Pippo Delbono gościem festiwalu T-Mobile Nowe Horyzonty
Gościem tegorocznego festiwalu T-Mobile Nowe Horyzonty i bohaterem retrospektywy będzie Pippo Delbono, jeden z najciekawszych twórców współczesnego teatru włoskiego i światowego, zafascynowany także kinem i tworzący jedyne w swoim rodzaju eseje filmowe. Pokazywane na Nowych Horyzontach filmy jego autorstwa, ale także filmy o nim oraz rejestracje wybranych spektakli, przybliżą polskim widzom postać wybitnego reżysera i artysty totalnego, w którego twórczości światy teatru i kina wzajemnie się przenikają i dopełniają.
Urodzony w 1959 roku Pippo Delbono, jako młody człowiek porzucił tradycyjne studia teatralne i odtąd już zawsze podążał drogą eksperymentu. Ten niegdysiejszy współpracownik legendarnej choreografki Piny Bausch, charyzmatyczny lider kompanii teatralnej, z którą realizuje nagradzane na świecie spektakle, aktor (choćby w filmie "Jestem miłością" Luki Guadagniniego, gdzie partnerował Tildzie Swinton), autor książek i eksperymentów muzycznych, tworzy sztukę wymykającą się jednoznacznym klasyfikacjom. Jego teatr bliski jest formule perfomance'u, w którym on sam jest jednym z uczestników i ten skrajnie osobisty charakter wypowiedzi znajdziemy też w jego filmach. Dążąc do bezkompromisowego autentyzmu chętnie współpracuje z naturszczykami i ludźmi wykluczonymi np. upośledzonymi psychicznie.
Polskiej publiczności znany jest ze swoich występów na poznańskim festiwalu Malta (pojawi się tam w tym roku ze spektaklem "Orchidee"), a także jako reżyser opery "Don Giovanni" w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Prezentacja jego filmowego dorobku na 16.MFF T-Mobile Nowe Horyzonty będzie znakomitym wstępem do kontaktu z jego najnowszym przedstawieniem "Vangelo", które twórca pokaże we Wrocławiu jesienią podczas Olimpiady Teatralnej "Świat miejscem prawdy" (26 i 27 października 2016).
W ramach retrospektywy Pippo Delbono widzowie Nowych Horyzontów zobaczą m.in. jego "eseje" filmowe: jak nagrodzona w Wenecji w kategorii dokument "Wojna" (Guerra, 2003), zapis tournée zespołu teatralnego po Palestynie i Izraelu, w którym reżyser z pomocą poetyckich monologów i obrazów okrucieństwa nakazuje zastanowić się nad tym, kim właściwie jesteśmy; czy "Krzyk" (Grido, 2006), powstały na południu Włoch w duchu Felliniego portret najbardziej wyjątkowego członka ekipy teatralnej - głuchoniemego Bobo, który 45 lat przebywał w zakładzie dla obłąkanych.
Pokazane zostaną nakręcone telefonem komórkowym awangardowe filmy: "Lęk" (La Paura, 2009) i "Miłość z krwi i kości" (Amore Carne, 2011). Ten ostatni jest swoistym artystycznym testamentem Delbono, w którym oprócz niego występuje m.in. Irène Jacob, pojawiają się nawiązania do Piny Bausch, Antonioniego i Pasoliniego. Czy wreszcie, najbardziej kontrowersyjne i intymne dzieło w dokumentalnym dorobku Delbono, czyli uhonorowana w Locarno nagrodą Don Kichota "Krew" (Sangue, 2013), w którym mierzy się z widmem terrorystycznych Czerwonych Brygad i "dekady strachu", za przewodników mając własną matkę Margheritę, zagorzałą antykomunistkę, zmagającą się ze śmiertelną chorobą i swego przyjaciela, byłego terrorystę Giovanniego Senzani.
I jako zwieńczenie przeglądu - krótkometrażowy film "Wizyta" (La visite, 2014) nakręcony w... Wersalu z udziałem Michaela Lonsdale'a (słynny Sir Hugo Drax, przeciwnik Bonda w Moonrakerze), który 16 kwietnia dostał pierwszą nagrodę na festiwalu E' Tudo Verdade 2016 w Rio de Janeiro.
Pokazy autorskich filmów Delbono uzupełnią rejestracje jego najsłynniejszych spektakli: od "Bezdomnych" (Barboni) z 1997 roku, po "Orchidee" (Orchidee) z roku 2014. Będzie można również zobaczyć zestaw dokumentów innych autorów poświęconych sylwetce i twórczości Delbono, wśród nich: francuski "Pippo Delbono, gniew poety" (Pippo Delbono le poéte en colére, 2011) w reżyserii Béatrice Ilardi i Nathalie Jacquinot oraz "Ciało do ciała" (Corpo a Corpo, 2014) w reżyserii Maria Brenty i Karine De Villers, ukazujący pracę nad "Orchideami".
