MIKE JOHNSON (Reżyser)
Pochodzi z Austin w stanie Teksas gdzie spędził większą część swojego dzieciństwa wykręcając głowy oraz psując plastikowe dinozaury w bezowocnych próbach otworzenia scen z filmów swojego ulubionego reżysera Ray’a Harryhousen’a.
Wiele lat później, Johnson przeprowadził się do San Francisco gdzie otrzymał pracę na stanowisku asystenta montażu w filmie animowanym Tima Burtona The Nightmare Before Christmas. Po ukończeniu Nighmare, Johnson postanowił zając się produkcjami nakręconymi techniką poklatkową takimi jak James and the Giant Peach oraz serialem dla dzieci, wyróżnionym nagrodą Emmy Bump in the Night.
W 1996 roku Johnson założył swoją własną firmę zajmującą się animacją, Fat Cactus Films i w ciągu kolejnych lat wyprodukował oraz wyreżyserował uznane przez krytykę różne projekty w technice poklatkowej wśród których znalazły się reklamy, klipy muzyczne oraz krótkie formy filmowe. Jego nagrodzony krótki film animowany The Devil Went Down to Georgia gościł na ekranach kin na całym świecie.
W 1998 roku, Johnson przeniósł się do Portland, w stanie Oregon, gdzie nakręcił trzy telewizyjne epizody The P.J’s z udziałem Eddie’go Murphy, które nagrodzono Emmy.
W 2002 roku, jego kariera zatoczyła pełne koło kiedy Tim Burton zaproponował Johnson’owi współreżyserowanie filmu poklatkowego Gnijąca Panna Młoda.
Johnson obecnie mieszka wraz z żoną w Londynie.
TIMA BURTONA (Reżysera/Producenta)
Gnijąca Panna Młoda jest drugim filmem który wchodzi na ekrany kin w roku 2005. Całkiem niedawno Burton ukończył pracę nad baśniowym filmem przygodowym Charlie i Fabryka Czekolady, w którym pojawili się Johnny Depp oraz Freddie Highmore. Oparta na powieści Roald’a Dahl’a klasyka literatury dziecięcej Charlie i Fabryka Czekolady, został gorąco przyjęty przez krytykę i obecnie odnosi sukcesy na całym świecie.
Poprzednim filmem Burtona był Big Fish, opowiadający ciepłą historię relacji ojca i syna. Film ten został okrzyknięty najbardziej osobistym i pełnym emocji filmem Burtona oraz uzyskał pełne uznania recenzje. W Big Fish wystąpili Ewan McGregor, Albert Finney, Jessica Lange oraz Billy Crudup.
Filmem poprzedzającym Big Fish była Planeta Małp, w reżyserii Tima Burtona. Projekt ten połączył go ze znanym producentem, byłym szefem 20th Century Fox Richard’em D. Zanuck’iem, który wyprodukował oryginalną wersję filmu w 1968 roku. W burtonowskiej Planecie Małp, która okazała się hitem lata 2001 wystąpili Mark Wahlberg, Tim Roth, Helena Bonham Carter, Michael Clarke Duncan oraz Kris Kristofferson.
Wszystkie filmy Burtona cechuje wyjątkowa wyobraźnia oraz świat składający się z absolutnie przekonywujących szczegółów. Takimi właśnie produkcjami są Pee Wee’s Adventure, Sok z Żuka, Batman, Edward Nożycoręki, Powrót Batmana, Tim Burton’s The Nighmare Before Christmas, Ed Wood, Marsjanie Atakują oraz Jeździec Bez Głowy.
Już we wczesnej młodości Burton rozpoczął naukę rysunku uczęszczając do Cal Arts Institute korzystając ze stypendium wytwórni Disneya, do której później dołączył jako animator. Jego reżyserskim debiutem była krótka animowana forma pod tytułem Vincent, którego narratorem był Vincent Price. Film odniósł sukces i został zaakceptowany przez krytykę a następnie otrzymał nagrodę na festiwalu. Kolejnym domowym projektem był pełen inwencji krótki film akcji Frankenwinnie, przedstawiający trochę inną legendę o Frankensteinie.
W 1985 Burton nakręcił swój pierwszy film fabularny Pee Wee’s Big Adventure, który okazał się hitem kasowym oraz zarobił wiele pochwał. Kolejnym sukcesem krytyki także i finansowym została nieprawdopodobna komedia Sok z Żuka, w której zagrali Michael Keaton, Geena Davis, Alec Baldwin oraz Wynona Ryder.
W 1989 roku, Burton wyreżyserował hit Batman z Jack’iem Nicolsonem, Michael’em Keaton’em oraz Kim Basinger. Po sukcesie Batmana, National Association of Theatre Owners (NATO) przyznało Burtonowi nagrodę Reżysera Roku. Film nagrodzono również statuetką Oskara za Najlepszą Reżyserię.
Edward Nozycoręki, gdzie w rolach głównych wystąpili Johnny Depp, Winona Ryder oraz Diane West, został jednym z największych hitów sezonu gwiazdkowego 1990 roku na co zasłużył sobie oryginalnym spojrzeniem oraz baśniową subtelnością. W 1992, Burton po raz kolejny zanurzył się w ciemnościach Gotham City w filmie Powrót Batmana, który obejrzały rzesze widzów, role główne zagrali Michelle Pfeiffer jako niezapomniana Catwoman oraz Danny DeVito jako Pingwin.
W 1994, Burton wyprodukował oraz wyreżyserował Ed Wood, którego tytułowa rola przypadła Johnny’emu Depp. Film zdobył Oskara za Najlepszą Rolę Drugoplanową (Martin Landau jako Bela Lugosi) oraz w kategorii Najlepsze Efekty Specjalne.
Burton wpadł na pomysł wyprodukowania animacji przygodowej w technice poklatkowej pod tytułem Tim Burton’s The Nighmare Before Christmas, będącą oryginalną opowieścią gwiazdkową, która stale gości na ekranach w tym okresie.
Cabin Boy jest kolejną produkcją Burtona z roku 1993 oraz hit lata 1995 Batman Forever, oprócz nich należy wymienić James and the Giant Peach z 1996, oparty na książce dla dzieci autorstwa Roald’a Dahl’a.
Burton wyprodukował oraz również był reżyserem filmu Marsjanie Atakują, komedii w duchu science fiction, której inspiracją była seria kart do wymiany Topos, gdzie wystąpiło 20 elitarnych aktorów takich jak Jack Nicholson, Glenn Close, Danny DeVito czy Annette Bening.
W 1999 Burton wyreżyserował Jeźdźca Bez Głowy, do którego zainspirowała go powieść Washingtona Irvinga. Wystąpili tam Johnny Depp, Christina Ricci, Miranda Richardson i Michael Gambon. Film ten zdobył trzy nominacje do Oskara, również w kategorii Najlepsze Kostiumy oraz Najlepszy Obraz oraz zdobył Oskara za Najlepszą Reżyserię. BAFTA natomiast doceniła ten film za Najlepsze Kostiumy oraz Najlepsze Kierownictwo Produkcji.
Burton jest również autorem oraz ilustratorem Książki dla dzieci The Nighmare Before Christmas, która ukazała się wraz z filmem. Kolejna książka z jego rysunkami oraz rymowankami, The Melancholy Death of Olster Boy and Other Stories zyskała sobie uznanie New York Times’a za „sztukę przekazania bólu dorosłego autsajdera.”
ALLISON ABBATE (Producentka)
Pochodzi z nowego Jorku lecz w 1989 przeniosła się do Hollywood aby rozpocząć pracę w wytwórni Disneya. Obecna była przy wielu produkcjach animowanych do których należą The Rescuers Down Under; film który zdobył Oskara The Little Mermaid oraz Piękna i Bestia. Następnie pracowała jako koordynator artystyczny w Tim Burton’s The Nightmare Before Christmas, jej pierwszym pełnometrażowym filmie poklatkowym.
Potem wyjechała do Paryża aby założyć firmę córkę wytwórni Disney’a, gdzie została współproducentką Runaway Brain, za który Mickey Mouse nagrodzono Oskarem.
Abbate rozpoczęła współpracę z Warner Bros. Pictures w 1996, kiedy została współproducentką międzynarodowego hitu Space Jam. Film ten połączył klasyczną animację z rzeczywistymi sekwencjami gry Michaela Jordana.
Kolejną jej produkcją był powszechnie uznany Iron Giant, film będący adaptacją książki dla dzieci The Iron Man autorstwa laureata Poezji Brytyjskiej Ted’a Hughes’a. Produkcja ta otrzymała nagrodę BAFTA w 1999 roku.
Udało się jej powtórzyć sukces Iron Giant produkując komedię familijną Looney Tunes Back In Action, w której bohaterami są Królik Bugs, Daffy Duck oraz Brendan Frazier i Steve Martin.
Jesienią 2004 Abbate poproszono by przeniosła się do Londynu i zajęła produkcją Tima Burtona Gnijącą Panną Młodą.
JOHN AUGUST (Scenarzysta)
Gnijąca Panna Młoda to trzeci film Tima Burtona do którego napisał scenariusz. Pierwszym ich dziełem był Big Fish, którego scenariusz został nominowany do BAFTA za The Best Adapted Screenplay oraz do Broadcast Film Critics Association za adaptację powieści Daniela Wallace’a Big Fish, A Story of Mythic Proportions. Niedawno August napisał scenariusz do kolejnego filmu Burtona który odniósł ogromny sukces, Charlie i Fabryka Czekolady, adaptacji klasycznej powieści Roald’a Dahl’a pod tym samym tytułem.
August napisał oraz był częściowo producentem filmu Go, który w 1999 był debiutem na Sundance Film Festiwal. Od tamtej pory napisał scenariusz do Aniołków Charliego, Charlie’s Angels: Full Throttle oraz Titan A.E.
Nadchodzące projekty Augusta to wielkoekranowa adaptacja Tarzana Edgar’a Rice Burroughs’a oraz film oparty na świetnie sprzedającej się grze wideo Książę Persji, którego jest współproducentem.
Urodzony i wychowany w Boulder, Kolorado, August ukończył wydział dziennikarstwa na Drake University w stanie Iowa oraz uzyskał stopień magistra w dziedzinie filmu, za Peter Stark Producing Program na USC. Często zatrudniany jest w roli doradcy artystycznego przez Sundance Screenwriting Institute, oraz prowadzi swoją własną stronę internetową johnaugust.com na której odpowiada na wszystkie pytania początkujących scenarzystów.
Gnijąca Panna Młoda to trzecia już współpraca CAROLINE THOMPSON (Scenariusz) z Timem Burtonem. Wcześniej napisała The Nightmare Before Christmas oraz Edwarda Nożycorękiego.
Jej poprzednie osiągnięcia to Black Beauty, Zaczarowany Ogród, Homeward Bound: the Incredible Journey, Rodzina Adamów, Buddy, Snow White: the Fairest of Them All.
PAMELA PETTLER (Scenariusz)
Jest scenarzystką znaną z tego iż świetnie potrafi połączyć narrację ze stylem który może być dziwaczny, ponury ale przy tym bystry. Pochodząca z Berkeley, Kalifornii, Pettler pracowała z Burtonem nad wieloma już projektami, włączając jego nadchodzącą animowaną produkcję 9 , opisywaną jako „postapokaliptyczną baśń.” Była współautorką Monster House, nad którym kierownictwo produkcji sprawowali Robert Zemeckis, Steven Spielberg oraz Jason Clarke. Historia ta opowiada straszne przygody trójki dzieci w domu pełnym sekretów. Film, w którym pojawia się animacja komputerowa wyreżyserowała Gil Kenan i będzie można go obejrzeć w lipcu 2006. Pettler, obecnie pracuje na nową wersją klasycznej opowieści Bedknobs and Broomsticks.
Kariera Pettle rozpoczęła się od współpracy ze Steve’m Martinem, następnie pracowała z licznymi, szalenie utalentowanymi artystami, których wyobraźnia wychodziła poza wszelkie granice takimi jak Glen oraz Les Charles, Jim Henson Company oraz Amy Heckerling prowadzącą program telewizyjny Clueless. Pettler wraz z Richard’em Curtis stworzyli również projekt dla telewizji, w Londynie.
Pettler pisała także dla wytwórni Disneya, spośród wielu jej projektów można tu wymienić sequel do The Aristoctrats, oraz wstęp do The Little Mermaid.
Ponadto jest autorką dwóch humorystycznych książek, The Joy Of Stress (z William’em Morrow) oraz The No-Sex Handbook (z Amy Heckerling dla Warner Books).
Pettler swoim myśleniem wychodzi poza wszelkie obowiązujące ramy starając się aby jej narracja była bardzo kreatywna.
JEFFREY’A AUERBACH’A (Producenta wykonawczego)
Do jego osiągnięć należą Judgement In Berlin, którego był producentem wykonawczym oraz Da, gdzie był współproducentem wykonawczym.
Jego osiągnięcia telewizyjne to A Chance of Snow, Marylin & Bobby, Mortal Sins, Julie oraz Nightbreaker. Auerbach był również scenarzystą oraz reżyserem No Means No, oraz reżyserem popularnego serialu 21 Jump Street.
JOE RANFT (Producent wykonawczy)
Od ponad dwóch dekad dzieli się swoim talentem w dziedzinie animacji. Ranft sprawował w Pixar Animation Studios funkcję szefa fabuły oraz był założycielem zespołu artystów. W trakcie sprawowania swojej funkcji w Pixar, równocześnie był członkiem wydziału fabularnego w Walt Disney Feature Animation.
Jako aktor, Rant użyczał swojego głosu w filmach The Incredibles, Extreme Skate Adventure, Gdzie jest Nemo, Potwory i Spółka, Monkeybone, Buzz Lightyear of Star Command: The Adventure Begins, Toy Story, Toy Story 2, A Bug’s Life oraz The Brave Little Toaster.
Ranft napisał scenariusze do filmów Fantasia/2000, A Bug’s Life, Toy Story, za który otrzymał nominację do Oskara; Król Lew, Piękna i Bestia, The Rescuers Down Under, Olivier & Company oraz The Brave Little Toaster.
Stworzył on również większość materiału do Potworów i Spółka, Toy Story 2 , oraz był kierownikiem zespołu rysowników w filmie Burtona James and the Ginnt Peach oraz the Nightmare Before Christmas. Pracował także w charakterze kreatora postaci w The Brave Little Toaster to The Rescue stworzył dodatkowe postacie w The Brave Little Toaster Goes to Mars.
Ranft zmarł 16 sierpnia 2005.
PETE KOZACHIK (Zdjęcia)
Rozpoczął pracę w kinematografii w latach siedemdziesiątych, na dorobek której składa się 37 filmów fabularnych oraz kilkaset reklam. Zanim przeniósł się do L.A w 1979, był szefem lokalnych wiadomości oraz wielu programów, autorem oraz reżyserem filmów dokumentalnych dla PBS. Wyprodukował oraz wyreżyserował kilka tuzinów animowanych filmów reklamowych oraz dwa niskobudżetowe filmy animowane.
Jego wczesne postaci animowane to Pillsbury Doughboy, Little Softly oraz Mrs. Butterworth. Kozachik wprowadził sekwencje komputerowe to tej formy sztuki we wczesnych latach osiemdziesiątych pracując dla Cascade/Coast Effects w Hollywood, jak również zajmował się oświetleniem oraz animowaniem postaci.
Kozachik wprowadził do reklamy wewnętrzny automatyczny zestaw filmowy oraz był zaangażowany we wczesnych fazach produkcji filmu jako reżyser/kamerzysta.
W 1986, przeniósł się do Bay Area pracując w charakterze kamerzysty w Industrial Light and Magic. Jego ulubionym wyzwaniem była mała łódź podwodna umieszczona w ludzkim ciele w filmie Joe Dante’go Innerspace, dwugłowy smok w Willow George’a Lucasa, gdzie pracował pod nadzorem Dennis’a Muren’a oraz Philip’a Tippett’a.
Kozachik nie zerwał więzi ze studiami w Los Angeles, dla których pracował jako wolny strzelec i reżyser zdjęć w reklamach. Do ulubionych należała praca w The Abyss James’a Cameron’a.
Kiedy Tippett założył swoje własne studio, zaprosił Kozachik’a do współpracy. To on stworzył ogromnego skorpiona w filmie Joe Johnston’a Honey, I Shrunk the Kids, oraz złowrogiego robota w sequelu Irvin’a Kershner’a Robocop. Każdy projekt opierał się na długotrwałej współpracy, oraz możliwości głębszej i klarowniejszej narracji oraz przetwarzaniu wizji reżysera na obraz.
W tym okresie Kozachik przesunął nacisk na efekty zdjęciowe tak by wyeksponować treść oraz dramatyzm, wybierając takie projekty aby mógł w nich wykorzystać swoją animację oraz efekty stanowiące tło.
W 1990, reżysera Henry’ego Selick’a krótki Slow Bob który ukazał się na MTV był kolejnym dowodem ich współpracy, która rozpoczęła się na planie filmu Burtona The Nightmare Before Christmas. Kozachik pracował tutaj z Burtonem, Selick’iem, kierowniczką produkcji Deane Taylor oraz innymi członkami zespołu nad mrocznym wizerunkiem, oraz zastosowaniem technik zdjęciowych z filmów akcji aby nadać początek potencjałowi dramatycznemu filmom poklatkowych. The Nightmare podziwiane jest za elegancką kinomatografię oraz styl wizualny.
Kozachik’a pierwszym większym osiągnięciem jako reżysera zdjęć był film, który powstał
w wytwórni Disneya i otrzymał nominację do Oskara. Jest on również cenionym specjalistą od efektów wizualnych, który wymyślił stosowane w kamerach efekty oraz nadzorował optyczną i cyfrową obróbkę.
Od tamtej pory, zespół ten połączył swoje siły w kolejnych dwóch projektach James and the Giant Peach oraz Monkeybone.
Historia gdzie główną rolę odgrywają lalki, James, jest bardziej pastelowa oraz posiada szereg odcieni odpowiadających opowieści dla dzieci. Animacja cyfrowa, oraz fotografia podwodna nadała James’owi pewnej głębi, a bardziej złożone filmowanie oraz kompozycja sprawiła iż to właśnie Kozachik’owi powierzono nadzór.
Pomiędzy tymi dwoma filmami, Kozachik został zatrudniony jako reżyser efektów odpowiedzialny za planowanie sekwencji, zdjęcia oraz makietę statku kosmicznego w filmie Paul’a Verhoeven’a Starship Troopers. Film ten został nominowany do Oskara w 1998 w kategorii Najlepszych Efektów Wizualnych,
Monkeybone, jest pierwszą tego rodzaju animacją gdzie tak blisko siebie występują prawdziwi aktorzy oraz animowane postacie. Kozachik dołączył w tym projekcie jako kierownik efektów wizualnych w fazie poprzedzającej produkcję, wpadając na pomysł nowej techniki synchronizującej pracę reżysera, scenarzysty oraz artystów rysunku. Najpierw nadzorował pierwszą część dając reżyserowi jak największą swobodę ale tak by utrzymać rytm akcji filmu. Następnie pokierował sześcioma zespołami odpowiedzialnymi za budowę makiet oraz zdjęcia, na koniec nadzorował montaż grafiki komputerowej.
Dowodem na korzyści płynące z zastosowania animacji cyfrowej są Gwiezdne Wojny: Atak Klonów, George’a Lucasa. Przy użyciu dużej ostrości, Kozachik oraz członkowie jego zespołu uzyskali najwyższą ilość zdjęć nakręconych dziennie w historii Industrial Light & Magic.
Kozachik przetestował również kamery cyfrowe w dwóch ostatnich filmach z serii Matrix braci Wachowskich, w celu uzyskania lepszej jakości zdjęć.
Gnijąca Panna Młoda jest pierwszym filmem gdzie zastosowano nowoczesną technikę po tym kiedy Tim Burton oraz Mike Johnson powierzyli Kozachik’owi reżyserię zdjęć.
ALEX McDOWELL (Kierownik produkcji)
Zajmuje się integracją technik cyfrowych z tradycyjnymi aby proces tworzenia filmu stał się wyjątkowym. Jego scentralizowany wydział sztuki rozsądnie łączy dwu oraz trzywymiarową koncepcję dotyczącą planu, miejsc, rekwizytów, oświetlenia, kamery, efektów wizualnych oraz fazy poprodukcji tak by wizja reżysera pokrywała się z filmem.
McDowell zaczął wprowadzać technikę cyfrową do procesu tworzenia już filmie Fight Club. Proces ten ulepszył w 1999 roku, stosując w pełni zintegrowany cyfrowy projekt na potrzeby filmu Steven’a Spielberg’a Raport Mniejszości, w ten sposób kreując realistyczną wersję świata roku 2054, która w pełni oddała ducha przyszłości w jaką pragnął wprowadzić nas reżyser. W filmie Terminal Spielberg’a ponownie zastosował nowinkę która przełamała bariery w filmie. McDowell jest twórcą fantastycznego świata w Dr. Seuss’ the Cat In the Hat oraz w roku 2004 kierował produkcją filmu Tima Burtona Charlie i Fabryka Czekolady, w którym obydwaj starali się powołać do życia klasyczną opowieść Roald’a Dahl’a o ekscentrycznym twórcy czekolady Willy’m Wonce. Z jego opisu wynika iż była to najbardziej skomplikowana i zarazem fascynująca produkcja w jego karierze, wymagająca zbudowania całego miasta oraz fabryki posiadającej te wszystkie dziwaczne maszyny oraz psychodeliczne przestrzenie, które wymyślił sobie Burton – „tutaj mieszają się rosyjski konstruktywizm, z Jamesem Bondem, widziany poprzez pryzmat włoskich filmów kategorii B osadzony w bezczasowym, nie do ulokowania świecie Charlie’go Bucket’a.”
Obecnie pochłonięty jest pracą nad Breaking and Entering współczesnym dramatem osadzonym w Londynie, Anglii napisanym i wyreżyserowanym przez Anthony’go Minghelę.
McDowell ukończył Central School of Art u szczytu londyńskiej ery punka. Dlatego też jest gotowy na podejmowanie ryzyka w kreowaniu artystycznej ekspresji utrzymanej w duchu tamtych lat. W 1978 założył Rocking Russian Design by projektować okładki albumów, później też aby zajmować się klipami wideo dla różnych zespołów muzycznych. Stworzył ponad setkę klipów muzycznych odzwierciedlających jego ukłon w stronę eksperymentowania oraz miłości do muzyki. W 1986 przeniósł się z Londynu do Los Angeles gdzie rozpoczął owocną karierę jako kierownik produkcji reklam.
Dzięki swojej pracy w reklamie udało mu się skontaktować z błyskotliwymi reżyserami oraz rozejrzeć się w przemyśle filmowym. Na początku lat dziewięćdziesiątych bez żadnych problemów przeszedł do kierowania produkcją filmów. Szybko do swoich osiągnięć mógł dodać The Lawnmower Man, Kruk, Fear and Loathing In Las Vegas, Fight Club oraz The Affair of the Necklace. Z jego pracy emanuje wiedza jaką nabył malując oraz będąc artystą grafikiem odzwierciedlająca się w atmosferze, kolorze, charakterze, fabule oraz fakturze każdego filmu.
Połączenie pracy projektantów, filmowców, naukowców oraz inżynierów jakie miało miejsce na planie Raportu Mniejszości zainspirowało McDowell’a do otwarcia Matter Art and Science. Ta wyjątkowo współdziałająca grupa, poświęcająca się odkrywaniu współgrającego potencjału tworzenia, inżynierii, sztuki i nauki, składa się z członków, którzy zarówno mają kontakt z pop kulturą jak i są profesjonalistami w swoich dziedzinach.
Obecnie dom McDowell’a znajduje się w Los Angeles, gdzie mieszka z żoną, malarką Kirsten Everberg oraz dwójką dzieci. Mimo jego napiętego grafika, często pojawia się publicznie oraz bierze udział w międzynarodowych konferencjach na temat filmu.
JONATHAN LUCAS (Montaż)
Pracował ostatnio jako pierwszy asystent nadzorujący montaż wielkiej epopei wyprodukowanej przez Warner Bros. Pictures Troja, gdzie w roli głównej wystąpił Brad Pitt oraz Orlando Bloom. Do jego osiągnięć należą Harry Potter i Komnata Tajemnic, Szybcy i Wściekli, 102 Dalmatians, Rapa Nui, Robin Hood: Książę Złodziei oraz Madame Sousatzka.
Jako zastępca, Lucas pracował nad The Postman oraz Waterworld. Wśród jego osiągnięć jako asystenta znajdują się Sommersby, City of Joy, Into the West, King Ralph, The Russia House, The Believers i Mr. Love, oraz inne.
CHRIS LEBENZON, A.C.E. (Montaż)
Poprzednio pracował z Timem Burtonem nad Charlie’m I Fabryką Czekolady, Big Fish, Planeta Małp, Jeździec Bez Głowy, Marsjanie Atakują, Ed Wood, Tim Burton’s The Nighmare Before Christmas oraz Powót Batmana.
Lebenzon wielokrotnie współpracował z nagrodzonym statuetką Oskara Jerry’m Bruckheimer’em, nad Pearl Harbour, Gone In Sixty Seconds, Wróg Publiczny, Armageddon, Con Air, Crimson Tide, Days of Thunder, Gliniarz z Beverly Hills 2 oraz Top Gun. Znany jest również ze współpracy z reżyserami Tony’m Scott’em oraz Michael’em Bay.
Lebenzon był dwukrotnie nominowany do Oskara za filmy Crimson Tide oraz Top Gun. Wśród innych jego osiągnięć można wymienić XXX, Radio, The Last Boy Scout, Revenge, Midnight Run, Weird Science oraz Wolfen.
DANNY ELFMAN (Muzyka i słowa)
Jest jednym z najpopularniejszych współczesnych kompozytorów muzyki filmowej, który uczestniczył w 12 filmach Tima Burtona włączając Pee-wee’s Big Adventures, Sok z Żuka, Batman (za który wyróżniono go nagrodą Grammy za Najlepszy Utwór Instrumentalny oraz Najlepsze Słowa), Edward Nożycoręki, Powrót Batmana, Tim Burton’s The Nightmare Before Christmas (kolejna nominacja do Grammy za Najlepsze Słowa), Marsjanie Atakują, Jeździec Bez Głowy, Planeta Małp, Big Fish (nominacja do Oskara) oraz Charlie i Fabryka Czekolady.
Elfman jest autorem słów do nagrodzonego Oskarem musicalu Chicago oraz niepowtarzalnego hitu kasowego Spider-Man, i Spider-Man 2. Pozostałe osiągnięcia to Good Will Hunting (nominacja do Oskara), Faceci w Czerni (nominacja do Oskara), The Hulk, Red Dragon, Faceci w Czerni II, Proof of Life, Family Man, A Simple Plan, Dolores Clairborne oraz nominowany do Grammy Dick Tracey, jak również Darkman, Sommersby, Dead Presidents, Black Beauty, To Die For, oraz Mission: Impossible.
