JOEL COEN (reżyser i współscenarzysta)
Nominowany za najlepszą reżyserię do Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes 2000 za film „Bracie, gdzie jesteś?”. Poza tym wyróżniony tytułem najlepszego reżysera za film „Fargo” przez Koło Krytyków Nowojorskich oraz National Board of Review w 1996 roku.
Scenariusz do tego filmu, napisany wspólnie z jego bratem Ethanem, zdobył Oscara oraz nagrodę Gildii Scenarzystów jako najlepszy scenariusz oryginalny 1996 roku, zaś Frances McDormand została wyróżniona Oscarem za swoją kreację.
W 1991 roku John zdobył nagrodę za reżyserię na Festiwalu w Cannes za film „Barton Fink”, gdzie film wyróżniono także Złotą Palmą oraz nagrodą za kreację Johna Turturro. „Barton Fink” został również nagrodzony w dwóch kategoriach przez Koło Krytyków Nowojorskich, trzema nominacjami do Oscara i jedną do Złotego Globu.
Joel ukończył wydział filmowy nowojorskim Uniwersytecie i wkrótce potem rozpoczął swą pracę w filmie, zaczynając jako asystent montażysty przy kilku niskobudżetowych filmach grozy (w tym przy filmie „Martwe zło” Sama Raimi). W tym czasie wraz z Ethanem napisał swój pierwszy scenariusz, stylowy dramat kryminalny „Śmiertelnie proste”, który bracia przenieśli na ekran - Joel jako reżyser, zaś Ethan jako producent. Film trafił na kilka prestiżowych list najważniejszych obrazów roku 1985, w tym na listy magazynu „Time”, „The Washington Post” oraz „USA Today”. Także National Board of Review uznało „Śmiertelnie proste” za jeden z najlepszych filmów roku.
W reżysersko-scenariopisarskim dorobku Joela znajdują się także „Arizona Junior” (1987), „Ścieżka strachu (1990), „Burton Fink” (1991), „Hudsucker Proxy” (1994), „Fargo” (1996) oraz „Big Lebowski” (1998).
ETHAN COEN (producent i współscenarzysta)
Jest absolwentem Uniwersytetu w Princeton i ma w swym dorobku osiem filmów, które wyreżyserował Joel.
Ethan zadebiutował jako producent filmem „Śmiertelnie proste”, stylowym dramatem kryminalnym, który pojawił się na kilku prestiżowych listach najważniejszych dokonań filmowych 1985 roku. Następnie był „Arizona Junior” - połączenie zwariowanej komedii, melodramatu i kina akcji, które umożliwiło szerszej publiczności poznanie wyjątkowego talentu narracyjnego braci. Kolejnymi utworami były „Ścieżka strachu” - film gangsterski w stylu lat 30., który otworzył Festiwal Filmowy w Nowym Jorku w 1990 r. oraz „Barton Fink” - trzykrotny laureat (najlepszy film, reżyser, aktor) Festiwalu w Cannes ’91, wyróżniony także przez Koło Krytyków Nowojorskich w dwóch kategoriach, w trzech nominowany do Oscara oraz w jednej do Złotego Globu.
Dorobek Ethana obejmuje również filmy: „Hudsucker Proxy”, pokazywany na Festiwalu w Cannes, „Fargo” - jeden z najwyżej uhonorowanych filmów roku 1996, w tym Oscarami za scenariusz i główną rolę kobiecą oraz „Big Lebowski” - pełna komicznych odniesień opowieść detektywistyczna w duchu Raymonda Chandlera, której akcja rozgrywa się we współczesnym Los Angeles.
TIM BEVAN i ERIC FELLNER (producenci wykonawczy)
Kierują firmą Working Title Films, mającą swą siedzibę w Wielkiej Brytanii, lecz zajmującą mocną pozycję w Hollywood. To jedno z najważniejszych niezależnych studiów ostatnich lat podpisało pięcioletnie porozumienie z Universal Pictures i Canal+, zapewniające mu zabezpieczenie finansowe i dostęp do światowych kanałów dystrybucyjnych przy jednoczesnym zachowaniu autonomii artystycznej, co jest niezwykle istotne dla kina europejskiego.
„Bracie, gdzie jesteś?” to czwarta współpraca Working Title z braćmi Coenami. Ostatnie artystyczne i frekwencyjne sukcesy firmy obejmują między innymi: „Notting Hill” - najbardziej kasowy film brytyjski w dziejach (zarobił na świecie 350 mln dolarów), „Cztery wesela i pogrzeb” (250 mln), „Jaś Fasola - Nadciąga totalny kataklizm” (220 mln) oraz nagrodzone Oscarami filmy: „Elizabeth” Shekhara Kapura, „Dead Man Walking. Przed egzekucją” Tima Robbinsa oraz „Fargo” Coenów. Inne sukcesy Working Title to „Big Lebowski”, „Pożyczalscy” oraz „Francuski pocałunek”.
W roku 2000 Bevan i Fellner współpracowali przy realizacji filmów: „Przeboje i podboje” Stephena Frearsa z udziałem Johna Cusacka, „The Man Who Cried” Sally Potter z udziałem Johnny Deppa, Christiny Ricci, Cate Blanchet i Johna Turturro i „Billy Elliot” w reżyserii Stephena Daldry’ego. Obecnie trwają prace nad filmami „Dziennik Bridget Jones” Sharon Maguire z udziałem Renee Zellweger, Hugh Granta i Colina Firtha oraz „Captain Corelli’s Mandolin” Johna Maddena z Nicolasem Cage’em, Penelope Cruz i Johnem Hurtem w rolach głównych. Wśród skierowanych do realizacji projektów są „A Touch of Weevil” z Rowanem Atkinsonem oraz kolejny film braci Coenów „Untitled Barber Project” z Billy Bobem Thorntonem i Frances McDormand.
JOHN CAMERON (koproducent)
Związany jest z Coenami od wielu lat - po raz pierwszy spotkał ich w czasach, kiedy razem pracowali dla Sama Raimiego. Cameron zaczął współpracę z tym reżyserem oraz aktorem i producentem Bruce’em Campbellem w 1973 roku, kiedy cała trójka uczyła się jeszcze w szkole średniej. Po ukończeniu wydziału filmowego Uniwersytetu w Nowym Jorku Cameron uczestniczył wraz z Raimim, Campbellem i producentem Robertem Tapertem w realizacji filmu „Martwe zło”.
Cameron był pierwszym asystentem reżysera przy następnych filmach Raimiego, w tym przy „Crimewave”, „Darkman”, „Armia ciemności” oraz „Szybcy i martwi”. Tę samą funkcję pełnił m.in. na planie filmów „Uczniowska balanga” oraz przebojowych „Facetów w czerni”. Kontynuując współpracę z Raimim i Tapertem Cameron reżyserował niektóre odcinki seriali „Herkules” i „Xena, wojownicza księżniczka”.
Po raz pierwszy Cameron współpracował z Coenami jako pierwszy asystent reżysera przy „Hudsucker Proxy”. Był także współproducentem ich następnego filmu „Fargo” oraz kolejno: „Big Lebowskiego”, „Bracie, gdzie jesteś?” oraz realizowanego właśnie „Untitled Barber Project”. Dodatkowo Cameron kieruje nową spółką produkcyjną braci Coenów - The KL Line.
ROGER DEAKINS (operator)
To jego piąty film realizowany z braćmi Coenami. Wcześniejsze to „Barton Fink”, „Hudsucker Proxy”, „Fargo” oraz „Big Lebowski”.
Współpraca Deakinsa z Coenami zostala uhonorowana przez Akademię Filmową nominacją do Oscara za „Fargo” oraz nagrodami Koła Krytyków Nowojorskich, Koła Krytyków Los Angeles i Narodowego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych za „Bartona Finka”. Również nominację do Oscara i nagrodę Stowarzyszenia Krytyków Amerykańskich uzyskały zdjęcia do filmu „Skazani na Shawshank”, podobnie jak zdjęcia do filmu „Kundun - życie dalajlamy”, które wyróżnili swoimi nagrodami krytycy z Nowego Jorku, Bostonu oraz Narodowe Stowarzyszenie Krytyków Filmowych.
Swoją karierę w kinematografii Deakins rozpoczynał jako fotosista, a następnie zapisał się do brytyjskiej National Film School w 1972 roku. Zawarta podczas studiów przyjaźń z Michaelem Radfordem zaowocowała zdjęciami Deakinsa do trzech filmów: „Inny czas i miejsce”, „Rok 1984”, „Biała intryga”. W dorobku operatora znajdują się między innymi filmy: „Stan oblężenia”, „Szalona odwaga”, „Dead Man Walking. Przed egzekucją”, „Tajemniczy ogród”, „Passion Fish”, „Na rozkaz serca” oraz „Sid i Nancy”.
Deakins jest również realizatorem filmów dokumentalnych „When the World Changed” i „Eritrea: Behind the Lines”, filmów muzycznych „Blue Suede Shoes” i „Van Morrison w Irlandii oraz wideoklipów Herbie Hancocka, Erica Claptona i Marvina Gaye’a.
DENNIS GASSNER (scenograf)
Był nominowany do Oscara dwukrotnie w ciągu jednego roku - za „Burtona Finka” i „Bugsy’ego”, ten drugi film przyniósł mu statuetkę Akademii Filmowej. W jego dorobku znalazły się między innymi: „Truman Show”, „Wodny świat” oraz „Przypadkowy bohater”. Z braćmi Coenami poza „Bartonem Finkiem” współpracował przy „Hudsucker Proxy” i „Ścieżce strachu”. Inne tytuły to „The Grifters”, „Pole marzeń”, „Ziemskie dziewczyny są łatwe”, „Jaki ojciec taki syn”, „Wisdom” i „Autostopowicz”.
MARY ZOPHRES (kostiumolog)
Zapewniła sobie uznanie dzięki kostiumom do filmu „Fargo” i przebojowej komedii „Sposób na blondynkę”. Zophres opracowała także kostiumy do filmów: „Big Lebowski”, „Zabawy w Pana Boga” („Udając Boga”), „Gdzie jest Marlowe”, „God Said ‘Ha!’”, „Ponad przeciwności”, „Paulie - gadający ptak”, „Last of High Kings”, „Kręglogłowi”, „Przygoda w górach”, „Głupi i głupszy”, a ostatnio do „Męskiej gry”.
Mary Zophres współpracowała przy projektowaniu kostiumów do filmów: „Urodzeni mordercy”, „Hudsucker Proxy”, „Chłopięcy świat”, „Jennifer 8”, „Kołpoty z facetami”, „Sułtani westernu”, „Marzyciele”, „Młode strzelby II”, „The Heidi Chronicles” oraz „Urodzony 4 lipca”.
Zanim podjęła pracę w domach mody Normy Kamali i Esprit, Mary Zophres ukończyła studia w zakresie historii sztuki i malarstwa w Vassar College. Swoją współpracę z kinem rozpoczęła od stanowiska konsultanta ds. kostiumów przy filmie „Urodzony 4 lipca” Olivera Stone’a.
T BONE BURNETT (kompozytor)
Właściwie Joseph Henry Burnett - jest autorem, wykonawcą i producentem muzycznym. Urodzony w St. Louis, wychowywał się w Fort Worth w Teksasie. Zaczął nagrywać płyty w 1965 roku, realizując kompozycje zespołów bluesowych, country oraz rockowych, czasem swoje własne. Obecnie mieszka i pracuje w Los Angeles, realizując dwa nowe albumy - „Tooth of Crime” z muzyką do sztuki Sama Sheparda, wystawionej w Nowym Jorku w 1997 roku oraz „The True False Identity” - pierwsza od 1992 płytę z własnymi piosenkami. Poprzedni album, „The Criminal Under My Own Hat” przyniósł mu nominację do nagrody Grammy. Burnett planuje również wydanie płyty z muzyką i piosenkami powstałymi z myślą o filmie „Bracie, gdzie jesteś?”.
Jego wcześniejsze dokonania filmowe obejmują takie tytuły, jak: „Zaklinacz koni”, „Ulotna nadzieja”, „Ukryte pragnienia”, „Clay Pigeons”, „Until the End of the World” i „Ruby in Paradise”. Wśród artystów, którzy współpracowali z Burnettem znajdują się między innymi Elvis Costello, Los Lobos, Roy Orbison, Jackson Browne czy Spinal Tap. Jego piosenki nagrywali Perter Case, Rita Coolidge, Robert Gordon, Arlo Guthrie, Kris Kristofferson.
