Nasze ciało odpowiedzialne jest za wszystko, co widzimy i słyszymy, co czujemy w każdym momencie bólu czy przyjemności. Dzięki ciału mamy świadomość, odczuwamy emocje, myślimy, wspominamy. Ciało jest życiem, o którym opowiada Bodysong.
Każda mikroskopijna zmiana w ciele człowieka ma odzwierciedlenie w rozwoju całego wszechświata. Widzimy jak w łonie matki rośnie i porusza się ręka dziecka, w chwilę potem drobny cud mikrokosmosu znajduje kontynuację w planetarnym ruchu makrokosmosu.
Bodysong najpierw ukazuje dorastanie i rozwój jako sedno człowieczeństwa, jako drogę, która prowadzi ludzi we wszystkich kulturach do odradzania się życia. Momenty, które charakteryzują naszą tożsamość w dzieciństwie i tak zawsze zmierzają ku sprowadzeniu na świat potomstwa. Wraz z dojrzewaniem zbliżamy się do narodzin seksualności i końca pierwszego etapu naszego życia – niewinności. Bodysong przedstawia paradę seksualną, przyciąganie i w końcu seks w całej swojej różnorodności przez ostatnie 100 lat trwania kina i mediów.
Kiedy seksualność przeradza się w pornografię, przemoc i agresję, stykamy się z ciemną stroną ludzkiej natury. Bodysong, wykorzystując kilka szokujących i niepokojących ujęć, prowadzi nas przez obrazy mnożącej się i rozwijającej na niespotykaną skalę agresji, ukazując obrazy od indywidualnej wrogości do aktów masowej destrukcji.
Spoglądamy w ciemność, w milczące twarze śmierci, lecz to nie koniec świata. Odrodzenie braterstwa, współczucie i odwaga, są znakiem współczesnego humanizmu. Stajemy się ludźmi, ponieważ cały cykl zaczyna się na nowo.
