Już w pierwszej wersji scenariusza Fatih Akin zaplanował podział filmu na muzyczne akty – element stylistyczny stosowany w klasycznych tragediach scenicznych. Wybór cygańskiego muzyka Selima Seslera i jego orkiestry to szczęśliwy przypadek: „Wiele lat temu usłyszałem, jak Selim Sesler grał w punkowym klubie w Istambule o trzeciej nad ranem” - wspomina Akin. Melancholijne piosenki, głównie tradycyjne tureckie, wykonywane są przez aktorkę i reżyserkę Idil Üner. Akin wyjaśnia, dlaczego właśnie ją wybrał: „Idil ma wspaniały głos. Oprócz tego przynosi mi szczęście, jest moim magicznym talizmanem i musi być obecna w każdym moim przedsięwzięciu”.
Reklama
