Dopóki piłka w grze

Gus Lobel (Clint Eastwood) jest jednym z najlepszych łowców talentów w historii baseballu. Dzięki niemu kariery rozpoczęło wielu uznanych graczy. Niestety Gus jest już stary i mimo że się nie poddaje jego przełożeni coraz częściej kwestionują jego zdanie i coraz głośniej domagają się by wreszcie przeszedł na zasłużoną emeryturę. Chcąc udowodnić wszystkim, że mimo podeszłego wieku ma jeszcze coś do powiedzenia, Gus wyrusza w ostatnią, być może najważniejszą podróż w poszukiwaniu utalentowanych graczy. W wyprawie towarzyszy mu córka Mickey (Amy Adams) - błyskotliwa i przebojowa prawniczka. Relacje pomiędzy ojcem i córką nie są jednak dobre. Gus, który po śmierci żony sam musiał wychowywać dziecko, nie sprawdził się w roli samotnego rodzica, a jego największą miłością - jak twierdzi Mickey - zawsze był tylko baseball. Wspólna podróż i pierwsze od wielu lat spędzone razem dni, będą dla obojga szansą na odbudowanie wzajemnych relacji i wyjaśnienie wielu tajemnic z przeszłości. Na swojej drodze Gus i Mickey spotykają Johnny'ego Flanagana (Justin Timberlake) - konkurencyjnego łowcę talentów, któremu bardzo podoba się Mickey... - "Dopóki piłka w grze" to opowieść o tym jak radzimy sobie z wyzwaniami, które przynosi nam życie oraz o wyborach i decyzjach, jakie podejmujemy kiedy nagle okazuje się, że nie potrafimy pogodzić obowiązków zawodowych ze zobowiązaniami wobec rodziny i przyjaciół - mówi reżyser Robert Lorenz. Film Lorenza to historia ojca i córki, których drogi życiowe całkowicie się rozeszły. Nawet gdy są razem, przebywają w dwóch różnych światach. Jednak okoliczności zmuszają ich do tego, żeby pokonali własne uprzedzenia i spróbowali odnaleźć to co ich łączy. - W mojej rodzinie, nawet kiedy było ciężko, zawsze były między nami silne więzi. Żeby wyjść z opresji wystarczyło tylko się postarać i zrozumieć drugą osobę - wyjaśnia Clint Eastwood. Robert Lorenz jest doświadczonym producentem i filmowcem związanym z branżą od ponad dwóch dekad. "Dopóki piłka w grze" jest jednak debiutem reżyserskim w jego karierze. - Zawsze chciałem spróbować swoich sił jako reżyser, długo jednak nie mogłem znaleźć właściwego projektu - historii, która trafiłaby do szerokiego grona odbiorców ze wspaniałymi bohaterami i humorem. Dopiero w "Dopóki piłka w grze" odnalazłem wszystkie te elementy, a fakt, że udało mi się namówić do współpracy Clinta Eastwooda jest spełnieniem moich marzeń - mówi Lorenz. - Robert i ja współpracujemy już od prawie 20 lat. Od dawna też rozmawialiśmy o tym, że powinien reżyserować filmy, kiedy więc podsunął mi scenariusz uznałem to za okazję, której nie mogę przegapić. Wiedziałem, że doskonale sobie poradzi i się nie pomyliłem - dodaje Clint Eastwood. Przygotowując się do roli Gusa, Clint Eastwood wiele godzin spędził w towarzystwie prawdziwych łowców baseballowych talentów: Jima Bryanta związanego z drużyną New York Mets, Jima Rougha z Detroit Tigers czy Jacka Powella z Minnesota Twins. - Na tych ludziach ciąży ogromna odpowiedzialność. Często podpisują kontrakty z graczami w wieku 17-18 lat i muszą ocenić czy taka osoba nie tylko świetnie poradzi sobie na boisku, ale również da sobie radę poza nim. Łowcy talentów to po części psycholodzy, po części trenerzy, a po części miłośnicy baseballa - wyjaśnia Clint Eastwood. Akcja "Dopóki piłka w grze" rozgrywa się w Atlancie oraz w Północnej Karolinie, dokąd udają się w podróż Gus i Mickey. Zdjęcia do filmu w całości były jednak realizowane w stanie Georgia, a ekipa pracowała m.in. na stadionie Turner Field - siedzibie drużyny Atlanta Braves, w miasteczku Athens, w którym mieści się University of Georgia oraz na terenie Georgia Institute of Technology - jednej z największych amerykańskich uczelni technicznych. Na ekrany amerykańskich kin film "Dopóki piłka w grze" wszedł 21 września 2012 roku w pierwszy weekend zarabiając aż 12 milionów dolarów. Obraz ma już na swoim koncie dwie nagrody - Hollywoodzkiego Festiwalu Filmowego dla najlepszej aktorki drugoplanowej (Amy Adams) oraz prestiżową nagrodę Spotlight Award przyznawaną przez amerykańskie Stowarzyszenie Krytyków dla Johna Goodmana.