Nie żyje Zofia Kucówna. Wybitna polska aktorka miała 90 lat
Zofia Kucówna nie żyje. Aktorka, pedagog oraz pisarka, znana m.in. z ról w filmach "Wiano" Jana Łomnickiego, "Spirala" Krzysztofa Zanussiego i "Deszczowy lipiec" Leonarda Buczkowskiego, a także z seriali "Egzamin z życia" i "Dom nad rozlewiskiem", zmarła w sobotę, 6 kwietnia, w wieku 90 lat. Miała na swoim koncie blisko 140 ról filmowych, telewizyjnych i teatralnych. Przez wiele lat angażowała się w działalność na rzecz Domu Aktora w Skolimowie.
Informację o śmierci aktorki opublikowano na profilu Związku Artystów Scen Polskich na Facebooku.
"Żegnamy Zofię Kucównę - znakomitą aktorkę, pedagożkę, autorkę książek, społeczniczkę. Dzisiaj opuściła swój ukochany Skolimów, miejsce bliskie jej sercu, któremu oddała swój czas i siły, o które troszczyła się przez całe lata, zarażając tym młode pokolenie swoich studentów, pozostawiając nas w smutku, żalu i zadumie" - czytamy.
"Bardzo mi smutno dzisiaj, że już jej nie ma. Wydawało się, że takie osoby będą wiecznie. Życiem potwierdzała to, co grała na scenie. Była tak samo dobra w tekście Dostojewskiego, jak i w pomocy dla aktorów w Skolimowie-Konstancinie" - powiedział PAP o śmierci Zofii Kucówny reżyser Krzysztof Zanussi.
Zofia Kucówna urodziła się 12 maja 1933 roku w Warszawie. W 1955 ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Występowała m.in. w warszawskim Teatrze Powszechnym, Teatrze Ateneum, Teatrze Narodowym i Teatrze Współczesnym.
Dorobek telewizyjny Kucówny to kilkadziesiąt ról w Teatrze Telewizji, z którym zaczęła współpracę w 1959 roku. Jedną z jej pierwszych ról na małym ekranie była Manduła we fragmentach "Zawiszy Czarnego" Słowackiego w reżyserii Hanuszkiewicza (1959). Potem wystąpiła w jego następnych przedstawieniach, m.in. w "Białej" Adolfa Rudnickiego w roli Flory (1960), jako Zosia w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza (1966) oraz tytułowa Panna Julia z dramatu Augusta Strindberga (1971).
Stworzyła również kilkanaście ról filmowych i serialowych. Pierwszą z nich zagrała w obyczajowym filmie Leonarda Buczkowskiego "Deszczowy lipiec" (1957). Potem była jeszcze m.in. Bronką w tragedii miłosnej "Wiano" Jana Łomnickiego (1963), Teresą w telewizyjnym dramacie obyczajowym "Bariery dźwięku" Zbigniewa Kuźmińskiego (1968) i lekarką Marią w "Spirali" Krzysztofa Zanussiego (1978). Wystąpiła w tytułowej roli w "Sabinie", psychologicznym filmie w reżyserii Kazimierza Tarnasa (1998).
Oglądać ją można było także w serialach, m.in. "Barwy szczęścia", "Egzamin z życia", "Dwie strony medalu", "Dom nad rozlewiskiem".
Znana była również jako wykonawczyni piosenek Agnieszki Osieckiej oraz piosenek z "Kabaretu Starszych Panów", m.in. "Kaziu, zakochaj się".
Uznawana była również za jedną z najlepszych recytatorek poezji. Przez długie lata wprowadzała w tajniki tej sztuki studentów warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Spełniała się jako aktorka, kobieta i człowiek. "Nie zrealizowałam się jedynie jako matka. Nie umiem robić kilku rzeczy naraz, a myślę, że obowiązki płynące z macierzyństwa zamknęłyby mnie z dzieckiem w domu. Nie miałam takich tęsknot" - powiedziała w 2013 roku w rozmowie z magazynem "Świat & Ludzie".
Wierzyła w numerologię. Najważniejsza była dla niej cyfra 9. W 1949 roku zdała do szkoły plastycznej. W 1959 przyjechała do Warszawy. W 1969 przeszła do Teatru Narodowego. Rok 1979 to czas choroby, walki z nowotworem, a w 1989 rozpoczęła samodzielne życie po rozstaniu z mężem. Z Adamem Hanuszkiewiczem szli razem przez życie przez 25 lat. Małżeństwem byli przez 13 lat (1976-1989).
Po przejściu na emeryturę nadal jeździła po Polsce ze spektaklami poetyckimi i pisała kolejne książki. Spod jej pióra wyszły takie książki, jak "Zatrzymać czas", "Zdarzenia potoczne", "Zapach szminki", "Opowieści moje (wybór felietonów z lat 1995-1999)" i "Szara godzina".
W 2003 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. 22 grudnia 2008 otrzymała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
Zmarła w sobotę, 6 kwietnia. Miała 90 lat.
