Zmarł Gustaw Lutkiewicz

Gustaw Lutkiewicz miał na swym koncie role w ponad 120 filmach, choć były to głównie kreacje drugoplanowe. Nazywano go nawet "mistrzem drugiego planu".

Pracował na planie u tak wybitnych reżyserów, jak Jerzy Hoffman, Stanisław Bareja, Wojciech Jerzy Has, Jerzy Kawalerowicz, Kazimierz Kutz, Krzysztof Zanussi czy Tadeusz Konwicki.

Widzowie mogą pamiętać aktora z takich filmów, jak "Pan Wołodyjowski", "Doktor Judym", "Awans", "Ogniem i mieczem", "Znachor", "Ewa chce spać", "Gangsterzy i filantropi", "Rękopis znaleziony w Saragossie", "Dolina Issy", "Lekcja martwego języka", "Nadzór" czy "C.K. Dezerterzy".

Występował również w serialach, m.in. "Alternatywy 4", "Pogranicze w ogniu", "Lalka", "W labiryncie", "Kanclerz", "Ogniem i mieczem", "Bank nie z tej ziemi", "Ballada o Januszku", "Zmiennicy", "Rycerze i rabusie", "Klub profesora Tutki".

W ostatnich latach grał właściciela wiejskiego sklepiku w popularnej telenoweli "Złotopolscy".

Gustaw Lutkiewicz urodził się 29 czerwca 1924 roku w Kownie. Po ukończeniu PWST w Warszawie, pracował w łódzkim Teatrze Nowym. Od 1961 roku został aktorem scen warszawskich: Teatru Dramatycznego, Teatru Powszechnego i Teatru Narodowego.

Po raz pierwszy pojawił się na ekranie w "Żołnierzu zwycięstwa" (1953) Wandy Jakubowskiej, a pierwszą większą rolę - cwaniaczka Kwaśniewskiego - zagrał w "Ludziach z pociągu" (1961) Kazi mierza Kutza.

Dużo sympatii przysporzyła Lutkiewiczowi rola Luśni, ulubionego żołnierza tytułowego bohatera ekranizacji trzeciej części Sienkiewiczowskiej Trylogii - "Pana Wołodyjowskiego" (1969) Jerzego Hoffmana. 30 lat później wcielił się w starego Barabasza w adaptacji "Ogniem i mieczem" Hoffmana (1999).

Lubił role w filmach kostiumowych: w rozgrywającym się na Żmudzi horrorze Janusza Majewskiego "Lokis" (1970) zagrał doktora Froebera, lekarza hrabiny Szemiotowej; w "Lekcji martwego języka" (1979) tego samego reżysera - leśniczego Szwandę, w "Ostrzu na ostrzu" (1983) Tadeusza Junaka, ekranizacji powieści Józefa Hena "Przypadki starościca Wolskiego" - starostę Krasickiego.

Wystąpił też jako bikiniarz w "Sprawie do załatwienia" (1953) Jana Rybkowskiego i Jana Fethke, policjant w "Ewa chce spać" (1958) Tadeusza Chmielewskiego, biskup warmiński w "Koperniku" (1972) Ewy i Czesława Petelskich, ginekolog w "Nadzorze" (1983) Wiesława Saniewskiego, naczelnik więzienia w "Pismaku" (1984) Wojciecha Jerzego Hasa, dyrektor PGR-u w "Kuchni polskiej" (1991) Jacka Bromskiego.

Grał księcia Mikołaja Radziwiłła w serialu "Kanclerz" Ryszarda Bera, czy w opowieściach filmowych Stanisława Barei "Alternatywy 4" i "Zmiennicy". Jego ostatnią kreacją na małym ekranie była postać Zygmunta Karabasza, właściciela sklepu w Złotopolicach w popularnej telenoweli "Złotopolscy".

Często występował w słuchowiskach radiowych. W 1994 roku Gustaw Lutkiewicz otrzymał Złoty Mikrofon za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości radiowej, za wieloletnią współpracę z Teatrem Polskiego Radia i kreację Polikarpa Lepieszki w powieści radiowej "W Jezioranach".

Występował również w Teatrze Telewizji. Był cenionym wykonawcą ballad Bułata Okudżawy (m.in. słynnej "Modlitwy" z lat 60. XX wieku).

Za swoje artystyczne dokonania odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.