Andrzej Żuławski zmarł w 2016 roku. W europejskiej kinematografii zapisał się jako artysta oryginalny i kontrowersyjny. Na ekranie snuł historie o obsesyjnej miłości, rozkładzie i seksie, używając intensywnych środków wyrazu, często typowych dla horroru, filmów gore i kina gangsterskiego. W 1996 został odznaczony francuską komandorią Orderu Sztuki i Literatury. Otrzymał też Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a w 2002 francuski krzyż kawalerski Orderu Legii Honorowej.
Studiował we Francji, gdzie potem powstało też wiele jego filmów. Po powrocie do Polski pracował z Andrzejem Wajdą i nakręcił debiut telewizyjny "Pieśń triumfującej miłości" na podstawie prozy ojca. Jego pełnometrażowym debiutem fabularnym była "Trzecia część nocy". Z powodu problemów z cenzurą wyjechał z Polski w 1975 roku. Jego pierwszy film francuski, "Najważniejsze to kochać", z Romy Schneider i Klausem Kinskim, zyskał uznanie krytyków w całej Europie. Potem pracował nad "Na srebrnym globie". W 1981 roku nakręcił "Opętanie", ponownie z gwiazdorską obsadą: Isabelle Adjani i Samem Neillem. We Francji powstały też kolejne jego filmy, między innymi "Moje noce są piękniejsze niż wasze dni" i "Wierność" z Sophie Marceau. Ostatnim filmem Żuławskiego był "Kosmos", oparty na powieści Witolda Gombrowicza.
Kino Andrzeja Żuławskiego: Krew, pot i łzy 11
zobacz zdjęcia
Kino Andrzeja Żuławskiego: Krew, pot i łzy
Był z pewnością jednym z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych polskich twórców. Autor tak głośnych filmów, jak "Trzecia część nocy", "Opętanie", "Diabeł", "Na srebrnym globie", "Szamanka" czy "Wierność". Andrzej Żuławski, który lubił szokować widzów, mówił o sobie w wywiadach: "Jestem osobnikiem krnąbrnym. Robię filmy o tym, co mnie torturuje, a kobiety służą mi za medium". Gdyby żył, 22 listopada 2020 roku obchodziłby 80. urodziny.
1 / 11
Zdarzało się, że doprowadzał aktorki do łez. Pisano, że na planie był wobec nich bezwzględny. Oskarżano go o pornografię i pełne przemocy sceny erotyczne. Wszystko to miało służyć realizacji artystycznej wizji reżysera. Filmowy świat cenił jego artyzm i niezależność.
"Wykreował świat, w którym panuje apokalipsa. Świat w stanie widowiskowego, malowniczego rozkładu, dekadenckiego łamania wszelkich norm etycznych, świat zaczadzony złem" - napisano niegdyś o jego twórczości na łamach magazynu "Film".
Na zdjęciu: Andrzej Żuławski w 2008 roku
2 / 11
Andrzej Żuławski urodził się 22 listopada 1940 roku we Lwowie. Szkołę średnią skończył we Francji. Studiował na wydziale reżyserii wyższej szkoły filmowej IDHEC w Paryżu.
Na początku swojej filmowej kariery Andrzej Żuławski był asystentem i drugim reżyserem u Andrzeja Wajdy - na planach jego filmów "Samson" (1961, na zdjęciu), "Miłość dwudziestolatków" (1962) i "Popioły" (1965).
3 / 11
Pierwszym głośnym filmem Żuławskiego była "Trzecia część nocy" z 1971 roku, w którym główne role zagrali Małgorzata Braunek (do 1976 roku żona reżysera) i Leszek Teleszyński, a autorem zdjęć był Witold Sobociński. W "Trzeciej części nocy", z akcją osadzoną w czasie II wojny światowej, tematyka okupacyjna jest tłem dla rozważań o uniwersalnych problemach: miłości, wierności, odwadze i śmierci.
Na zdjęciu: Małgorzata Braunek w filmie "Trzecia część nocy"
Źródło: materiały prasowe
4 / 11
W 1972 roku Żuławski zrealizował film grozy "Diabeł", który cenzura zatrzymała aż na 16 lat (premiera odbyła się dopiero w 1988 roku). Następny film, "Najważniejsze to kochać" (1975), twórca nakręcił już poza Polską. Była to wspólna produkcja RFN, Francji i Włoch, a wystąpili w niej Romy Schneider i Klaus Kinski.
Na zdjęciu: Romy Schneider i Fabio Testi w filmie "Najważniejsze to kochać"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
5 / 11
W "Opętaniu" z 1981 roku - dramacie psychologicznym z cechami horroru, uważanym przez wielu krytyków za najlepszy film Żuławskiego - główne role zagrali Isabelle Adjani i Sam Neill. Adjani otrzymała za tę kreację Nagrodę Jury w Cannes dla najlepszej aktorki.
Na zdjęciu: Isabelle Adjani w filmie "Opętanie"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
6 / 11
Kolejnymi filmami Żuławskiego były "Kobieta publiczna" (1984, Francja) i "Narwana miłość" (1985, Francja). Oba filmy były luźnymi adaptacjami powieści Fiodora Dostojewskiego. Pierwsza nawiązywała do "Biesów", druga do "Idioty".
Na zdjęciu: Valerie Kaprisky i Francis Huster w filmie "Kobieta publiczna"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
7 / 11
W 1989 roku odbyła się polska premiera filmu s-f "Na srebrnym globie", o grupie badaczy kosmosu, którzy opuszczają Ziemię w poszukiwaniu wolności i szczęścia. Żuławski pracował nad nim przez 12 lat (produkcję filmu blokowały władze PRL). Scenariusz oparł na powieści swojego stryjecznego dziadka, pisarza Jerzego Żuławskiego.
Na zdjęciu: Andrzej Żuławski na planie filmu "Na srebrnym globie" na krakowskim Kazimierzu (1978)
Źródło: Agencja FORUM
Autor: Tomek Sikora
8 / 11
Żuławski ma też w dorobku filmy, realizowane za granicą: "Borys Godunow" (1989), "Moje noce są piękniejsze niż twoje dni" (1989) czy opowiadająca o Fryderyku Chopinie "Błękitna nuta" (1990), w której w głównej roli wystąpił wybitny polski pianista Janusz Olejniczak.
Na zdjęciu: Janusz Olejniczak i Sophie Marceau w filmie "Błękitna nuta"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
9 / 11
"Szamanka" była filmowym powrotem Żuławskiego do Polski. Film, zrealizowany na podstawie scenariusza Manueli Gretkowskiej, od początku wzbudzał wiele kontrowersji, głównie za względu na odważne sceny erotyczne. Najwięcej emocji wywołała scena zjedzenia mózgu przez Włoszkę (Iwona Petry) swemu kochankowi Michałowi (Bogusław Linda). Andrzeja Żuławskiego oskarżano o pornografię, sadystyczne operowanie przemocą, brak klasy i przekroczenie wszelkich zasad dobrego smaku.
Na zdjęciu: Bogusław Linda i Iwona Petry w filmie "Szamanka"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
10 / 11
W 2000 roku Żuławski nakręcił "Wierność" - oryginalną adaptację powieści Marii de La Fayette "Księżna de Clèves", będącej jednym z największych arcydzieł literatury francuskiej XVII wieku. Główną rolę zagrała Sophie Marceau, a Żuławski uwspółcześnił XVII-historię. Zamiast dworu francuskiego, pojawił się kanadyjski wydawca bulwarowego dziennika, redaktorzy, fotoreporterzy i dziennikarze.
Na zdjęciu: Sophie Marceau i Pascal Greggory w filmie "Wierność"
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
11 / 11
W sierpniu 2015 roku premierę miał ostatni film Żuławskiego - "Kosmos" - ekranizacja powieści Witolda Gombrowicza. Artysta otrzymał za niego nagrodę dla najlepszego reżysera na festiwalu filmowym w Locarno. "Kosmos" nazwany został "thrillerem egzystencjalnym".
Andrzej Żuławski, zmarł 17 lutego 2016 roku. Miał 75 lat.
Na zdjęciu Victória Guerra i Clémentine Pons w filmie "Kosmos"
Źródło: materiały prasowe
- Zdaję sobie sprawę, że kino Andrzeja Żuławskiego nie jest i nigdy nie było propozycją dla każdego, podobnie zresztą jak kino Grzegorza Królikiewicza, Jerzego Skolimowskiego czy Lecha Majewskiego - mówi Łukasz Maciejewski, dyrektor programowy "Kina na Granicy" po stronie polskiej. - A jednak jego twórczość, doceniana również poza Polską - we Francji Żuławski ma przecież status artysty kultowego - to jeden z kamieni milowych rodzimej i europejskiej kinematografii. Nadbudowa znaczeń w kinie Żuławskiego służyła temperaturze treści. "Na srebrnym globie", "Diabeł" czy "Kosmos" to były filmy które zmuszały widza do wysiłku. Nagrodą było poczucie, że kino naprawdę jest sztuką. Może szokować, hipnotyzować, burzyć spokój.
Filmy Andrzeja Żuławskiego 4
zobacz zdjęcia
Filmy Andrzeja Żuławskiego
1 / 4
W piątek, 17 lutego, minął dokładnie rok od śmierci Andrzeja Żuławskiego (C).
Urodził się 22 listopada 1940 r. we Lwowie. Szkołę średnią skończył we Francji. Studiował na wydziale reżyserii wyższej szkoły filmowej IDHEC w Paryżu (Institut des Hautes Etudes Cinematographiques, ukończył ją w 1965 r.).
Na początku swojej filmowej kariery Andrzej Żuławski był asystentem i drugim reżyserem u Andrzeja Wajdy - na planach jego filmów "Samson" (1961, na zdjęciu), "Miłość dwudziestolatków" (1962) i "Popioły" (1965).
Źródło: East News
Autor: Danuta Lomaczewska
2 / 4
W 1972 r. Żuławski zrealizował film grozy "Diabeł", który cenzura zatrzymała na 16 lat (premiera odbyła się dopiero w 1988 r.).
Źródło: East News/POLFILM
3 / 4
Żuławski ma też w dorobku filmy: "Borys Godunow" (1989, Francja/Jugosławia/Hiszpania), "Moje noce są piękniejsze niż twoje dni" (1989, Francja) czy opowiadająca o Fryderyku Chopinie "Błękitna nuta" (1990, Francja), w której w głównej roli zobaczyliśmy wybitnego pianistę Janusza Olejniczaka (na zdjęciu).
Źródło: East News
Autor: Collection Christophel
4 / 4
W 2000 roku Żuławski nakręcił „Wierność” - oryginalną adaptację powieści Marii de La Fayette „Księżna de Clèves”, będącej jednym z największych arcydzieł literatury francuskiej XVII wieku.
Główną rolę zagrała Sophie Marceau, a Żuławski uwspółcześnił XVII-historię. Znikł dwór, król Francji i królowa, książęta i damy dworu. Pojawił się kanadyjski wydawca bulwarowego dziennika, redaktorzy, fotoreporterzy i dziennikarze.
Źródło: East News
Autor: GEMINI FILMS/FRANCE 3 CINEMA/MADRAGOA FILMES
Obecność w Cieszynie zapowiedzieli twórcy związani z Andrzejem Żuławskim. Autorem muzyki do większości filmów reżysera jest Andrzej Korzyński, który skomponował utwory między innymi do "Diabła", "Kosmosu", "Na srebrnym globie", "Pavoncella", "Pieśni triumfującej miłości", "Trzeciej część nocy" i "Wierności". Zdjęcia do jego filmów tworzył Andrzej J. Jaroszewicz, pracujący z Żuławskim między innymi przy "Szamance", "Borysie Godunovie", "Opętaniu", a także pokazywanych w Cieszynie "Błękitnej nucie", "Diable" i "Na srebrnym globie".
"Trzecia część nocy": Apokalipsa według Żuławskiego 4
zobacz zdjęcia
"Trzecia część nocy": Apokalipsa według Żuławskiego
1 / 4
Akcja "Trzeciej części nocy" rozgrywa się we Lwowie w trakcie II wojny światowej.
Żona, matka i syn Michała (Leszek Teleszyński) zostali na jego oczach zamordowani przez Niemców. On ocalał wraz z ojcem przez przypadek. Szuka kontaktu z podziemiem. Uciekając przed Niemcami schronił się w mieszkaniu, w którym przyjął na świat dziecko rodzącej kobiety (Małgorzata Braunek). Jej mąż, ciężko ranny, został aresztowany. Michał troszczy się o Martę i dziecko. Podejmuje pracę jako karmiciel wszy w Instytucie Weigla. Marta jest tak podobna do nieżyjącej żony, że czasami nie potrafi jej odróżnić. Uzyskuje zgodę dowództwa na odbicie męża Marty, lecz wszyscy jego towarzysze z organizacji wpadają w ręce Niemców. Sam dociera do separatki w szpitalu, tam jednak dosięga go kula żandarma.
Tłem wydarzeń przedstawionych w "Trzeciej części nocy" jest lwowski Instytut Weigla, w którym opracowano nietypową metodę produkcji szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu. Były one preparowane z jelit zakażonych wszy, które musiały być wcześniej karmione ludzką krwią.
Ojciec Andrzeja Żuławskiego w trakcie II wojny światowej był jednym z "karmicieli" w Instytucie Weigla.
Źródło: East News/POLFILM
2 / 4
"Film ten różni się prawdopodobnie od wielu filmów naszej rodzimej produkcji, które ostatnio oglądamy. Nie bardzo potrafię sprecyzować dlaczego, patrząc na ekran czuję i widzę to jednak wyraźnie. Realizując 'Trzecią część nocy' byłem bezwzględny wobec siebie samego. Pytania, które stawiałem w tym filmie, były kierowane nie tylko do widza; przede wszystkim chciałem je zadać sobie samemu. Film zrodził się z morza moich wątpliwości: po pierwsze - co do sztuki filmowej w ogólności, po drugie - co do filmu wojennego, a po trzecie - co do mojej własnej biografii. W gruncie rzeczy opowiada on o momencie, w którym przyszedłem na świat. Interesowało mnie więc niezmiernie, jak ja bym się zachował na miejscu mego ojca, czy też bohatera filmu w tak bardzo okrutnej sytuacji, którą mogę sobie wyobrazić, ale której oczywiście nie pamiętam" - przyznawał reżyser Andrzej Żuławski.
Źródło: East News/POLFILM
3 / 4
Krytyk Aleksander Ledóchowski zwrócił uwagę, że w "Trzeciej części nocy" Żuławskiemu udało się pokazać "pierwszy pełny wizerunek kobiety w naszym filmie".
"Złożoność jej natury i racje jako kochanki, żony i matki. I jako osoby, która swoją obecnością narzuca mądry i aktywizujący ład, która poczynaniom ludzkim nadaje uwarunkowaną celowość" - krytyk doceniał konstrukcję bohaterki Małgorzaty Braunek, która w trakcie pracy nad filmem była w związku z reżyserem Andrzejem Żuławskim.
Źródło: East News/POLFILM
4 / 4
Andrzej Żuławski otrzymał za "Trzecią część nocy" Nagrodę im. Andrzeja Munka. Reżysera nagrodzono także w Koszalinie na Międzynarodowych Spotkaniach Filmowych "Młodzież na ekranie" ("za oryginalne podjęcie tematyki wojennej i sugestywną ekspresję wizualną").
Źródło: East News/POLFILM
23. Przegląd Filmowy Kino na Granicy odbędzie się w dniach 30 lipca - 4 sierpnia 2021 roku w Cieszynie i Czeskim Cieszynie.