JACK NICHOLSON (Edward Cole) to jeden z najbardziej utytułowanych aktorów wszechczasów. W swojej karierze współpracował z wieloma z najsłynniejszych reżyserów, w ciągu pięćdziesięciu lat wystąpił w ponad 60 filmach fabularnych.
W 2002 roku Nicholson otrzymał dwunastą nominację do Oscara, tym razem za tytułową rolę w filmie Schmidt Aleksandra Payne'a, co oznacza, że zdobył najwięcej nominacji ze wszystkich mężczyzn parających się aktorstwem. Oscara Nicholson otrzymał trzy razy: dwa razy w kategorii "Najlepszy aktor": za występy w filmach Lot nad kukułczym gniazdem Milosa Formana oraz Lepiej być nie może Jamesa L. Brooksa i raz w kategorii "Najlepszy aktor drugoplanowy" - za rolę w filmie Czułe słówka, również reżyserowanym przez Brooksa.
Nicholson był też nominowany do Oscara za role w następujących filmach: Ludzie honoru Roba Reinera, Chwasty Hectora Babenco, Honor Prizzich Johna Hustona, Czerwoni Warrena Beatty, Chinatown Romana Polańskiego, Ostatnie zadanie Hala Ashby'ego, Pięć łatwych utworów Boba Rafelsona i Swobodny jeździec Dennisa Hoppera.
Ponadto Nicholson otrzymał Złoty Glob za występy w filmach: Schmidt, Lepiej być nie może, Honor Prizzich, Czułe słówka, Lot nad kukułczym gniazdem i Chinatown. Swoją ostatnią nominację do Złotego Globu otrzymał za występ w filmie Infiltracja Martina Scorsese, a w swojej karierze do tej nagrody był również nominowany za role w filmach: Lepiej późno niż później, Ludzie honoru, Hoffa Danny'ego DeVito, Batman Tima Burtona, Chwasty, Czerwoni, Ostatnie zadanie, Pięć łatwych utworów i Swobodny jeździec.
Filmowa kariera Nicholsona przyniosła mu również ogromną liczbę nagród stowarzyszeń krytyków. Został też odznaczony Nagrodą za Całokształt Twórczości Amerykańskiego Instytutu Filmowego oraz Nagrodą im. Cecila B. DeMille'a Hollywoodzkiego Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej.
Na długiej liście filmów, w których wystąpił, znajdują się też: popularna komedia Dwóch gniewnych ludzi, reżyserowane przez Seana Penna filmy Obietnica i Obsesja, Marsjanie atakują! Tima Burtona, Wilk oraz Porozmawiajmy o kobietach Mike'a Nicholsa, Telepasja Jamesa L. Brooksa, Czarownice z Eastwick George'a Millera, Listonosz zawsze dzwoni dwa razy Boba Rafelsona, Lśnienie Stanleya Kubricka, Ostatni z wielkich Elia Kazana oraz Zawód: Reporter Michelangelo Antonioniego.
W 1971 roku Nicholson zadebiutował w roli reżysera filmem Jedźmy przed siebie, do którego napisał też scenariusz i który wyprodukował. Później wyreżyserował film Idąc na południe, w którym sam wystąpił, a następnie będący kontynuacją Chinatown film Dwóch Jake'ów, w którym także wystąpił i który wyprodukował.
MORGAN FREEMAN (Carter Chambers) zdobył Oscara w roku 2005 za drugoplanową rolę w filmie Za wszelką cenę Clinta Eastwooda. Wcześniej otrzymał też trzy nominacje do tej nagrody, pierwszą w roku 1987 za przerażającą rolę sutenera-mordercy w dramacie Street Smart, która przyniosła mu też nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego Amerykańskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz Stowarzyszeń Krytyków Filmowych z Nowego Jorku i Los Angeles, a także nominacje do nagrody Independent Spirit Award i Złotego Globu. Drugą nominację do Oscara otrzymał w roku 1989 za przeniesienie na filmowy ekran swojej wielokrotnie nagrodzonej roli broadwayowskiej w obrazie Wożąc panią Daisy, zaś trzecią nominację przyznano mu w roku 1994 za dramat Franka Darabonta Skazani na Shawshank.
Ostatnimi czasy Freeman wystąpił między innymi w następujących filmach: Człowiek pies Luca Bessona, Niedokończone życie Roberta Redforda, Batman - Początek, Zabójczy numer, komedia Bruce Wszechmogący i jej sequel Evan Wszechmogący, Gdzie jesteś Amando Bena Afflecka, Smaki miłości Roberta Bentona i nagrodzony Oscarem film dokumentalny Marsz pingwinów, w którym był narratorem.
W najbliższym czasie Freemana będzie można zobaczyć w kolejnej części sagi o Batmanie, zatytułowanej Dark Knight, oraz dramacie kryminalnym The Code. Oba te filmy wejdą na ekrany kin w roku 2008.
Ten urodzony w Memphis aktor rozpoczął swoją karierę na scenach Nowego Jorku już na początku lat 60., wcześniej pracował zaś jako mechanik w siłach powietrznych. Dziesięć lat później był już znany w całym kraju, po tym jak wcielił się w postać Easy Readera w telewizyjnym programie dla dzieci The Electric Company. W latach 70. dalej występował na deskach teatrów, co w 1978 roku zaowocowało nagrodami Drama Desk Award i Clarence Derwent Award oraz nominacją do nagrody Tony za niezwykły występ w sztuce The Mighty Gents. Freeman otrzymał też nagrodę Obie po tym, jak wcielił się w rolę szekspirowskiego czarnego charakteru, Koroliana, podczas Nowojorskiego Festiwalu Szekspirowskiego.
W 1984 r. Freeman otrzymał kolejną nagrodę Obie, tym razem za rolę Posłańca w cieszącej się dużym uznaniem sztuce Lee Breuera Gospel at Colonus, wyprodukowanej przez Brooklyn Academy of Music, a w roku 1985 za tę samą rolę został uhonorowany nagrodą Dramalogue Award. Trzecią nagrodę Obie przyniosła mu rola Hoke'a Coleburna w nagrodzonej nagrodą Pullitzera sztuce Alfreda Uhry'ego Wożąc panią Daisy. Po raz ostatni na teatralnych deskach można go było zobaczyć u boku Tracey Ullman, w teatrze Delacorte podczas Nowojorskiego Festiwalu Szekspirowskiego, gdy wcielił się w rolę Petruchia w Poskromieniu złośnicy.
W 1993 roku Freeman zadebiutował jako reżyser filmem Bopha!, a wkrótce potem założył wytwórnię filmową Revelations Entertainment z zamiarem produkowania filmów, które "uczą i inspirują oraz wychwalają ludzkie przeżycia". Ostatnią produkcją tej wytwórni była komedia Brada Silberlinga 10 Items od Less, w której Freeman wystąpił wraz z Paz Vega.
Wcześniej w swojej karierze Freeman wystąpił też między innymi w następujących filmach: Więzień Brubaker, Harry i syn, Nauczyciele, Historia Marie Ragghianti, Co było, minęło, Czysty i trzeźwy, Przystojniak, wielokrotnie nagradzana Chwała, Reakcja łańcuchowa, Kolekcjoner, Amistad Stevena Spielberga, Powódź, Dzień Zagłady, Siostra Betty, W sieci pająka, Bez przedawnienia oraz Suma wszystkich strachów.
SEAN HAYES (Thomas) jest widzom najbardziej znany z niezwykle popularnego serialu komediowego Will i Grace. Jego występy w roli nieco egocentrycznego, ale przy tym uroczego Jacka McFarlanda przyniosły mu siedem nominacji to nagrody Emmy z rzędu, w latach 2000-2006, w kategorii "Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu komediowym". Pierwsza nominacja przyniosła mu nagrodę, poza tym trzykrotnie wyróżniono go też nagrodą Stowarzyszenia Aktorów Filmowych (SAG), a raz nagrodą American Comedy Award. Ma też na swoim koncie nagrodę SAG w kategorii "Najlepsza obsada" przyznaną zbiorowo aktorom serialu Will i Grace , sześć nominacji do Złotego Globu i trzy indywidualne nominacje do nagrody SAG przyznane za rolę w tym serialu.
W roku 2002 Hayes wcielił się w rolę Jerry'ego Lewisa w wysoko ocenianym telewizyjnym filmie biograficznym Martin i Lewis, który opowiada o sukcesach i rozpadzie tego legendarnego duetu. Za swój występ w tym filmie Hayes otrzymał kolejną nominację do nagrody SAG.
Pochodzący z Chicago Hayes studiował na Uniwersytecie Stanowym w Illionois, a profesjonalną karierę rozpoczął w chicagowskim stowarzyszeniu teatralnym. Występował w teatrze Organic Theatre oraz szlifował swoje umiejętności komediowe i improwizatorskie podczas programu szkoleniowego Second City. Mieszkając w Chicago, Hayes brał też udział w różnych projektach reklamowych i telewizyjnych, zagrał między innymi w filmie telewizyjnym A&P opartym na opowiadaniu Johna Updike'a.
Hayes na dużym ekranie zadebiutował w roku 1998, wcielając się w tytułowego bohatera popularnego filmu autorskiego Billy's Hollywood Screen Kiss, który to obraz został bardzo dobrze oceniony przez krytyków podczas Festiwalu Filmowego Sundance. Niedawno Hayes wystąpił wraz Nathanem Lanem, Joshem Duhamelem i Kate Bosworth w komedii romantycznej Wygraj randkę oraz w niezależnym filmie Wizyta u April. Ponadto Hayes użyczył swojego głosu diabolicznemu kocurowi Panu Tinkles w uwielbianym filmie familijnym Psy i koty. Głosem Hayesa przemówił też Ryba w kinowej adaptacji znanej książki Dr. Seussa pt. Kot, w którym to filmie Hayes pojawił się również jako Pan Humberfloob.
W roku 2003 Hayes i jego znajomy producent Todd Milliner założyli wytwórnię Hazy Mills Productions. Ich pierwszy film Situation: Comedy, telewizyjny dokument opowiadający o poszukiwaniu kolejnego genialnego sitcomu, pokazano po raz pierwszy w stacji Bravo w roku 2005 i od razu zyskał on pozytywne oceny krytyków. Projekty, które aktualnie znajdują się w produkcji, to między innymi: Grimm, Man and Woman, The Ten Million Dollar Word, Cornerstone, Bi-Coastal, Eight Days a Week, remake klasycznej komedii Kopciuch oraz The Most Annoying Man in the World.
ROB MORROW (Dr Hollins) gra obecnie w niezwykle popularnym serialu kryminalnym telewizji CBS Wzór, produkowanym przez Ridleya i Toma Scottów. Morrow wyreżyserował też ostatnio jeden odcinek Wzoru i będzie reżyserem części odcinków w każdym sezonie. Ostatnio można go było też zobaczyć w filmie Custody zrealizowanym dla telewizji Lifetime, gdzie wystąpił u boku Jamesa Dentona.
Morrow jest dobrze znany dzięki docenionej przez krytyków roli nowojorskiego lekarza, który wyjechał na Alaskę, w niezwykle popularnym serialu Przystanek Alaska. Ta rola zapewniła mu trzy nominacje do Złotego Globu i dwie do nagrody Emmy.
Na małym ekranie widzowie mogli zobaczyć Morrowa w oryginalnym serialu telewizji Showtime pt. Życie ulicy. Zagrał też w filmie Dzień w którym zastrzelono Lincolna telewizji TNT, miniserialu Tylko miłość telewizji CBS Hallmark Entertainment, filmie Kłamstwo w mundurze telewizji Showtime i filmie Jenifer telewizji CBS.
Morrow był też reżyserem jednego odcinka serialu kryminalnego Oz telewizji HBO, trzech odcinków serialu Życie ulicy telewizji Showtime oraz trzech odcinków bardzo chwalonego serialu telewizji CBS pt. Joan z Arkadii. Po raz pierwszy po drugiej stronie kamery stanął, kręcąc film The Silent Alarm, który miał premierę w roku 1993 na Festiwalu Filmowym w Seattle, a następnie został pokazany na festiwalach filmowych w Hamptons, Bostonie, Edynburgu i Sundance, po czym został wyemitowany w telewizji Bravo.
Na dużym ekranie widzowie mogli zobaczyć Morrowa w roku 2001 w niezależnym filmie Maze, do którego napisał scenariusz, który wyreżyserował i wyprodukował oraz w którym wystąpił wraz z Laurą Linney. Rob Morrow zagrał też w następujących filmach: Klub Imperatora Michaela Hoffmana z Kevinem Klinem; nominowanym do Oscara filmie Roberta Redforda Quiz Show z Ralphem Finnesem i Johnem Turturro; filmie Guru Daisy VonScherler Mayer, gdzie wystąpił u boku Heather Graham; komedii Alberta Brooksa Matka; filmie Cena nadziei Bruce'a Beresforda oraz Into My Heart Anthony'ego Starka.
Pochodzący z Nowego Jorku Morrow rozpoczął swoją karierę teatralną, pracując dla Toma O'Horgana i Normana Mailera. Wystąpił wraz z Pennem Jillettem i Mią Farrow w popularnej broadwayowskiej sztuce The Exonarated, a także w Third Street w teatrze Circle Reportory Theatre oraz Ptaśku na londyńskim West Endzie. Jest też jednym z członków założycieli organizacji typu non profit Naked Angels.
Morrow należy też do Rady Reżyserów Projektu ALS.
BEVERLY TODD (Virginia) to zdobywczyni nagrody People's Choice Award oraz czterech nominacji do nagrody NAACP Image Award. Ostatnio przykuła uwagę krytyków rolą matki Dona Cheadle'a w nagrodzonym Oscarami filmie Miasto gniewu.
Todd, będąca autorką scenariuszy, producentką oraz aktorką, została zauważona dzięki swojej pracowitości i wszechstronności w latach 70. Jej mentorem na początku filmowej kariery był aktor/reżyser Sidney Poitier, z którym w tych czasach często współpracowała, co zaowocowało między innymi występami w tak ważnych filmach, jak: Bądź w porcie nocą, They Call Me MISTER Tibbs! oraz Brother John. Później Todd wystąpiła wraz z Richardem Pryorem w komedii Przeprowadzka, wraz z Whoopi Goldberg w Sercu Klary oraz z Diane Keaton w Baby Boom. W roku 1989 wystąpiła wraz z towarzyszącym jej w Choć goni nas czas Morganem Freemanem w filmie Wesprzyj się na mnie.
Swoimi występami w telewizji Todd udowodniła, że świetnie czuje się zarówno w rolach kobiet z klasą, jak i twardych miejskich kobiet. Do najważniejszych ról telewizyjnych Beverly Todd można zaliczyć doskonałe występy w sztuce telewizji CBS Six Characters In Search of the Author, wysoko ocenianym miniserialu Don't Look Back: The Story of Leroy Satchel Paige, w którym wcieliła się w rolę Pani Paige, grając u boku zdobywcy Oscara, Louisa Gossetta Juniora, oraz historycznym miniserialu Korzenie, gdzie wcieliła się w rolę Fanty. Ostatnio można było ją zobaczyć w popularnym serialu telewizji HBO Sześć stóp pod ziemią. Obecnie Todd pojawia się w serialach Lincoln Heights oraz House M.D.
Todd współpracowała z Whoopi Goldberg przy produkcji nagradzanego programu komediowego A Laugh, A Tear, the Story of Black Humor in America.
Obecnie Todd pełni funkcję producenta wykonawczego filmu dokumentalnego poświęconego życiu i karierze Dionne Warwick.
