Pogrzeb Andrzeja Żuławskiego

Jeden z najwybitniejszych polskich twórców kina, autor "Trzeciej części nocy", "Opętania", "Diabła" i "na srebrnym globie", zmarł w wieku 75 lat.

Andrzej Żuławski - uważany za reżysera kontrowersyjnego, lubiącego szokować widza - sam o sobie mówił w wywiadach: "Jestem osobnikiem krnąbrnym".

Ku zaskoczeniu wszystkich artysta został pochowany nie w Warszawie ani Paryżu, ale na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Górze Kalwarii. Reżysera żegnali członkowie rodziny - w tym syn Xawery, przyjaciele, ludzie kultury. Obecna była francuska aktorka Sophie Marceau, była życiowa partnerka Żuławskiego.

Pamięć artysty, zmarłego w zeszłym tygodniu po długiej chorobie nowotworowej, uczczono - zgodnie z jego wolą - chwilą ciszy podczas świeckiej ceremonii.

Wieniec na grobie artysty złożył ambasador Francji w Polsce oraz przedstawiciele m.in. Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Instytutu Francuskiego w Polsce. Obok grobu złożono kwiaty od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Filmowca żegnali członkowie rodziny (w tym syn Żuławskiego i zmarłej w 2014 r. Małgorzaty Braunek - Xawery, także reżyser) oraz artyści - m.in. pianista Janusz Olejniczak, aktorzy Andrzej Seweryn, Daniel Olbrychski, Stefan Friedmann.

Podczas uroczystości obecna była także Sophie Marceau, była życiowa partnerka Żuławskiego, matka jednego z jego synów - Vincenta.

Reżyser, scenarzysta i pisarz Andrzej Żuławski urodził się 22 listopada 1940 r. we Lwowie. Szkołę średnią ukończył we Francji. Studiował na wydziale reżyserii wyższej szkoły filmowej IDHEC w Paryżu (Institut des Hautes Etudes Cinematographiques, ukończył ją w 1965 r.).

Na początku filmowej kariery był asystentem i drugim reżyserem u Andrzeja Wajdy na planach filmów "Samson" (1961), "Miłość dwudziestolatków" (1962) i "Popioły" (1965).

Debiutem Żuławskiego była "Trzecia część nocy" z 1971 r., z akcją osadzoną w czasie II wojny światowej. Tematyka okupacyjna jest w tym filmie tłem dla rozważań o uniwersalnych problemach: miłości, wierności, odwadze i śmierci.

W 1972 r. Żuławski zrealizował film grozy "Diabeł", który cenzura zatrzymała na 16 lat (premiera odbyła się dopiero w 1988 r.), a następny film, "Najważniejsze to kochać" (1975), nakręcił poza Polską; była to wspólna produkcja RFN, Francji i Włoch, w obsadzie znaleźli się Romy Schneider i Klaus Kinski.

W "Opętaniu" z 1981 r., dramacie psychologicznym z cechami horroru, uważanym przez wielu krytyków za najlepszy film Żuławskiego, zagrali Isabelle Adjani i Sam Neill.

Kolejnymi filmami Żuławskiego były "Kobieta publiczna" (1984, Francja) i "Narwana miłość" (1985, Francja). "Narwana miłość" to swobodna adaptacja powieści Fiodora Dostojewskiego "Idiota"; w jednej z ról wystąpiła Sophie Marceau. Marceau była przez 17 lat, do 2001 r., życiową partnerką Żuławskiego. W 1995 r. urodziła Żuławskiemu syna, Vincenta. Matką starszego syna Żuławskiego - Xawerego (ur. 1971), reżysera filmowego, twórcy m.in. "Wojny polsko-ruskiej" - była aktorka Małgorzata Braunek.

W 1989 r. odbyła się polska premiera filmu fantastycznego Żuławskiego "Na srebrnym globie", o grupie badaczy kosmosu, którzy opuszczają Ziemię w poszukiwaniu wolności i szczęścia, lądują na nieznanej planecie i rozpoczynają budowę nowej cywilizacji. Żuławski pracował nad tym filmem 12 lat (produkcję blokowały w międzyczasie władze PRL). Scenariusz oparł na powieści stryjecznego dziadka, pisarza Jerzego Żuławskiego.

Żuławski miał też w dorobku filmy: "Borys Godunow" (1989, Francja/Jugosławia/Hiszpania), "Moje noce są piękniejsze niż twoje dni" (1989, Francja), "Błękitna nuta" (1990, Francja), "Szamanka" (1996, Polska/Francja), "Wierność" (2000, Francja).

W 2015 r. otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera za film "Kosmos" na festiwalu w Locarno.

Andrzej Żuławski miał trzech synów: Xawerego Żuławskiego (ur. 1971) z małżeństwa z Małgorzatą Braunek, Ignacego (ur. 1978) ze związku z polską malarką Hanną Wolską i Vincenta (ur. 1995) ze związku z Sophie Marceau.