Zmarł choreograf Witold Gruca

Gruca rozpoczął karierę tancerza w 1948 r. w Operze we Wrocławiu. Od 1952 do 1956 r. był solistą Opery Warszawskiej, do której wrócił w 1961 r. W latach 1956-1961 występował w kraju i za granicą w duecie z Barbarą Bittnerówną. Był też solistą Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie w sezonie 1967/1968 pełnił również funkcję kierownika baletu.

Ważniejsze role baletowe Grucy to: Paw ("Paw i dziewczyna"), Arlekin ("Karnawał"), Szatan ("Noc Walpurgi"), Dyl Sowizdrzał (rola tytułowa), Błazen ("Jezioro łabędzie"), Apollo ("Apollo i dziewczyna"), Cagliostro ("Cagliostro w Warszawie"), Sancho Pansa ("Don Kichot"), Wdowa Simone ("Córka źle strzeżona").

Był twórcą choreografii m.in. do "Etiud", "Warsa i Sawy", "Zaczarowanej oberży", "Sonetów miłosnych", "Oczekiwania", "Voci", "Karnawału", "Maskarady". Opracował muzykę do ok. 20 filmów, m.in. "Salta", "Trędowatej", "Hallo Szpicbródka", "Arii dla atlety". W filmie "Jeszcze nie wieczór", zagrał samego siebie, mieszkańca domu Aktora Weterana w Skolimowie.

Gruca był laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech (1956), nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1977). W 1983 r. otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. W 1997 r.obchodził 70-lecie urodzin i 50-lecie pracy artystycznej.