem i Guyem Pearce'em, Zakazany owoc z Benem Stillerem i Edwardem Nortonem, podwójny przebój Kowboj z Szanghaju i jego drugą część Rycerze z Szanghaju z Jackie'em Chanem i Owenem Wilsonem, Rekrut z Alem Pacino i Colinem Farrellem, Autostopem przez galaktykę z Samem Rockwellem i Mosem Defem, a także hitowy film familijny Pacyfikator z Vinem Dieselem.
Spółka Spyglass sfinansowała także i wyprodukowała Legendę Zorro, kolejną odsłonę filmu Maska Zorro z Catherine Zetą-Jones i Antonio Banderasem, w reżyserii Martina Campbella, oraz Wyznania gejszy, będące adaptacją bestsellerowej powieści zekranizowaną przez Roba Marshalla (Chicago). Oba filmy zostały wprowadzone przez spółkę Spyglass do kin na całym świecie i w sumie zarobiły ponad 150 milionów dolarów ze sprzedaży biletów. Wyznania gejszy otrzymały wiele wyróżnień i nagród, w tym trzy nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej.
W 2006 roku Birnbaum zapewnił współfinansowanie i wyprodukował film przygodowy Przygoda na Antarktydzie, oparty na prawdziwej historii o grupie psów zaprzęgowych starających się przetrwać na tym zimnym kontynencie. Film osiągnął niezłe wyniki, przynosząc ponad 120 milionów dolarów ze sprzedaży biletów na całym świecie. Dziełem produkcyjnym i finansowym Spyglass jest także thriller kryminalny The Lookout, który wyreżyserował debiutujący w tej roli Scott Frank, znany pisarz.
W pierwszej połowie 2007 roku spółka Spyglass wypuściła filmy The Invisible i Evan Wszechmogący. Na ten rok planowane są także premiery filmów: Underdog wytwórni Walt Disney Pictures opartego na popularnym serialu animowanym oraz pingpongowa komedia Balls of Fury. Firma zakończyła niedawno pracę nad filmem 27 Dresses z udziałem Katherine Heigl oraz The Ruins, horrorem/thrillerem wyprodukowanym we współpracy z wytwórnią DreamWorks.
Przed założeniem Spyglass Entertainment Birnbaum był współzałożycielem spółki Caravan Pictures, która wyprodukowała takie przeboje, jak Sześć dni, siedem nocy, Inspektor Gadżet, Zabijanie na śniadanie, Trzej muszkieterowie, Anioły na boisku oraz Ja cię kocham, a ty śpisz.
Przed rozpoczęciem kariery w spółce Caravan Birnbaum pełnił funkcję prezesa ds. produkcji światowej i wiceprezesa wytwórni Twentieth Century Fox, w której pracował m.in. nad filmami: Kevin sam w domu, Sypiając z wrogiem, Edward Nożycoręki, Hot Shots, Mój kuzyn Vinny, Ostatni Mohikanin, Szklana pułapka 2 oraz Pani Doubtfire. Jeszcze wcześniej Birnbaum był prezesem ds. produkcji w wytwórni United Artists, w której pracował nad realizacją nagrodzonego Oscarem kultowego filmu Rain Man.
W pierwszych latach swojej kariery wyprodukował filmy Pewna sprawa w reżyserii Roba Reinera oraz Piramida strachu, które zrealizował we współpracy ze spółką Amblin Entertainment Stevena Spielberga. Na małym ekranie pracował jako producent wykonawczy filmów telewizyjnych Scandal Sheet, Happily Ever After, Kiedy twój kochanek odchodzi oraz wielokrotnie nagradzanego filmu All The Kids Do It.
Urodzony w miejscowości Teaneck w stanie New Jersey Birnbaum studiował na uniwersytecie w Denver. Przed przejściem do branży filmowej robił karierę jako wiceprezes wytwórni płytowych A&M Records oraz Arista Records.
Obecnie pełni funkcję dyrektora artystycznego w konserwatorium AFI, jest także członkiem rady konsultacyjnej UCSB w Centrum Filmu, Telewizji i Nowych Mediów. Jest również mentorem w programie edukacyjnym dla producentów im. Petera Starka oraz programu podyplomowego dla filmowców na uniwersytecie UCLA.
Jay Stern (producent)
Jay Stern piastuje obecnie stanowisko prezesa Rat Entertainment, a jego wspólnikiem jest Brett Ratner, reżyser trylogii Godziny szczytu. Oprócz kierowania codziennymi sprawami firmy Stern nadzoruje także opracowanie i produkcję filmów fabularnych. Był producentem Godzin szczytu 2, które zarobiły 226 milionów dolarów w samych tylko Stanach Zjednoczonych, a także filmu Po zachodzie słońca, który także wyreżyserował Brett Ratner.
Przed podjęciem pracy w Rat Entertainment Stern był wiceprezesem wykonawczym ds. produkcji w New Line Cinema. W czasie pięcioletniej kariery w New Line pełnił rolę producenta wykonawczego takich filmów jak m.in.: Godziny szczytu, Miłość i koszykówka, KasaMowa, Miłość od trzeciego spojrzenia oraz W szponach korupcji. Wcześniej przez pięć lat pracował w należącej do Walt Disney Company spółce Hollywood Pictures, w której doczekał się stanowiska wiceprezesa produkcji.
Swą karierę w branży filmowej Stern rozpoczął jako asystent produkcji i kierownik planu w Nowym Jorku, gdzie się urodził i wychował. W 1981 roku ukończył z wyróżnieniem studia licencjackie w Yale College. Mieszka w Los Angeles z żoną Vicki i dziesięcioletnim synem Elim.
Jonathan Glickman (producent)
Od 2002 roku Jonathan Glickman jest prezesem spółki Spyglass Entertainment, w której odpowiada za opracowywanie i produkcję wszystkich filmów przez nią realizowanych. W 1993 roku Glickman rozpoczął staż w Caravan Pictures, gdzie do 1997 roku dopracował się stanowiska prezesa spółki. W tym czasie pomógł zrealizować film Ja cię kocham, a ty śpisz, w którym pełnił rolę współproducenta.
Glickman wyprodukował międzynarodowy przebój kasowy Godziny szczytu i jego drugą część Godziny szczytu 2. Ponadto był producentem wykonawczym na planie filmów Zabijanie na śniadanie oraz Inspektor Gadżet wytwórni Walta Disneya.
W 1998 roku Glickman został prezesem produkcji w spółce Spyglass Entertainment. W tym czasie wyprodukował m.in. Kowboja z Szanghaju, Hrabiego Monte Christo, Pana 3000, Autostopem przez galaktykę oraz przebój familijny z 2005 roku Pacyfikator. W 2007 roku Glickman produkuje filmy Underdog i Balls of Fury, których premiery zaplanowano na lato. Obecnie pracuje nad produkcją obrazu 27 Dresses z udziałem Katherine Heigl dla wytwórni 20th Century Fox.
Glickman, którego żoną jest scenarzystka telewizyjna Christy Callaghan, z wyróżnieniem ukończył studia na uniwersytecie w Michigan; był także uczestnikiem programu edukacyjnego im. Petera Starka na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.
Andrew Z. Davis (producent)
Andrew Z. Davis był producentem wykonawczym hitowej komedii Godziny szczytu 2, wyreżyserowanej przez Bretta Ratnera, w której odtwórcami głównych ról byli Jackie Chan i Chris Tucker. Wcześniej pracował jako producent wykonawczy na planie komedii romantycznej wytwórni Universal Family Man, również wyreżyserowanej przez Ratnera, w której wystąpili Nicolas Cage i Tea Leoni, chwalonego przez krytyków dramatu o dorastaniu Miłość i koszykówka, w reżyserii Giny Prince-Blythewood, z udziałem Omara Eppsa, Sanay Lathan i Alfre Woodard, megahitu Wróg publiczny z Willem Smithem i Gene'em Hackmanem oraz Przygody miłosnej z Warrenem Beattym i Annette Bening. Davis wyprodukował również film akcji zatytułowany Wulkan z Tommym Lee Jonesem i Anne Heche w rolach głównych. Na swoim koncie producenckim ma także filmy Lost Angels, Sid i Nancy oraz Tytuł taśmy.
Wcześniej Davis zajmował kierownicze stanowisko w The Walt Disney Company, po czym podpisał niezależny kontrakt producencki z tą wytwórnią, występując pod własnym szyldem Andrew Davis Productions.
Ostatnio Davis pełnił funkcję wiceprezesa wykonawczego ds. produkcji w wytwórni MGM. Wcześniej zaś wyprodukował Czerwonego smoka, film wyreżyserowany przez Bretta Ratnera, w którym wystąpili Anthony Hopkins i Edward Norton.
Davis jest absolwentem Szkoły Filmowej i Telewizyjnej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.
James M. Freitag (współproducent)
James M. Freitag był pierwszym asystentem reżysera Godzin szczytu 3 Bretta Ratnera od czasu jego debiutu filmowego w 1997 roku, którym była KasaMowa. Obaj kontynuowali współpracę przy filmach Godziny szczytu, Godziny szczytu 2, Family Man i Czerwony smok, na planie których Freitag pełnił rolę pierwszego asystenta reżysera i współproducenta. Przy filmie Ratnera X-Men: Ostatni bastion Freitag awansował na stanowisko współproducenta, które utrzymał na planie Godzin szczytu 3.
Doświadczony filmowiec mający obecnie na swoim koncie ponad 60 filmów kinowych i telewizyjnych zaczynał karierę jako pierwszy lub drugi asystent reżysera na planach takich filmów, jak Szarże, Wyrzutki, Zemsta frajerów oraz Na fali, a także produkcji telewizyjnych: Dallas, Max Headroom, Prawo do obrony oraz filmu dokumentalnego Don King - król boksu, za który wspólnie z innymi twórcami filmu otrzymał nagrodę DGA w 1997 roku. Później w roli pierwszego asystenta reżysera zapisał na swym koncie m.in. filmy Od wesela do wesela, Zagubione znalezione, 15 minut, Podwójna gra, Trade oraz niedawny przebój Niepokój, a także niezwykle popularny serial Skazany na śmierć.
J. Michael (Jimmy) Muro (reżyser obrazu)
J. Michael Muro zyskał sławę jako operator Steadicamu w takich filmach, jak: Gliniarz na Karaibach, Pole marzeń, Otchłań i Terminator: Dzień sądu Jamesa Camerona, Tańczący z wilkami Kevina Costnera, Doors i JFK Olivera Stone'a, Mój brat Kain Briana de Palmy oraz Ludzie honoru Roba Reinera.
Następnie Muro został operatorem kamery na planie filmów: Pomiędzy niebem i ziemią oraz Męska gra Olivera Stone'a, Upadek Joela Schumachera, Prawdziwe kłamstwa i Titanic Jamesa Camerona, Dziwne dni Kathryn Bigelow, Kasyno Martina Scorsese oraz Informator Michaela Manna. W charakterze operatora Muro zadebiutował w 2003 roku w obrazie Kevina Costnera Bezprawie, a następnie w nagradzanym Mieście gniewu w reżyserii Paula Haggisa. Potem nakręcił m.in. Życie na wrotkach, Flickę i Ostatnią Mimzy.
W 1987 roku Muro rozpoczął swą karierę w przemyśle filmowym od wyreżyserowania kultowego horroru komediowego Uliczny chłam.
Edward Verreaux (scenograf)
Edward Verreaux ostatnio pracował z reżyserem Godzin szczytu 3 Brettem Ratnerem na planie filmu X-Men: Ostatni bastion. Wcześniej zaprojektował scenografię do animowanego filmu fantasy Straszny dom dla wytwórni Columbia Pictures. Niedawno zrealizował także film Starsky i Hutch z reżyserem Toddem Phillipsem, a także Misję na Marsa z Brianem De Palmą.
Na swoim koncie Verreaux ma scenografie m.in. do filmów Park Jurajski 3, Król Skorpion i Kontakt.
Jako dyrektor artystyczny Verreaux zrealizował Powrót do przyszłości (cz. 2 i 3), Skrawki życia, Kacpra, Drużynę asów, Fałszywego senatora, Kochanie, zwiększyłem dzieciaka oraz Żółtodzioba. Był konsultantem ds. scenografii na planie filmu Mad Max pod kopułą gromu.
Verreaux początkowo pracował jako ilustrator produkcji ze Stevenem Spielbergiem przy filmach: Poszukiwacze zaginionej arki, Indiana Jones i świątynia zagłady oraz Indiana Jones i ostatnia krucjata, a także E.T., Imperium słońca, Kolor purpury oraz Blues Brothers. Jako ilustrator miał także swój wkład w obrazy Marsjanie atakują!, Wielka draka w chińskiej dzielnicy, Przygody Buckaroo Banzai. Przez ósmy wymiar oraz Duch.
Verreaux rozpoczął swoją karierę jako pomocnik legendarnego animatora Chucka Jonesa, a następnie animatora efektów wizualnych i scenografa Roberta Abela. To właśnie z tym drugim przyczynił się do powstania filmu Star Trek oraz wielu awangardowych filmów reklamowych zawierających efekty wizualne.
Verreaux uczył się fachu rysownika i scenografa, pracując jako undergroundowy animator w Bay Area.
Betsy Heimann (projektantka kostiumów)
Betsy Heimann współpracowała wcześniej z reżyserem Godzin szczytu 3 Brettem Ratnerem przy filmach Czerwony smok i Family Man, a także przy pilocie do serialu Skazany na śmierć.
Pochodząca z Chicago Heimann miała okazję pracować przy najważniejszych filmach minionego dziesięciolecia, w tym przy Pulp Fiction i Wściekłych psach Quentina Tarantino, a także Jerrym Maguire, U progu sławy i Vanilla Sky Camerona Crowe'a. Heimann zaprojektowała kostiumy do filmu Co z oczu, to z serca Stevena Soderbergha, w którym zagrali George Clooney i Jennifer Lopez, a także do serialu telewizyjnego Karen Sisco wyprodukowanego przez Danny'ego DeVito i z udziałem Carli Gugino.
Ostatnio Heimann zaprojektowała garderobę do Kobiety w błękitnej wodzie M. Nighta Shyamalana, w którym to filmie wystąpili Paul Giamatti i Bryce Dallas Howard; Akademii tajemniczych sztuk pięknych Terry'ego Zwigoffa, z Johnem Malkovichem w roli głównej, a także kostiumy dla Umy Thurman w filmie Be Cool.
Heimann wkrótce znów spotka się ze Shyamalanem na planie jego nowego filmu The Happening, którego premierę zaplanowano na 2008 rok.
Lalo Schifrin (kompozytor)
Lalo Schifrin to prawdziwy człowiek renesansu. Jako pianista, kompozytor i dyrygent tak samo doskonale radzi sobie z dyrygowaniem orkiestrą symfoniczną, występami na międzynarodowych festiwalach jazzowych, pisaniem muzyki do filmów i programów telewizyjnych, jak i z tworzeniem dzieł na koncerty trzech tenorów (Placido Domingo, Jose Carreras, Luciano Pavarotti), Orkiestry Kameralnej Los Angeles, Filharmonii Londyńskiej, a nawet dla sułtana Omanu.
Za młodu w swej ojczystej Argentynie Lalo Schifrin odebrał klasyczne wykształcenie muzyczne. Studiował także prawo. Pochodzi z muzykalnej rodziny - jego ojciec Luis Schifrin był koncertmistrzem w Orkiestrze Filharmonicznej Buenos Aires w Teatro Colon.
Powróciwszy do Buenos Aires po studiach w paryskim konserwatorium, Schifrin założył w połowie lat 50. własny big band. Właśnie podczas koncertu z zespołem jego grę usłyszał go Dizzy Gillespie i zaproponował mu współpracę w charakterze pianisty i aranżera. W 1958 roku Schifrin przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych i tam rozpoczęła się jego niezwykła kariera.
Od tamtego czasu Schifrin podążał w wielu kierunkach. Właśnie ta jego zdolność korzystania z możliwości najróżniejszych instrumentów czyni go wyjątkowym w branży muzycznej. Jako muzyk jazzowy koncertował i nagrywał płyty z takimi znakomitościami, jak: Dizzy Gillespie, Sarah Vaughan, Ella Fitzgerald, Stan Getz, Count Basie, Dee Dee Bridgewater i George Benson. Schifrin napisał muzykę do ponad 100 produkcji kinowych i telewizyjnych, m.in. Mission Impossible, Mannix, Nieugięty Luke, Bullitt, Cincinnati Kid, Amityville Horror, Wejście smoka, do czterech z pięciu filmów z cyklu Brudny Harry, a ostatnio do filmów Wszystko się wali, Po zachodzie słońca, Abominable oraz Godziny szczytu, Godziny szczytu 2 i Godziny szczytu 3. Dotychczas Lalo Schifrin zdobył cztery nagrody Grammy (i dwadzieścia jeden nominacji), jedną nagrodę Cable ACE oraz sześć nominacji do Oscara.
Lalo Schifrin powraca do swych jazzowych korzeni płytą "Lalo Schifrin & Friends", którą wyda 11 września wytwórnia Aleph Records. Na płycie melomani usłyszą Alexa Acunę (instrumenty perkusyjne), Briana Bromberga (bas), Dennisa Budimira (gitara), Jamesa Moody'ego (saksofon tenorowy) oraz Jamesa Morrisona (trąbka, puzon). Wygląda na to, że nowy krążek, a także 75. urodziny Schifrina skłoniły go do podsumowania dotychczasowych dokonań i spojrzenia na to, co ma w zanadrzu przyszłość. Na płycie "Lalo Schifrin & Friends" znalazły się utwory "Tin Tin Daeo" Gillespie'ego, "Hymn to Freedom" Oscara Petersona, klasyk "Besame Mucho" oraz sześć nowych utworów skomponowanych przez Schifrina.
Schifrin od ponad 30 lat jest żonaty ze swą żoną Donną. Ma troje dzieci: Williama - scenarzystę filmowego i telewizyjnego, Frances - dyrektor artystyczną i projektantkę, oraz Ryana - scenarzystę i reżysera filmowego. Dodatkowe informacje o Lalo Schifrinie można znaleźć na stronie www.schifrin.com.
John Bruno (kierownik ds. efektów wizualnych)
John Bruno jest laureatem nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej, sześciokrotnie nominowanym do Oscara. Nagrodę tę zdobył za swoją pracę przy Otchłani, a pięć nominacji otrzymał za efekty wizualne do filmów Pogromcy duchów, Duch II: Druga strona, Powrót Batmana, Na krawędzi i Prawdziwe kłamstwa.
W 1995 roku (w ramach pracy dla Digital Domain) Bruno spędził 5 miesięcy nad przygotowaniem produkcji Titanica, gdzie pełnił rolę kierownika ds. efektów wizualnych (biorąc udział w dwóch wyprawach nurkowych do słynnego statku), po czym otrzymał propozycję wyreżyserowania filmu Wirus z Jamie Lee Curtis i Donaldem Sutherlandem w rolach głównych.
Wcześniej zaprojektował efekty wizualne do filmów Terminator 2 i Prawdziwe kłamstwa Jamesa Camerona i wspólnie z nim wyreżyserował Terminatora 2-3D.
Na początku lat 80. Bruno nadzorował dział efektów animowanych w spółce ILM podczas produkcji filmów Duch, E.T. i Star Trek II; Gniew Khana. Był także współzałożycielem spółki Boss Film Studios. W czasie, gdy pracował w firmie Boss, za sprawą jego spółki powstały efekty wizualne do filmów Pogromcy duchów, Duch 2, 2010: Odyseja kosmiczna, Szklana pułapka, Powrót Batmana i Na krawędzi.
Bruno wyreżyserował dwa sezony serialu Star Trek Voyager (1999-2000), a w 2001 roku uczestniczył jako producent i reżyser drugiej ekipy w produkcji Jima Camerona Głosy z głębin 3D (3-D Imax) i dwukrotnie zanurkował do wraku Titanica.
W 2003 roku Bruno zrealizował film Obcy kontra Predator, pracując na planie jako kierownik ds. efektów specjalnych i reżyser drugiej ekipy. Ostatnio pracował z reżyserem Godzin szczytu 3 Brettem Ratnerem, nadzorując efekty wizualne na planie filmu X-Men: Ostatni bastion.
Don Zimmerman, A.C.E. (montażysta)
Don Zimmerman montował ostatnio materiał filmowy do filmów: Noc w Muzeum, Dick i Jane: Niezły ubaw, Lot Feniksa, Kot i Nowożeńcy. Zimmerman realizował również Spacer w chmurach (wspólnie z innym montażystą) oraz Grubego i chudszego, Kłamcę, kłamcę, Żółtodzioby, Patcha Adamsa i Znamię.
Jednymi z pierwszych zmontowanych przez niego filmów są dwa klasyki Hala Ashby'ego: Wystarczy być z Peterem Sellersem oraz Powrót do domu z Jonem Voightem i Jane Fondą. Później montował przeboje Rocky II i Rocky III z Sylvestrem Stallone'em (wspólny montaż), a także filmy: Najlepsi przyjaciele Normana Jewisona, Roxanne Freda Schepisi, Książę przypływów w reżyserii Barbry Streisand, a także: Bożyszcze tłumów, Śmiercionośna ślicznotka, Komando FOKI, Pojedynek oszustów, Niemoralna propozycja, Ace Ventura: Psi detektyw oraz Selekcjoner.
Mark Helfrich, A.C.E. (montażysta)
Montażysta Mark Helfrich od dawna współpracuje z reżyserem Brettem Ratnerem: wcześniej pracował wraz z nim przy dwóch częściach Godzin szczytu, a także przy filmach X-Men: Ostatni bastion, Czerwony smok, Family Man, Po zachodzie słońca oraz KasaMowa. Na swoim koncie ma m.in. filmy Predator, Rambo: Pierwsza krew II oraz Straszny film, które w sumie zarobiły ponad miliard dolarów na sprzedaży biletów kinowych Wspólnie z Ratnerem zrealizowali pilot serialowego przeboju telewizji Fox Skazany na śmierć oraz wielokrotnie nagradzany teledysk do piosenki Madonny "Beautiful Stranger" z filmu Austin Powers.
Premiera debiutu reżyserskiego Helfricha zatytułowanego Good Luck Chuck, w którym wystąpią
Dane Cook i Jessica Alba, planowana jest na 21 września.
Conrad E. Palmisano (kierownik drugiej ekipy/koordynator wyczynów kaskaderskich)
Przed rozpoczęciem w latach 70. kariery kaskaderskiej pochodzący z Santa Rosa w Kalifornii Conrad E. Palmisano służył w marynarce wojennej USA podczas wojny w Wietnamie. Czterokrotnie był przewodniczącym Zrzeszenia Kaskaderów Filmowych. Palmisano był także członkiem zarządu Screen Actors Guild, a w czasie swej pięcioletniej kadencji walnie przyczynił się do powołania Krajowego Komitetu ds. Kaskaderów i Bezpieczeństwa. W 1980 roku zaczął kierować małymi pomocniczymi ekipami filmowymi, a w 1982 pokierował już dużym drugim zespołem filmowych w filmie Rambo: Pierwsza krew. Od tego czasu był kierownikiem drugiej ekipy na planie wielu znanych filmów, takich jak: X-Men: Ostatni bastion, Niepokój, Po zachodzie słońca, Piotruś Pan, Czerwony smok, Godziny szczytu 2, Włamanie na śniadanie, X-Men, Romeo musi umrzeć, Zabójcza broń 4, Peacemaker, Teoria spisku, Zabójcy, Batman Forever, Uwolnić orkę 2 oraz Robocop 2 i 3. Palmisano koordynował także ekipy kaskaderskie w wielu tych filmach, a także w obrazach: Szajbus, Wielki Santini, Co dalej?, Cujo oraz Urodzony sportowiec.
Wcześniej pracował jako dubler, kierowca-kaskader albo kaskader na planach wielu filmów i projektów telewizyjnych, włączając w to The Rockford Files, Police Woman, Mistrz kierownicy ucieka 2, Wyścig Armatniej Kuli, The Six Million Dollar Man, Magnum i Kung Fu. Najbardziej dumny jest z tego, że ludzie uważają go za dobrego filmowca.
Eddie Braun (koordynator kaskaderów)
Eddie Braun urodził się i wychował w Południowej Kalifornii. Karierę zawodowego kaskadera rozpoczął w 1979 roku. W ciągu ponad dwudziestoletniej kariery w zawodzie kaskadera i kierowcy wyczynowego Eddie wystąpił w ponad 500 filmach reklamowych, filmach, programach telewizyjnych i teledyskach.
