Czas Apokalipsy. Powrót

Film "Czas Apokalipsy. Powrót", w którym główne role zagrali Marlon Brando, Robert Duvall, Martin Sheen, Laurence Fishburne, Dennis Hopper oraz Harrison Ford, jest luźną adaptacją klasycznej już noweli Josepha Conrada "Jądro ciemności", której akcja została przeniesiona w czasy wojny w Wietnamie. Film koncentruje się na podróży kapitana Willarda (Sheen) - oficera amerykańskiego wywiadu - wysłanego w głąb Kambodży z niebezpieczną misją "bezwzględnego wyeliminowania" dezertera z armii, pułkownika Kurtza (Brando), który zbuntował się przeciw kontroli przełożonych dając się ponieść własnemu szaleństwu. Potężny i enigmatyczny Kurtz o wyglądzie Buddy króluje w odległym zakątku dżungli nad grupką tubylców, w siedzibie przyozdobionej odciętymi głowami i wiszącymi, gnijącymi ciałami. Podróżując w górę rzeki kapitan Willard poznaje porucznika Kilgore'a (Duvall), który przy dźwiękach "Walkirii" Wagnera prowadzi szwadron helikopterów do walki i organizuje zawody w surfingu podczas gdy wróg ostrzeliwuje wybrzeże. To on umieszcza Willarda w wojskowej łodzi patrolowej, której czteroosobowa załoga tworzy swoisty mikrokosmos amerykańskiej armii. Ciemnoskóry dowódca Chief Philips (Albert Hall) to były taksówkarz próbujący uchronić swoją jednostkę przed zatonięciem, a swoich podwładnych przed narkotykowym obłędem. Chef, nowoorleański kucharz (Frederic Forrest), zaciągnął się do marynarki w nadziei, że jada się tam lepiej niż w piechocie. Jest jeszcze Clean, ciemnoskóry nastolatek z Bronxu (w tej roli 14-letni Laurence Fishburne) i Lance (Sam Bottoms), kalifornijski surfer, porwany przez wojenną zawieruchę. Zagłębiając się w terytorium Kambodży zagłębiają się jednocześnie w otchłań iluzji i wszechogarniającego szaleństwa i poznają najciemniejsze zakamarki ludzkiego serca. Coppola pragnął stworzyć film, który "pozwoli widzom doświadczyć czym naprawdę był Wietnam: przybliży im szaleństwo, upojenie, horror, zmysłowość i moralne dylematy tej najbardziej surrealistycznej i koszmarnej wojny Ameryki". Współcześnie aktualny charakter pytania o istotę zła i człowieczeństwa a także sceny, których nie mógł umieścić w pierwotnej wersji, zainspirowały reżysera, by stworzyć nową, bliższą prawdzie wersję filmu. Chciał stworzyć dzieło monumentalne opisujące szaleństwo, horror i bezsens wojny. Nowa wersja jest, jak chce reżyser: "jeszcze bardziej sugestywna, bardziej brutalna i jeszcze bardziej antywojenna". Wersja pierwotna została nagrodzona na licznych festiwalach: Nagroda Amerykańskiej Akademii Filmowej, 1980 - Oscar za zdjęcia i dźwięk oraz nominacje w 6 kategoriach Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej, BAFTA 1980 - Nagroda Główna dla reżysera (Coppola) i aktora drugoplanowego (Duvall) - nominacje w 7 kategoriach CANNES, 1979 - Złota Palma dla najlepszego filmu ZŁOTE GLOBY, 1980 - Złoty Glob dla reżysera (Coppola), aktora drugoplanowego (Duvall), za muzykę (C. Coppola, F. Coppola)