Na planie ”Daredevila” spotkało się wielu mistrzów wschodnich sztuk walki, choreografów scen akcji i trenerów, a nawet... fikcyjny samurajski wojownik.
Ben Affleck rozpoczął intensywny trening na trzy miesiące przed rozpoczęciem zdjęć. Ćwiczył pod okiem koordynatora układów kaskaderskich Jeffa Imady i słynnego brytyjskiego trenera Dave’a Lei, którzy nauczyli go różnych stylów walki, w tym walki wręcz, boksu i kung fu. W każdej walce Daredevil prezentuje inny styl. Potrafi improwizować, a obrywa równie często, jak zadaje ciosy - mówi David Lea.
Konsultantem Bena Afflecka i grającego młodego Matta Scotta Terry został niewidomy aktor Tom Sullivan, którego doświadczenia życiowe stały się podstawą telewizyjnego filmu ”If You Could See What I Hear”. Jak mówi: Nie wolno zapominać, że Matt Murdock – prawnik i Matt Murdock – Daredevil to jedna i ta sama osoba. Matt cały czas posiada moce Daredevila, tyle że na co dzień ukrywa to przed otoczeniem. Kiedy jest Mattem, musi pamiętać, by być ”bardziej niewidomym” niż jest w rzeczywistości. Sullivan jest ponadto mistrzem Stanów Zjednoczonych w zapasach, współpracował więc ściśle z Affleckiem i jego trenerem w trakcie realizacji scen walki wręcz.
Choreografię dwóch kluczowych scen akcji - potyczki między Mattem i Elektrą na boisku w Hell’s Kitchen i finałowej bitwy Daredevila z Bullseye’em w katedrze - opracował mistrz wschodnich sztuk walki Cheung Yan Yeun. Jak mówi: Przyznam, że początkowo miałem pewne obiekcje co do możliwości Bena Afflecka, Jennifer Garner i Colina Farrella. Gdy w grę wchodzi chiński styl wu shu i skomplikowane efekty specjalne, przygotowanie aktorów zajmuje zwykle dwa-trzy miesiące. Nasi aktorzy okazali się na tyle sprawni, że wystarczyło nam zaledwie kilka tygodni. Warto dodać, że odtwórcy głównych ról rzadko korzystali z pomocy dublerów i sami wykonali większość ze swych popisów kaskaderskich.
Nad pozostałymi scenami akcji - w tym pościgami samochodowymi i strzelaninami - czuwał koordynator pracy kaskaderów Jeff Imada, który ma w swoim dorobku niemal 100 filmów, w tym m.in. ”Blade’a - wiecznego łowcę”, ”Podziemny krąg” i ”Łowcę androidów”.
Jeff łączy elementy walk ulicznych, kung fu i karate, co dla nas aktorów oznaczało mnóstwo dodatkowej pracy - mówi Ben Affleck. - Warto się było jednak trochę pomęczyć: jestem przekonany, że efekt końcowy zapiera dech w piersiach.
Twórcom zależało na maksymalnym realizmie. Matt i Elektra są ludźmi, a nie nadludźmi, ich wyczyny - choć niezwykłe - musiały być więc przekonywające. Gary Foster mówi: Wszyscy nasi bohaterowie podlegają prawom grawitacji. Daredevil ma bardziej brutalny styl walki niż inni bohaterowie komiksów. W przeciwieństwie do Spider-Mana nie potrafi szybować na pajęczej sieci nad ulicami Manhattanu. Gdyby zeskoczył z wysokiego budynku, przy upadku złamałby nogę, choć oczywiście natychmiast by się pozbierał i pobiegł dalej...
Świat Daredevila pomógł wykreować scenograf Barry Chusid i jego ekipa dekoratorów wnętrz, ilustratorów, projektantów i rysowników scenopisu obrazkowego. Chusid musiał podkreślić ślepotę głównego bohatera i wielobarwność kostiumów oraz sprawić, by widzowie uwierzyli, że akcja filmu rozgrywa się w dzielnicy Hell’s Kitchen w Nowym Jorku, mimo iż zdjęcia kręcono w Los Angeles.
Filmowy Matt Murdock mieszka i pracuje w Hell’s Kitchen, zachodniej części Manhattanu położonej między 8. aleją a rzeką Hudson. Choć dziś Hell’s Kitchen jest stosunkowo bezpieczną, elegancką dzielnicą, w której mieszkają artyści, miejscowe sławy i przedstawiciele nowojorskiej klasy średniej, przez lata cieszyła się wyjątkowo złą sławą i taką właśnie oglądamy ją w filmie.
Aby podkreślić mroczną wizję Nowego Jorku, autor zdjęć Ericson Core skrócił proces wywoływania taśmy eliminując jeden z jego etapów, dzięki czemu uzyskał przygaszone barwy, które potęgują atmosferę zagrożenia i niepewności. Technikę tę zastosowano wcześniej przy filmach takich jak ”Podziemny krąg”, ”Siedem”, ”Złoto pustyni” czy ”Raport mniejszości”.
Apartament Matta Murdocka zbudowano na piątym piętrze zabytkowego budynku w diamentowej dzielnicy Los Angeles. W apartamencie znalazło się miejsce dla tajemnego pokoju i warsztatu, w którym Murdock produkuje swą broń i kostium, sypialnię oraz zamykaną komorę wodną, w której bohater może odciąć się od świata i atakujących go doznań zmysłowych.
U wejścia do apartamentu podziwiać możemy olbrzymi kamienny relief przedstawiający walkę diabłów z aniołami - alegorię walki dobra ze złem, która toczy się w duszy Matta. Wszystkie przedmioty - od ubrań po szafki kuchenne - oznakowano metalowymi tabliczkami z napisami wykonanymi alfabetem Braille’a.
Barry’ego Chusida wspierał koordynator efektów specjalnych Rich Thorne, którego ekipa ”wybudowała” część filmowej Hell’s Kitchen w pamięci komputera. Thorne skupił się na niepowtarzalnym ”świecie cieni” Daredevila, który działa niczym sonar. Daredevil ma bardzo wyczulony słuch i rozpoznaje kształty na podstawie odbijających się od nich fal dźwiękowych. Zmysł ten rozwinął jednak na tyle, że ”widzi” dużo więcej niż zwykły sonar - dostrzega szczegóły, które pozostają niedostrzegalne dla ludzkiego oka. Aby widz zrozumiał sposób, w jaki Daredevil odbiera świat, specjaliści od efektów postanowili pokazać na ekranie fale dźwiękowe, a zrobili to za pomocą nie światła, lecz cieni. W sumie w filmie oglądamy ponad 500 ujęć z efektami specjalnymi.
Ekipa od efektów, którą wsparli tym razem specjaliści ze studia Rhytm and Hues, wykreowała także generowane komputerowo postacie Daredevila i Bullseye’a. Oglądamy je w najniebezpieczniejszych scenach, a są one dużo bardziej realistyczne niż generowany komputerowo Spider-Man z filmu zrealizowanego w 2002. Jesteśmy bardzo dumni z postaci Daredevila i Bullseye’a, które generowaliśmy komputerowo - mówi Rich Thorne. - Pokazują one, jak wielki postęp dokonał się ostatnio w dziedzinie efektów specjalnych w kinie.
Specjaliści od efektów współpracowali ściśle z ekipą odpowiedzialną za dźwięk, twórcom zależało bowiem, by widzowie odbierali te same doznania, co bohater filmu.
Dźwiękowcy skupili się na dwóch kluczowych scenach: finałowej walce w katedrze i zapierającej dech w piersiach bitwie w barze doskonale znanym wszystkim fanom komiksu. Akcja w katedrze toczy się wokół olbrzymich organów rurowych. To wymarzone miejsce dla dźwiękowca - mówi autor koncepcji dźwięku Steve Boeddeker. - Pozwoliło nam pobawić się przestrzenią, czasem i dźwiękiem.
W scenie w barze Daredevil w pełni pokazuje swe niezwykłe zdolności, dzięki czemu staje się jasne, że nie jest mu w stanie dorównać nawet przeciwnik widzący. Nasz bohater słyszy bowiem wszystko - nawet to, co się dopiero wydarzy: bez trudu wychwytuje odgłos towarzyszący ładowaniu pistoletu i to mimo hałasu panującego w barze.
Muzykę do filmu skomponował Graeme Revell (”Od zmierzchu do świtu”, ”Negocjator”, ”Kruk”). W scenie finałowej bronią w rękach przeciwników stają się gigantyczne organy. Kompozytor mówi: Gdy organy zostają rozebrane, zaczynają wydawać dźwięki tonalne, skupiłem się więc niemal wyłącznie na nich.
Revellowi zależało na wydobyciu emocji, do pracy nad motywami ilustrującymi romans Daredevila i Elektry oraz sceny z dzieciństwa Matta zaprosił więc wiodącego gitarzystę grupy Incubus Mike’a Einzigera.
Wiele uwagi poświęcono kostiumom, które zaprojektował trzykrotny laureat Oscara James Acheson ("Ostatni cesarz", "Niebezpieczne związki", "Oświecenie"). Acheson dołączył do ekipy realizującej ”Daredevila” wkrótce po zakończeniu prac nad ”Spider-Manem”.
Acheson i jego asystentka Lisa Tomczeszyn stanęli na czele czterdziestoosobowej ekipy kostiumologów. Już na wstępie postanowili odrzucić tradycyjny wizerunek komiksowych bohaterów w obcisłych trykotach, którzy ich zdaniem przypominają skąpo odziane baletnice lub akrobatów cyrkowych. Nie chcieliśmy, by nasz bohater paradował w trykotach - mówi Gary Foster. - Jego kostium musiał mieć znaczenie praktyczne: Daredevil jest zwykłym śmiertelnikiem, musi więc pamiętać o ochronie.
Praca nad kostiumem Daredevila zajęła osiem miesięcy, a efekt ostateczny - karmazynowy strój ze skóry łączący elementy tradycyjne i współczesne - zadowolił wszystkich. Przypominający zbroję kostium uzupełniały kurtka i spodnie z wszytymi ochraniaczami oraz maska z ciemnoczerwonymi szkłami. Całość ma kolor karmazynowy, który w cieniu wydaje się niemal czarny. Pas wzorowano na kowbojskich pasach z czasów Dzikiego Zachodu, buty ze sprzączkami były aerodynamiczną wersją butów do motokrosu.
Lisa Tomczeszyn mówi: Każdy z komiksowych bohaterów ma jakiś znak szczególny: pelerynę, symbol czy narzędzie broni. Zależało nam, by Daredevil nosił kostium wyróżniający go na tle innych, a zarazem zgodny z wymogami współczesnej mody.
Filmowy Bullseye także różni się nieco od komiksowego. Podczas gdy komiksowy Bullseye miał swój symbol wymalowany na lateksowej masce, Colin Farrell nosił ów symbol bezpośrednio na czole, dzięki specjalnej aplikacji przygotowanej przez charakteryzatorów.
Aby podkreślić osobowość swego bohatera Farrell miał ogoloną głowę i nosił kolczyki w lewej brwi. Jego nieodłącznymi atrybutami stały się długi, srebrzysto-błękitny płaszcz z krokodylowej skóry i tłoczonego lateksu i grube skórzane spodnie. Tatuaże Bullseye’a są autentycznymi tatuażami aktora.
Jak przystało na stylową femme fatale Elektra Natchios ubiera się z iście europejską, niedbałą elegancją. Jim Acheson dołożył wszelkich starań, by nasi bohaterowie nie byli ”facetami w rajtuzach”. Każdy z nich ma swój własny, niepowtarzalny styl, a Elektra nie jest tu wyjątkiem - mówi Jennifer Garner.
”Zabójczy” strój Elektry wykonano z elastycznego winylu, który ma fakturę prawdziwej skóry. Na znak żałoby po zamordowanym ojcu bohaterka ubiera się na czarno. Na jej kostiumie wyhaftowano japońskie słowa oznaczające sprawiedliwość, zwycięstwo i siłę. Wszyto do niego także pochewkę na miecz, w której Elektra nosi swą broń - sais.
Podobnie jak w komiksie Wilson Fisk nosi na ekranie dwurzędowy, trzyczęściowy garnitur, co upodabnia go do gangsterów z klasycznych filmów lat 30-tych i 40-tych. Całą garderobę Kingpina - w tym garnitury, koszule, buty oraz spinki do mankietów i krawatów - uszyto lub wykonano specjalnie dla grającego tę rolę Michaela Clarke’a Duncana, który poszczycić się może nadzwyczajną posturą.
