Świat według Jana Himilsbacha
W sobotę, 11 listopada, w trzech niemieckich miastach: Berlinie, Düsseldorfie i Lipsku ruszył Festiwal "Świat Jana Himilsbacha". Imprezę współfinansuje Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Głównym elementem festiwalu będzie retrospektywa filmów związanych z Janem Himilsbachem - po raz pierwszy odbywająca się poza granicami Polski. W programie znalazły się następujące tytuły: "Rejs", "Himilsbach - prawdy, bujdy czarne dziury", "Wniebowzięci", "Przepraszam, czy tu biją", "Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy", "Nasza ulica", "Trzeba zabić tę miłość" i "Fucha".
Uroczyste otwarcie festiwalu odbyło się w sobotę, 11 listopada w Berlinie. Gośćmi pokazu filmu "Rejs" byli Barbara Himilsbach, Marek Piwowski, Janusz Glowacki i Stanisław Manturzewski.
W ramach festiwalu "Świat Jana Himilsbacha" przewidziane zostały również wieczory literackie poświęcone opowiadaniom napisanym przez Jana Himilsbacha.
Głównym organizatorem festiwalu "Świat Jana Himilsbacha" jest Fundacja Phoenix Europa. Imprezę współfinansuje m.in. Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Paralelnie do imprezy w Berlinie szereg imprez poświęconych Janowi Himilsbachowi odbędzie się w Mińsku Mazowieckim. To właśnie w tym mieście mostowi na rzece Srebrnej nadano imię Jana Himilsbacha.
Jan Himilsbach dał się poznać jako pisarz, scenarzysta i aktor charakterystyczny.
W 1947 wszedł w kolizję z prawem. Po odbyciu kary pracował jako kamieniarz w kamieniołomach w Strzegomiu. Następnie ukończył Szkołę Przysposobienia Przemysłowego i pracował jako rębacz w kopalni "Boże Dary" w Kostuchnie, a po wyjeździe do Gdyni jako tragarz, a później palacz na kutrach rybackich. W 1951 przyjechał do Warszawy, gdzie podjął pracę w Zakładach Konserwacji Architektury Monumentalnej, a następnie był palaczem w Żegludze Śródlądowej na Wiśle.
W tym czasie uczęszczał na Uniwersyteckie Studium Przygotowawcze, później uczył się w Wojewódzkim Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu i pracował w Zarządzie Stołecznym ZMP. W latach 1954-56 odbywał służbę wojskową. Debiutował wierszem w 1951. W latach 1956-68 pracował w prywatnej firmie kamieniarskiej na Powązkach w Warszawie.
W 1959 debiutował jako prozaik. Wydał trzy tomy opowiadań: "Monidło" (1967), "Przepychanka" (1974) i "Łzy sołtysa" (1983). Jako aktor zadebiutował w sławnym "Rejsie" tworząc od tego czasu niezapomniany duet komediowy ze Zdzisławem Maklakiewiczem.
