Zakończył się 19. Festiwal Filmu Polskiego na Litwie
Na Litwie zakończył się w niedzielę, 13 października, 19. Festiwal Filmu Polskiego. W ciągu dziesięciu dni w pięciu miastach kraju zaprezentowano 13 najnowszych polskich produkcji oraz retrospektywę filmów Kazimierza Kutza.
Organizator festiwalu, Instytut Polski w Wilnie, szacuje, że polskie produkcje obejrzała rekordowa liczba widzów - około 7 tys. "Szacujemy, że pobiliśmy ubiegłoroczny rekord ponad 6,5 tys. widzów" - mówi PAP dyrektor Instytutu Polskiego w Wilnie Marcin Łapczyńki. Wskazuje, że "na niektóre filmy, na przykład na trzy pokazy obrazu "Piłsudski" Michała Rosy, były wysprzedane wszystkie bilety z dużym wyprzedzeniem".
W tegorocznym programie festiwalu znalazła się "prawdziwa śmietanka, czyli najnowsze, najlepsze, starannie wybrane, wyselekcjonowane filmy, które zdobywają uznanie i nagrody na światowych festiwalach filmowych, w Cannes, Berlinie, na Sundance Film Festival czy też na zakończonym niedawno w Gdyni Festiwalu Polskiego Filmu Fabularnego" - podkreśla dyrektor Instytutu Polskiego w Wilnie. W programie znalazły się m.in. film Jacka Borcucha "Słodki koniec dnia", najnowsze dzieło Agnieszki Holland "Obywatel Jones", animacja "Jeszcze dzień życia" Raula de la Fuente i Damiana Nenowa, thriller "Wilkołak" Adriana Panka, kryminał "Ciemno, prawie noc" Borysa Lankosza czy komedia romantyczna "Całe szczęście" Tomasza Koneckiego.
Festiwal Filmu Polskiego jest największym projektem Instytutu Polskiego w Wilnie realizowanym w ciągu roku. "Ten projekt ma największy budżet, wymaga największego nakładu pracy, ale też przynosi największą liczbę odbiorców i jest najbardziej widoczny" - zwraca uwagę Łapczyński.
"W ciągu 19 lat pokazaliśmy kilkadziesiąt, jeżeli nie kilkaset filmów i rzeczywiście nasz Festiwal wykreował zainteresowanie polskim filmem na Litwie" - mówi Łapczyński. "Pamiętam początki tego przedsięwzięcia, gdy dla młodych ludzi należało tłumaczyć, czym jest polskie kino i zachęcać do obejrzenia go" - mówi w rozmowie z PAP krytyczka filmowa Żivile Pipinyte.
Dzisiaj polskie produkcje są popularne na Litwie. Pokazują je nie tylko Festiwal Filmu Polskiego, ale też praktyczne wszystkie inne festiwale filmowe odbywające się w tym kraju. "Dla mnie osobiście polskie kino pozwala lepiej zrozumieć otaczającą mnie rzeczywistość" - mówi Pipinyte. W jej ocenie "w litewskich filmach brakuje wysiłku dokonywania analizy procesów zachodzących w ciągu ostatnich 30 lat". "W polskim filmie ten temat zajmuje znaczące miejsce i wypełnia naszą lukę, gdyż mamy bardzo zbliżoną sytuację społeczną i polityczną" - uważa krytyczka.
Zarówno Pipinyte, jak też Łapczyński wskazują, że prezentacja polskich filmów na Litwie jest najbardziej przystępną i najciekawszą formą popularyzacji tu polskiej kultury. "Litwa jest małym krajem, ma niecałe trzy miliony mieszkańców, ale nie ma praktycznie miesiąca, żeby nie odbywało się tu jakieś wydarzenie związane z filmem" - mówi Łapczyński. Zaznacza, że to pokazuje, iż "mieszkańcy Litwy bardzo się interesują filmem, a poprzez prezentowanie polskiego kina udaje nam się przybliżyć polską kulturę i Polskę".
"Jestem bardzo zadowolony z wyniku, jaki udało się osiągnąć" - mówi dyrektor Marcin Łapczyński. Podkreśla, że dzięki wsparciu głównego partnera Orlen Lietuva i Stop Cafe Festiwal stał się obecny w pięciu miastach Litwy.W ciągu ostatnich czterech lat widownia wzrosła dwukrotnie. Informacje o Festiwalu zajmuje też znaczące miejsce w litewskich mediach.
