OLAF LUBASZENKO - reżyser i odtwórca roli głównej - Max
Reżyser i aktor; syn pary aktorów Asji Łamtiuginy i Edwarda Linde. Zadebiutował mając 12 lat w serialu „Życie Kamila Kuranta” (reż. Grzegorz Warchoł). Po trzech latach pojawił się na ekranie ponownie w filmie „Trzy młyny” (jako Jarogniew). W latach 1982 - 87 jako nastoletni chłopiec zagrał w wielu polskich produkcjach min. „Sonata marymoncka”, „Łuk Erosa”, „Trójkąt Bermudzki”. W 1988 rozpoczął pracę jako asystent reżysera przy realizacji „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego. Zdobyte w ten sposób doświadczenia wykorzystał podczas współpracy z Andrzejem Wajdą przy filmie „Pierścionek z orłem w koronie”, jak i podczas realizacji samodzielnych projektów reżyserskich.
W „Krótkim filmie o miłości” Krzysztofa Kieślowskiego gra przejmującą rolę młodego chłopaka zakochanego w dojrzałej kobiecie. Za rolę w tym filmie zdobył główną nagrodę na festiwalu filmowym „Gwiazdy jutra” w 1989 w Genewie. Olaf Lubaszenko jako aktor zostaje doceniony również w Polsce. Czytelnicy miesięcznika FILM przyznali mu tytuł najpopularniejszego aktora - nagroda Złotej Kaczki. Otrzymał także nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów - Koszalin '89 za "Bez grzechu" Wiktora Skrzyneckiego oraz Złotego Jaguara na Festiwalu Filmowym w Meksyku w 1993 roku za "Pamiętnik znaleziony w garbie" Janusza Kidawy-Błońskiego. Za rolę Jury Borana w „Zabić Sekala” otrzymał nagrodę za najlepszą męska kreację na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Varach oraz Polską Nagrodę Filmową - Orły 1999.
W 1996 roku po raz pierwszy spróbował swoich sił jako reżyser. Pierwszym projektem był teatr TV pt. „Małgosia”. Po roku na ekranach pojawił się jego debiut fabularny „Sztos”. Kolejny film „Chłopaki nie płaczą” zdobył miano filmu kultowego i nagrodę - Złoty Bilet za rewelacyjny wynik frekwencyjny w kinach (ponad 550 tysięcy widzów). Równie wielkim sukcesem okazał się ostatni film Olafa Lubaszenko pt. „Poranek kojota”.
Olaf Lubaszenko jako aktor:
1981 - Życie Kamila Kuranta
1984 - Trzy młyny
1986 - Sonata matymoncka
1986 - Łuk Erosa
1987 - Tabu
1987 - Bez grzechu
1988 - Krótki film o miłości
1988 - Piłkarski poker
1989 - Marcowe migdały
1989 - Czarny wąwóz
1990 - Pogranicze w ogniu
1990 - Seszele
1991 - Kroll
1991 - Odjazd
1992 - Pamiętnik znaleziony w Garbie
1992 - Psy
1992 - Kraj świata
1993 - Lista Schindlera
1993 - Les amoureux
1995 - Wirus
1995 - Gnoje
1996 - Słodko-gorzki
1996 - Poznań '56
1996 - Ekstradycja II
1997 - Staś i Wiktoria
1997 - Kiler
1997 - Sztos
1997 - Zabić Sekala
1998 - Demony wojny wg Goi
1998 - Chłopcy z Mielczarskiego
1998 - Córy szczęścia
1998 - Operacja Samum
1999 - Wszyscy moi bliscy
1999 - Kiler-ów 2-óch
2000 - Egoiści
2000 - Zakochani
2000 - Pierwszy milion
2000 - Operacja Koza
2000 - Bajland
2001 - Stacja
2001 - Boże skrawki
2001 - Tam i z powrotem
2002 - Rób swoje, ryzyko jest twoje
2002 - E=mc2
2002 - Sfora
Olaf Lubaszenko jako reżyser:
1997 - Sztos
2000 - Chłopaki nie płaczą
2001 - Poranek kojota
2002 - E=mc2
ROBERT MˇKA – scenariusz
Pisarz, scenarzysta, wydawca (z wykształcenia fizyk teoretyk).
Absolwent Wydziału Fizyki UW i Studium Scenariuszowego przy Łódzkiej Szkole Filmowej.
Autor zbioru opowiadań „Wielka Gra” (1994), scenariuszy filmowych, artykułów popularnonaukowych, reklam, scenariuszy akcji promocyjnych, tekstów do programów telewizyjnych. Współpracował z „Gazetą Wyborczą” i dwutygodnikiem „Cogito”. E = m c2 jest jego debiutem filmowym.
PIOTR WOJTOWICZl - zdjęcia
Za zdjęcia do filmu „Szuler" („Cheat" - koprodukcja polsko-amerykańska w reżyserii Adka Drabińskiego) otrzymał prestiżową Nagrodę im. Andrzeja Munka. Jako drugi operator pracował przy filmach Stanisława Różewicza i Jerzego Wójcika. Samodzielnie zrealizował zdjęcia do filmów „Zakład" Teresy Kotlarczyk, „Podróż do Polski" S. Kurtza (prod. francuska), „Autoportret z kochanką" Radosława Piwowarskiego, „Sztos" Olafa Lubaszenko i „Córy szczęścia" Marty Meszaros, „Tam i z powrotem” Wojciecha Wójcika oraz do trzech części serialu „Ekstradycja" Wojciecha Wójcika oraz do „Opowieści weekendowych" Krzysztofa Zanussiego. Jest autorem zdjęć do kilkunastu filmów dokumentalnych i kilkudziesięciu spektakli Teatru Telewizji. W 1998 roku wyreżyserował 9-odcinkowy serial telewizyjny dla dzieci.
