James Franco: Niegrzeczny chłopiec Hollywood

Zdjęcia

Środa, 18 kwietnia 2018 (13:04)

James Franco: Niegrzeczny chłopiec Hollywood

zobacz zdjęcia

James Franco: Niegrzeczny chłopiec Hollywood

1 / 13

Niegrzeczny chłopiec Hollywood, James Franco, obchodzi 40. urodziny. Od zawsze marzył o tym, by grać. Mimo że ze względu na matkę, Betsy Verne, żydowską imigrantkę z Rosji, poetkę i edytorkę zdecydowanie bliżej mu było do literatury, to on widział siebie jedynie w roli aktora. I chociaż studiował nawet język angielski na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, to rzucił studia zaledwie po roku. Wolał uczęszczać na piętnastomiesięczny kurs aktorstwa pod kierunkiem Roberta Carnegie w Playhouse West. Nie przeraziło go nawet to, że aby zarobić na zajęcia, musiał pracować na nocnej zmianie w restauracji McDonald's. Lekcje aktorstwa dały jednak efekt i 19-letni Franco po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie. Zagrał w jednym z odcinków serialu "Niebieski Pacyfik". Następnie pojawił się w kolejnym serialu "Portret zabójcy" oraz w telewizyjnym filmie kryminalnym "Policyjna odznaka".

Źródło: East News

Autor: united archives

2 / 13

W 1999 roku artysta zadebiutował w końcu na kinowym ekranie. W filmie "Ten pierwszy raz" zagrał u boku Drew Barrymore i Davida Arquette'a. To właśnie dzięki tej produkcji otrzymał angaż do jednej z głównych ról w serialu komediowym dla młodzieży "Luzaki i kujony". Produkcja Judda Apatowa ("40-letni prawiczek", "Wpadka") okazała się niezwykle popularna, otrzymała kilka nagród Emmy, a Franco został w końcu zauważony (i to bardziej niż na przykład jego kolega z planu - Seth Rogen).

Źródło: East News

Autor: DREAMWORKS TELEVISION

3 / 13

Następnie młody artysta zagrał dwie duże, ale niezbyt wymagające role w komedii romantycznej "Wszystkie chwyty dozwolone" i dramacie muzycznym "Sukces za wszelką cenę", po których dostał pierwsze prawdziwe wyzwanie aktorskie. Zaproponowano mu tytułową rolę w telewizyjnym filmie biograficznym "James Dean - buntownik?". Aktorowi znakomicie udało się oddać złożoność tej legendarnej postaci, za co został doceniony Złotym Globem i nominacją do Emmy. Podczas przygotowywania się do roli Franco nauczył się m.in. jazdy na motorze i gry na gitarze, a także zaczął palić papierosy i całe dnie spędzał na studiowaniu filmów Deana, czytaniu jego biografii i rozmowach z jego znajomymi.

Źródło: East News

Autor: UNITED ARTISTS

4 / 13

Mimo sukcesu kolejne role Franco nie były szczytem marzeń. O ile jeszcze postać sprawiającego kłopoty syna głównego bohatera (granego przez Roberta De Niro) w "Dochodzeniu" była cenna ze względu na jej odmienność od poprzednich kreacji artysty, to już występy w filmach "Gang braci", "Blind Spot" czy debiucie reżyserskim Nicolasa Cage'a - "Sonny" , nie należały do specjalnie ambitnych. Z powodu braku komercyjnych sukcesów kolejnych filmów, aktor poszedł na casting do superprodukcji Sama Raimiego "Spider-Man". Co prawda nie dostał tytułowej roli, ale zaproponowano mu zagranie przyjaciela głównego bohatera - Harry'ego Osbourne'a. Artysta się zgodził, a film o przygodach człowieka-pająka zarobił kilkaset milionów dolarów i doczekał się dwóch równie dochodowych sequeli, w których Franco miał coraz większy udział. To dzięki nim tak naprawdę stał się rozpoznawalny dla szerokiego grona odbiorców.

Źródło: East News

Autor: MELISSA MOSELEY/COLUMBIA PICTURES/MARVEL ENTERTAINMENT

5 / 13

Następnie artysta zagrał drugoplanową rolę w obrazie Roberta Altmana "The Company", po czym w krótkim czasie wystąpił w kilku filmach wojenno-kostiumowych. Na pierwszy ogień poszły produkcje historyczne: "VI Batalion" - obraz o Amerykanach przetrzymywanych pod koniec II wojny światowej w japońskich obozach i "Flyboys - bohaterska eskadra" - o lotnikach z czasów I wojny światowej. Następnie Franco pojawił się w filmach bardziej współczesnych - "Annapolis" o rekrutach Amerykańskiej Akademii Marynarki Wojennej i "W dolinie Elah" - o młodych weteranach wojny w Iraku, by na koniec zagrać tytułową rolę w superprodukcji Kevina Reynoldsa "Tristan i Izolda", kolejnej ekranizacji celtyckiej legendy o parze kochanków.

Źródło: East News

Autor: Everett Collection

6 / 13

Ważny w karierze Franco okazał się 2008 rok. To wówczas zagrał dwie role, które nie dość, że pokazały jego olbrzymi aktorski potencjał, to jeszcze zmusiły wreszcie reżyserów do spojrzenia na aktora w nieco szerszym kontekście niż jedynie jego wygląd. To postrzeganie powodowało bowiem, że obsadzano go tylko w jednego typu produkcjach. Podobnie jak to miało miejsce, gdy rozpoczynał karierę, i tym razem szansę na odbicie się od dna dał Franco Judd Apatow. Przygotowywał on właśnie komedię wraz z innym dobrym znajomym aktora, Sethem Rogenem. Aktor z miejsca zgodził się zagrać długowłosego, palącego bez przerwy marihuanę wykolejeńca w komedii "Boski chillout", która odniosła spory sukces. Dostrzeżono także kreację Franco, który został za nią nagrodzony nominacją do Złotego Globu.

Źródło: East News

Autor: Rex Features

7 / 13

Drugą rolą, która miała olbrzymie znaczenie dla jego dalszej kariery była postać Scotta Smitha, homoseksualisty, zwolennika i kochanka głównego bohatera, w biograficznym obrazie Gusa Van Santa "Obywatel Milk". Co prawda Franco pozostawał w cieniu grającego główną rolę Seana Penna (nagrodzonego Oscarem), ale pokazał, że nie boi się odważnych kreacji. Po tych dwóch rolach nie było już mowy o zaszufladkowaniu Franco i obsadzania go jedynie jako przystojnego, ale zbuntowanego chłopca. Artysta udowodnił, że wymaga teraz zdecydowanie więcej.

Źródło: East News

Autor: Everett Collection

8 / 13

Dosyć szybko zresztą Franco otrzymał kolejne ważne role. Najpierw wcielił się w Allena Ginsberga w dramacie Roba Epsteina i Jeffrey'a Friedmana "Skowyt". I choć obraz nie okazał się tak udany, jak kreacja aktora, to ważne, że po raz kolejny Franco udowodnił, jak świetnie czuje się w kostiumie retro zwłaszcza, gdy dodatkowo wciela się w autentyczną postać. Tym razem czołowego działacza społecznego generacji bitników, postać za życia owianą barwną legendą i otaczaną kultem.

Źródło: East News

Autor: Collection Christophel

9 / 13

Ważniejsza okazała się jednak kolejna rola artysty. Co ciekawe, w porównaniu z wcześniejszymi kreacjami Franco bardzo zwyczajna i przyziemna. We wspomnianym obrazie "127 godzin" aktor wcielił się w - również żyjącego naprawdę - Arona Ralstona, młodego, uwielbiającego adrenalinę młodego człowieka, który stał się sławny w maju 2003 roku, kiedy został zmuszony do amputacji własnego przedramienia przy pomocy scyzoryka, w celu uwolnienia się spod głazu, który przygniótł mu rękę podczas wspinaczki. Udział w filmie Danny'ego Boyle'a okazał się nie lada wyzwaniem dla aktora, m.in. dlatego, że większość czasu to wyłącznie na nim jest skupiona kamera. Franco musiał więc w pojedynkę unieść ciężar filmu niemal zupełnie pozbawionego akcji.

Źródło: East News

Autor: FaceToFace/REPORTER

10 / 13

W 2011 roku Franco, wspólnie z Anne Hathaway, poprowadzili galę wręczenia Oscarów. Producenci uroczystości mieli nadzieję, że para przyciągnie przed telewizor młodszych widzów, którzy coraz częściej wykruszali się z publiczności oscarowej transmisji. Recenzje ich oscarowej konferansjerki dalekie były jednak od entuzjazmu. "New York Times" napisał, że przesadne próby schlebiania młodszej publiczności wypadły dość żałośnie. "Boston Herald" dodał w podobnym duchu, że "odniesienia do Internetu, aplikacji na iPada czy Facebooka, nie sprawiają, że show jest bardziej trendy czy że dostarcza więcej rozrywki". Franco przyznał, że spośród wszystkich komentarzy, oceniających jego występ w charakterze gospodarza Oscarów, najbardziej zabolały go sugestie, jakoby znajdował się pod wpływem narkotyków. "Być może zabrakło mi werwy. Wszystkie partie odegrałem jednak najlepiej, jak tylko potrafiłem" - powiedział Franco.

Źródło: Getty Images

Autor: Kevin Winter

11 / 13

W "Spring Breakers" Harmony'ego Korine'a Franco oglądaliśmy w roli gangstera o pseudonimie Alien. Aktor coraz częściej był jednak zmęczony niespecjalnie atrakcyjnymi propozycjami, więc postanowił wreszcie... sam je dla siebie napisać, a przy okazji spróbować przenieść je na ekran. Jego reżyserskim debiutem był film "Fool's Gold", po którym nakręcił komedię "The Ape" i dramat "Good Time Max". We wszystkich tych obrazach zagrał także główne role.

Źródło: East News

Autor: MUSE PRODUCTIONS

12 / 13

Najważniejszym reżyserskim osiągnięciem Franco pozostaje jednak obraz "Disaster Artist" - opowieść o kulisach powstania "najgorszego filmu na świecie" -"The Room" w reżyserii Tommy'ego Wiseau. Oczywiście Franco zagrał też w filmie główną rolę, za którą otrzymał pierwszą w karierze statuetkę Złotego Globu. W serialu HBO "Kroniki Times Square" zagrał zaś braci bliźniaków, został także reżyserem kilku odcinków produkcji. "Muszę powiedzieć, że z tych wszystkich rzeczy, które robiłem, a robiłem ich naprawdę dużo, proces reżyserowania jest dla mnie największą zabawą. Jesteś wtedy pośrodku tych wszystkich kreatywnych ludzi..." - wyznał. Ale "aktorstwa na pewno nie porzucę" - zaraz dodał.

Źródło: East News

Autor: Bros/Kobal/REX/Shutterstock/

13 / 13

Na początku 2018 roku pięć kobiet na łamach "Los Angeles Times" oskarżyło Jamesa Franco o molestowanie seksualne. Jedna z oskarżycielek, Sarah Tither-Kaplan, wywołała Franco do tablicy tuż po gali wręczenia Złotych Globów, które zakończyły się triumfem gwiazdora w kategorii najlepszy aktor w komedii/musicalu (za rolę w filmie "The Disaster Artist"). Kobieta sarkastycznie zwróciła uwagę na przypinkę Time's Up, którą miał na ubraniu Franco, po czym przypomniała mu o incydencie sprzed lat, kiedy sugerował, że 100 dolarów dniówki, które aktorka otrzymuje za pracę na planie jego filmu, obejmuje także nagi występ przed kamerą. Jeszcze przed publikacją artykułu w "Los Angeles Times" Franco był gościem telewizyjnego programu "The Late Show With Stephen Colbert", w którym gorąco poparł ruch Time's Up, zaprzeczył jednak, jakoby internetowe rewelacje na jego temat były prawdziwe.

Źródło: AFP