Zachwyciły w kultowych horrorach lat 70. i 80. Co robią dziś?

Jamie Lee Curtis urodziła się 22 listopada 1958 roku w Santa Monica w Kalifornii jako drugie dziecko znanej z "Psychozy" Alfreda Hitchcocka Janet Leigh i sławnego Tony'ego Curtisa. Choć dorastała na planie filmowym, nie dała z siebie zrobić dziecięcej gwiazdy. Przed kamerą stanęła dopiero jako 19-latka.

Jednak debiut aktorski od razu ją zaszufladkował. Lee Curtis stworzyła kultową kreację Laurie Strode w filmie Johna Carpentera - "Halloween" z 1978 roku. Przez kilka kolejnych lat obsadzano ją wyłącznie w rolach dziewcząt uciekających przed zamaskowanym mordercą. Występy we "Mgle", "Terrorze w pociągu" czy "Balu maturalnym" przyniosły aktorce tytuł "królowej krzyku".

W 1983 roku przyjęła propozycję udziału w komedii "Nieoczekiwana zmiana miejsc", w której pokazała wrodzony talent aktorski - za swoją kreację otrzymała nagrodę BAFTA. Gwiazdorski status Jamie Lee Curtis ugruntowała kolejnymi, znakomicie przyjętymi przez krytyków i widzów filmami: "Rybka zwana Wandą" (1988), "Moja dziewczyna" (1991) i "Prawdziwe kłamstwa" (1994). Za rolę w tym ostatnim odebrała w 1995 roku drugi w karierze Złoty Glob. Premierową statuetkę otrzymała pięć lat wcześniej za występ w serialu komediowym "Anything But Love".

Lee Curtis przed laty zmagała się z uzależnieniem od alkoholu i opioidów, które - jak sama przyznaje - niemal zrujnowało jej życie. Gwiazda w porę podjęła jednak decyzję o zerwaniu z nałogiem i rozpoczęciu leczenia. Jamie Lee Curtis nie pije i nie bierze narkotyków już od 24 lat. 

Gwiazda dała się jednak w tym roku namówić na powrót do serii "Halloween", która przyniosła jej sławę. Po raz kolejny wcieliła się w Laurie Strode w nowej trylogii. Mimo że 16 lat temu powiedziała "dość", to wystarczyła pierwsza rozmowa z reżyserem - Davidem Gordonem Greenem, by zmieniła zdanie.

Jej najsłynniejszą rolą ostatnich lat okazał się jednak występ w komedii fantasy "Wszystko wszędzie naraz" Dana Kwana i Daniela Scheinerta, za który została nagrodzona Oscarem w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa.

Sissy Spacek karierę zaczynała w branży muzycznej, chciała zostać piosenkarką. Próbowała również swoich sił w fotomodelingu. Finalnie, postanowiła pójść w stronę aktorstwa. Na wielkim ekranie zadebiutowała w 1970 roku w filmie "Trash". Przełomem w jej karierze była rola w filmie Terrence’a Malicka "Badlands" z 1973 roku, gdzie wcieliła się w postać nastoletniej morderczyni.

Trzy lata później zagrała tytułową rolę w krwawym horrorze "Carrie", za którą była nominowana do Oscara. W filmowej adaptacji powieści Stephena Kinga Spacek wcieliła się w upokarzaną królową balu, która jest obdarzona zdolnościami telekinetycznymi. Kierowana zemstą, serwuje swoim rówieśnikom piekło.

To był dopiero początek wielkiej aktorskiej kariery Sissy Spacek. Aż do 2012 roku regularnie pojawiała się na wielkim ekranie. Za rolę w filmie "Córka górnika" z 1980 roku została nagrodzona Oscarem. Widzowie mogli ją oglądać w takich tytułach jak: "Zaginiony", "JFK", "Prosta historia", "Dom na krańcu świata", czy "Służące".

Dziś Sissy Spacek ma 73 lata i sporadycznie występuje w produkcjach filmowych i serialowych. Po raz ostatni widzieliśmy ją w zeszłym roku w filmie "Sam & Kate".

Heather Langenkamp zaczynała karierę w filmach Francisa Forda Coppoli, lecz sceny z jej udziałem zostały usunięte. Szeroką rozpoznawalność zyskała dzięki występowi w horrorze "Koszmar z ulicy Wiązów". Twórcy byli zachwyceni aktorką na etapie przesłuchań, uważali, że jest idealną "dziewczyną z sąsiedztwa". Film opowiada o grupie nastolatków, którzy są prześladowani przez Freddy'ego Kruegera, mężczyznę ze spaloną twarzą.

Za rolę Nancy Thompson została nagrodzona na festiwalu filmowym Avoriaz. Wystąpiła jeszcze w trzeciej części serii i... nie odniosła tak wielkiego sukcesu, jaki jej wróżono. W kolejnych latach widzowie mogli ją oglądać m.in. w filmie "Nowy koszmar Wesa Cravena", czy "W ciemność. Star Trek", lecz żadna rola nie odbiła się tak głośnym echem, jak ta w "Koszmarze".

W 2022 roku przypomniała o sobie, lecz na krótko. Wystąpiła w serialu Netfliksa autorstwa Mike'a Flanagana - "Klub Północny", który przez słabą popularność, nie dostał kontynuacji.

Isabelle Adjani zadebiutowała w 1970 roku w filmie "Le Petit bougnat" ("Mały uciekinier"), ale prawdziwe uznanie przyszło wraz z filmem "Miłość Adeli H." (1975), opowiadającym historię córki Victora Hugo. Film ten uczynił z niej gwiazdę i przyniósł jej wiele nagród z nominacją do Oscara włącznie.

Za najwybitniejszą filmową kreację aktorki uważa się rolę w filmie "Opętanie" Andrzeja Żuławskiego (1981), za którą Adjani otrzymała Złotą Palmę w Cannes oraz Cezara dla najlepszej aktorki. Wyczerpującą fizycznie i psychicznie rolę (kluczowym momentem filmu jest naturalistyczna scena poronienia) artystka opłaciła jednak załamaniem nerwowym i próbą samobójczą.

Kolejnym ważnym tytułem w filmografii aktorki pozostaje "Mordercze lato" (1983) w reżyserii Jeana Beckera. Obraz okazał się frekwencyjnym hitem - 5,5-milionowa widownia zapewniła mu nad Sekwaną status drugiego najbardziej kasowego tytułu roku; sama Adjani za swą młodzieńczą kreację otrzymała zaś statuetkę Cezara.

Kontynuacją świetnej aktorskiej passy Adjani była tytułowa rola w biograficznym dramacie Bruno Nuyttena "Camille Claudel" (1988), opowiadającym historię słynnej XIX-wiecznej rzeźbiarki. Za ostatnią wielką kreację Adjani uznaje się tytułową rolę w kostiumowej "Królowej Margot" (1994) Patrice'a Chereau. 

Kiedy kino wkroczyło w wiek XXI, reżyserzy nie oferowali aktorce już głównych ról. Można było oglądać ją w rolach drugoplanowych w takich filmach, jak "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" (2003), "Pokolenie nienawiści" (2008) czy "Spódnice w górę" (2014).