Anthony Horowitz już jako ośmiolatek był przekonany, że chce zostać pisarzem. Zadebiutował, jako 22 latek, ale sławę zyskał w 2000 roku publikując właśnie „Stormbreakera”, który stał się spełnieniem jego pasji i zamiłowania do historii szpiegowskich:
„Historie szpiegowskie były ważną częścią mojego dzieciństwa. Do dziś pamiętam, że byłem pierwszym chłopakiem w szkole, który widział „Doktor No”. Jakie to robiło wrażenie! Każdy filmowy Bond był dla mnie wielkim wydarzeniem. Ale po latach zacząłem nabierać odczucia, że kolejne produkcje stają się mniej ekscytujące. Scenariusze nie były już tak niezwykłe jak efekty, a czarne charaktery mniej pociągające…”
„Dlatego zacząłem się zastanawiać, jak ponownie uczynić z superszpiega ekscytującego bohatera. I niespodziewanie, pewnego zwykłego dnia, wpadłem na to, że superszpieg musi mieć… 14 lat. Musi być młody.”
„Myślę, że 14 lat to niezwykły wiek. Jesteś wtedy trochę za stary, by być dzieckiem, ale także wciąż nieco zbyt młody, by być dorosłym.”
Anthony Horowitz opublikował dotychczas 6 książek z przygodami młodego superszpiega i pracuje nad kolejnymi.
