Dziś Hughes kojarzony jest głównie z ekscentrycznym miliarderem, który pod koniec życia stał się samotnikiem. Jednak niewielu zna jego całą historię. Historię młodego chłopaka zakochanego w ryzyku, pięknie i technologii, który stał się wielką postacią w świecie biznesu, lotnictwa i filmu. Człowieka, który robił wszystko byle by tylko uciec od świata strachu i paranoi. O takim Howardzie Hughesie opowiada film AVIATOR.
Projekt zapoczątkował Leonardo DiCaprio, który przeczytał książkę o młodości Hughesa i zapragnął zrobić film o tym absolutnie niezwykłym człowieku. Zdawał sobie sprawę, że wiele gwiazd Hollywood zabierało się już za filmy o Hughesie, jednak bez wielkich sukcesów. Zdecydował się podejść do tematu z innej strony. Chciał skupić się bardziej na nieokiełznanej kreatywności i wizjonerskiej młodości Hughesa niż na latach, w których popadał w obłęd. DiCaprio poszedł z pomysłem do reżysera Michaela Manna. Ten z kolei zwrócił się do scenarzysty Johna Logana („Gladiator”). Kiedy Mann doszedł do wniosku, że zamiast reżyserią woli zająć się produkcją, DiCaprio (został producentem wykonawczym) i producent Graham King zanieśli scenariusz Martinowi Scorsese.
„Marty jest fantastyczny, jeśli chodzi o detale i realistyczne kreowanie rzeczywistości. Jest w nim też wiele szacunku i miłości do tej epoki kina, w której działał Hughes. Do opowiedzenia tej historii Martin Scorsese był idealny” mówi King. „Ma pewne cechy wspólne z postacią Howarda Hughesa pokazaną w filmie. Jest bardzo precyzyjny
w tym, czego chce. Potrafi kreatywnie myśleć i kocha proces powstawania filmu. Pomyśleliśmy, że mogłaby być to dla Marty’ego szansa zrobienia czegoś, czego jeszcze nie robił - filmu dziejącego się w Hollywood.”
W obawie, że Scorsese może odmówić z powodu lotniczej tematyki filmu (znany jest z niechęci do latania), King usunął tytuł filmu z pierwszej strony scenariusza, który wysłał reżyserowi. Niepotrzebnie.
„Howard Hughes dokonywał wielu bohaterskich czynów. Scenariusz całkowicie mnie wchłonął” opowiada Scorsese. „Hughes był typem XIX-wiecznej postaci, pioniera
w dwóch największych dziedzinach XX wieku: lotnictwie (innowacyjne projekty, rekordy prędkości) i w robieniu filmów („Aniołowie piekieł”, „Człowiek z blizną”). Hughes był również fantastycznym showmanem. Jednak jego historia, jest niestety historią żądzy, korupcji i szaleństwa.”
Mówi scenarzysta John Logan: „W tej historii było mnóstwo rzeczy, które mnie fascynowały: historia Ameryki, biografia Hughesa, wielopłaszczyznowi bohaterowie, o których uwielbiam pisać. Przy tym wszystkim od początku czułem, że Leo jest świetnym kandydatem do roli Hughesa. Pisałem mając go wciąż przed oczami.”
Logan spędził setki godzin studiując życiorys Hughesa. Czytał wszystkie wydane na jego temat książki, wspomnienia i materiały archiwalne, jakie wpadły mu w ręce. I tak powoli mityczna postać Howarda Hughesa stawała się coraz bardziej człowiekiem
z krwi i kości. „To był fascynujący proces odkrywczy” wspomina. „Myślę, że dla większości z nas punktem wyjścia było jakieś tam wyobrażenie Hughesa. I zwykle było to wyobrażenie związane z końcem jego życia. Pomylony facet, ekscentryczny samotnik z długimi paznokciami, z pudełkami po chusteczkach jednorazowych zamiast butów zamknięty w swoim pokoju hotelowym. Ale jednocześnie odkryłem
w nim kogoś jeszcze. Odkryłem Howarda - dynamicznego, młodego bohatera
z wielką siłą pchającą go do latania i do Hollywood w latach jego największego rozkwitu.”
Logan kontynuuje „Zacząłem od przeczytania wszystkich standardowych biografii. Potem przerzuciłem się na inne branże, którymi zainteresowany był Hughes. Czytałem o lotnictwie, inżynierii lotniczej i tym, dlaczego innowacje Hughesa były takimi niezwykłymi osiągnięciami. Uczyłem się o świecie lotnictwa komercyjnego
i korporacyjnych wojnach między Pan Am a TWA. Czytałem również o wczesnych latach Hollywood, kiedy filmy nieme zastępowane były przez dźwiękowe i o życiu wielu wspaniałych kobiet, z którymi Hughes miał romanse.”
Kiedy Logan zaczął pisać zdecydował, że skupi się na czasie między dwoma niezwykle istotnymi wydarzeniami w życiu Hughesa: film zacznie się od końcówki lat 20., kiedy Hughes właśnie przekroczył próg dorosłości i zajął się kręceniem „Aniołów piekieł”. Kulminacją natomiast będzie rozwój TWA jako przodujących międzynarodowych linii lotniczych w późnych latach 40. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami Logan szukał też cierpienia i niepokoju, które rozwijały się w Hughesie.
Jak w każdej filmowej biografii niezbędne były kompromisy. „Żeby zawrzeć 20 lat życia człowieka w ciągu kilkudziesięciu minut konieczne jest skondensowanie zdarzeń, łączenie postaci i żonglowanie chronologią” wyjaśnia Logan. „Ale celem jest zawsze opisanie postaci. Nawet, jeśli coś prawdziwemu Hughesowi się nie przytrafiło, to jest bardzo prawdopodobne, że mogło.”
Graham King dodaje: „Howard Hughes wiódł cudowne życie, ale John Logan znalazł sposób na to, by wydestylować z niego najbardziej zniewalające i zabawne strony. Od brawurowych wyczynów kaskaderów w „Aniołach piekieł” do triumfu latającego Herkulesa. Pokazuje też wiele mniej znanych elementów życia Hughesa, od przesłuchań w senacie po romanse.”
Logan, Scorsese i DiCaprio wspólnie przez wiele miesięcy dopracowywali historię. „Martin Scorsese i Leonardo DiCaprio byli bardzo wymagającymi, ale
i wspierającymi, pełnymi dobrej woli współpracownikami. Stawiali mi wyzwania, by powstał najlepszy możliwy scenariusz” mówi Logan. „Dla każdego z nas ważne było, by adaptacja historii Hughesa była możliwie najbardziej szczera, włącznie z detalami. Marty i Leo są fanatykami, jeśli chodzi o prawdę i chcieli zrozumieć tę postać do głębi jej duszy.”
Kontynuuje: „Struktura historii nie zmieniła się bardzo. Bardziej intensywność kilku incydentów. Marty wniósł niezwykły wizualny rozmach do opowiadanej historii. On ma świetne wyczucie tempa i potrafi trzymać akcję w ryzach. Leo z kolei ma cudowne ucho do dialogów. Był w tym bardzo kreatywny. Miał też najróżniejsze pomysły, bardzo przydatne w opowiadaniu tej historii. Każdy z nas jest ‘osobnikiem alfa’ i wszyscy kochamy rozmawiać o Howardzie Hughesie. Dlatego można było odnieść wrażenie, że podczas każdego naszego spotkania z pokoju, w którym siedzieliśmy aż strzelała elektryczność.”
Chociaż Hughes miał wiele romansów ze sławnymi kobietami, Logan wybrał dwa najważniejsze. „Zdecydowaliśmy się skoncentrować na związku z Katharine Hepburn, który uważany jest za najważniejszy w jego życiu oraz z Avą Gardner, która rozstawała się z nim i znów schodziła przez blisko 20 lat.” komentuje Logan. „Skupiliśmy się na tych dwóch wspaniałych kobietach nie tylko dlatego, że były skrajnie różne, powodem było też to, co znaczyły dla Howarda. Na pewno obie go uziemiały, koiły jego lęki i wątpliwości.”
Logan odkrył również choroby Hughesa. W dzieciństwie Howard doznał poważnego uszkodzenia słuchu, co spowodowało, że stał się niemal głuchy. Nękały go też niezdiagnozowane zaburzenia obsesyjno kompulsywne, które w połączeniu
z głęboką fobią przez zarazkami doprowadzały go do dziwnych zachowań. Bał się, że w końcu zwariuje.
„Myślę, że on czuł mrok czający się gdzieś za plecami i wiedział, że pewnego dnia może przegrać tę bitwę, co się w końcu stało. W głębi duszy cały czas był samotny
i smutny, ale wciąż niezwykły – postać tragiczna.”
Martin Scorsese podsumowuje: „Jednym z najbardziej fascynujących elementów filmu AVIATOR jest spojrzenie na tego nadzwyczajnie przystojnego i błyskotliwego młodego człowieka, tak pełnego życia, który staje się człowiekiem torturowanym przez własne demony.”
Dodaje DiCaprio: „Howard Hughes jest jedną z najbardziej tajemniczych postaci
i ikon XX wieku. I paradoksalnie im więcej o nim wiesz, tym bardziej tajemniczy się staje. Jest tak wiele aspektów Howarda, które czynią go postacią nieskończenie fascynującą. Kiedy wydaje ci się, że już masz jakieś jego wyobrażenie, nagle pojawia się coś nowego i musisz zmieniać przekonania. Był marzycielem i wizjonerem i jak na ironię mimo jego wszystkich uzdolnień – wielkiego przemysłowca, pioniera lotnictwa, producenta i reżysera – pod koniec swych dni czuł się tak bardzo samotny.”
