"De-Lovely": COLE PORTER
Cole Porter urodził się 9 czerwca 1891 w Peru w stanie Indiana. Imię zawdzięcza matce, Kate Cole, nazwisko – ojcu, Samowi Porterowi. Sam był aptekarzem, Kate – córką jednego z najbogatszych ludzi w Indianie tamtych czasów, Jamesa Omara Cole’a (zwanego J.O.). J.O. wspierał finansowo rodziców Cole’a, tak by Kate mogła cieszyć się bogactwem, do którego przywykła przed wyjściem za mąż. Cole wdał się w matkę i przez całe swoje życie uwielbiał otaczać się luksusem.
Cole zaczął brać lekcje gry na fortepianie w wieku 6 lat. Uczył się także grać na skrzypcach, ale zrezygnował z nich na rzecz fortepianu. Pierwszą piosenkę skomponował w wieku lat 10. Nosiła ona tytuł ”Song of the Birds”, a słowa do niej napisała jego matka. Kate od początku wspierała ambicje Cole’a. Finansowała publikację jego pierwszych utworów w zamian za solówki i popisy muzyczne.
Cole uczęszczał do liceum przy Worcester Academy w Massachusetts, którą ukończył z wyróżnieniem. Następnie studiował w koledżu w Yale, gdzie napisał 6 musicali i ponad 300 piosenek dla najróżniejszych organizacji studenckich. Wiele z nich wykonywanych jest do tej pory.
Po ukończeniu Yale Cole zapisał się na studia prawnicze na Harvardzie (głównie po to, by zaspokoić pragnienia dziadka), pozostał jednak wierny głównie muzyce. Wkrótce opuścił Harvard, by przenieść się do Nowego Jorku, gdzie – dzięki ciętemu dowcipowi i ujmującej osobowości – szybko wkradł się w łaski ówczesnej śmietanki towarzyskiej.
Pierwszy musical Cole’a, zatytułowany ”See America First”, wystawiono w roku 1916 – niestety, nie odniósł on spodziewanego sukcesu. Przygnębiony porażką Cole przeniósł się w czasie I wojny światowej do Paryża. Zaciągnął się nawet do francuskiej legii cudzoziemskiej, ale świadectwa dotyczące jego służby wojskowej z tego okresu były albo z gruntu nieprawdziwe, albo wyolbrzymione przez prasę amerykańską. Najprawdopodobniej przyczynił się do tego sam Cole, który chciał usprawiedliwić przed rodziną pobyt we Francji.
W 1918 Cole poznał amerykańską rozwódkę Lindę Thomas, bogatą damę z wyższych sfer. Wkrótce zostali przyjaciółmi, a 19 grudnia 1919 pobrali się. Małżeństwo to umocniło pozycję obojga z nich. Dzięki wsparciu Lindy kariera Cole’a nabrała rumieńców. Jego pierwszym prawdziwym przebojem była piosenka ”Let’s Do It, Let’s Fall in Love” z musicalu ”Paris”. Dzięki kolejnym przebojom zyskał miano jednego z największych kompozytorów Ameryki, a jego nazwisko wymieniano razem z nazwiskami Irvinga Berlina, George’a Gershwina i Jerome’a Kerna.
W roku 1937 Cole odniósł poważne obrażenia po upadku z konia. Złamał obie nogi i przez resztę życia cierpiał z powodu ostrych bólów. Lekarze sugerowali amputację, Linda wyraziła jednak stanowczy sprzeciw – bała się, że zabije to w Cole’u wolę życia. Cole popadł w depresję, na prośbę Lindy nie przestał jednak tworzyć. Jego ostatnim, a zarazem największym tryumfem był broadwayowski musical ”Kiss Me, Kate”. Inscenizacja ta zyskała miano klasycznej i zdobyła pierwszą w historii nagrodę Tony dla najlepszego musicalu.
Linda Porter zmarła 20 maja 1954 na rozedmę płuc. Cole nigdy nie otrząsnął się po jej śmierci. W 1958 amputowano mu nogę – nigdy potem nie napisał już żadnej piosenki. Cole Porter zmarł 15 października 1964. Pochowano go między żoną i ojcem.
Cole Porter skomponował następujące musicale:
“Paris” (1928)
“Wake Up and Dream” (1929)
“The New Yorkers” (1930)
“Gay Divorce” (1932)
“Anything Goes” (1934)
“Jubilee” (1935)
“Leave It to Me” (1938)
“Du Barry Was a Lady” (1939)
“Kiss Me, Kate” (1948)
“Can-Can” (1953).
Wśród piosenek Cole Portera są:
“After You, Who?”
“All Through the Night”
“Another Op’nin’, Another Show”
“Anything Goes”
“Be a Clown”
“Begin the Beguine”
“Blow, Gabriel, Blow”
“C’est Magnifique”
“Don’t Fence Me In”
“Easy to Love”
“Ev’ry Time We Say Goodbye”
“Friendship”
“Give Him the Oo-La-La”
“I Concentrate on You”
“I Get a Kick Out of You”
“I Love Paris”
“I Love You”
“In the Still of the Night”
“It’s De-lovely”
“I’ve Got You Under My Skin”
“I’ve Still Got My Health”
“Just One of Those Things”
“Let’s Do It, Let’s Fall in Love”
“Let’s Misbehave”
“Love for Sale”
“Miss Otis Regrets”
“My Heart Belongs to Daddy”
“Night and Day”
“Red, Hot, and Blue”
“Silk Stockings”
“So in Love”
“Too Darn Hot”
“True Love”
“Well, Did You Evah?”
”What is This Thing Called Love?”
“You’d Be So Nice To Come Home To”
“You’re the Top”