Dzień Nauczyciela! Najlepsi nauczyciele na kinowym ekranie [RANKING]

Prawdopodobnie najwspanialszego nauczyciela w historii kina zagrał Robin Williams w "Stowarzyszeniu umarłych poetów".

Wcielił się on w charyzmatycznego belfra od angielskiego w szkole dla chłopców. Jego niekonwencjonalne metody prowadzenia zajęć wnoszą pewien powiew świeżości do skostniałych murów i... umysłów. Umiejętnie i mądrze bohater Williamsa nakłania swoich uczniów do poddawania się własnym pasjom i po prostu cieszenia się z każdego nowego dnia, który może przecież przynieść coś niezwykłego. Za swą rolę, uznawaną przez krytyków za jedną z najlepszych w karierze, Robin Williams otrzymał nominację do Oscara.

W filmie "Młodzi gniewni" Michelle Pfeiffer wcieliła się w Louanne Johnson - absolwentkę szkoły oficerskiej korpusu marines, która spełniła swe największe marzenie i rozpoczęła pracę jako nauczycielka angielskiego w szkole średniej. Jej klasa to sami "twardziele" z gett etnicznych, całkowicie ignorujący wysiłki młodej belferki. Louaanne nie daje jednak za wygraną. Doświadczenia zdobyte w marines przydają się. Stopniowo budzi zainteresowanie, a w efekcie zyskuje zaufanie i sympatię swojej klasy: pomaga swoim podopiecznym w rozwiązywaniu trudnych problemów z wojną gangów włącznie i wpływa na zmianę ich nastawienia do życia. Jej niekonwencjonalne metody nauczania nie spotykają się jednak z aprobatą przełożonych.

Muzyczna komedia "Szkoła rocka" opowiada historię pewnego rockmana Dewey'a Finna (Jack Black), który zostaje wyrzucony ze swego zespołu i wpada w poważne tarapaty finansowe. By zarobić na czynsz, Dewey - podając się za nauczyciela - podejmuje pracę w szkole. Jedyną szansą zdobycia większych pieniędzy może okazać się dla niego udział (i zwycięstwo!) w lokalnym konkursie dla młodych talentów. Bohater postanawia utworzyć zespół rockowy złożony ze... swych szkolnych podopiecznych.

W komediodramacie "Uśmiech Mony Lisy" Julia Roberts wcieliła się w postać Katherine Watson, która wyjeżdża z Kalifornii, aby w Nowej Anglii w Wellesley College nauczać historii sztuki. Katherine oczekuje, że jej studentki, najlepsze w całym kraju, wykorzystają możliwości, jakie zostały im dane w trudnych powojennych czasach. Wkrótce po przyjeździe, Katherine odkrywa jednak, że środowisko w prestiżowej instytucji opanowane jest przez konformistów. Kiedy bohaterka Roberts zachęca swoje studentki do niezależnego myślenia, odczuwa niechęć konserwatywnych kręgów. W świecie, który zdecydował za nie jak żyć, Katherine uczy je jak niezależnie myśleć. Poprzez próby swoich studentek pragnących odnaleźć swoją drogę w życiu, także Katherine odkrywa nowe elementy we własnym życiu.  

Polski film "Carte blanche" był inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami  historią nauczyciela z liceum, który - aby zachować ukochaną pracę i przygotować uczniów do matury - ukrywa przed światem, że stopniowo traci wzrok. Kacper (Andrzej Chyra), uwielbiany przez uczniów nauczyciel historii z lubelskiego liceum, zaczyna stopniowo tracić wzrok. Diagnoza lekarska nie pozostawia złudzeń. Mężczyźnie, z powodu wady genetycznej, grozi trwała ślepota. Początkowo załamany, ostatecznie postanawia ukryć przed przełożonymi problemy zdrowotne, aby zachować pracę i doprowadzić do matury swoich uczniów. Jedynym powiernikiem tajemnicy nauczyciela zostaje jego najlepszy przyjaciel Wiktor (Arkadiusz Jakubik). Kacper, zmagając się z nową sytuacją i nowymi wyzwaniami, nawiązuje bliską przyjaźń z koleżanką z pracy (Urszula Grabowska) i próbuje pomóc zbuntowanej uczennicy, która ukrywa swój własny sekret.

W filmie "Na rauszu", nagrodzonym Oscarem dla najlepszego obrazu nieanglojęzycznego, Mads Mikkelsen wcielił się w przeżywającego małżeński kryzys nauczyciela, który wspólnie z trzema kolegami po fachu, postanawia przeprowadzić eksperyment, polegający na prowadzeniu lekcji pod wpływem alkoholu. Mimo iż ekscentryczny pomysł trudno uznać za godny naśladowania przykład skutecznej edukacji, bohater Mikkelsena przechodzi w trakcie seansu wewnętrzną przemianę, dzięki której udaje mu się uratować nadszarpnięte relacje z najbliższymi. O tym, że wciąż pozostaje ulubieńcem szkolnej młodzieży i niekwestionowanym autorytetem, świadczy zaś finałowa scena tańca ze świętującymi zakończenie szkoły uczniami.

W filmie "Wolność słowa" Hilary Swank wcieliła się w postać nauczycielki Erin Gruwell, która w rozdartej pomiędzy przemocą, uprzedzeniami i licznymi konfliktami szkole wypowiada wojnę systemowi i wszechobecnej obojętności poprzez nietuzinkowe podejście do swoich uczniów. Prosząc ich o opisywanie swoich przemyśleń i doświadczeń, kobieta diametralnie zmienia ich życie. Film okazał się urzekającą opowieścią o tolerancji i poszukiwaniu własnych wartości.

Francuski dramat "Pan od muzyki" był opowieścią o bezrobotnym nauczycielu muzyki, który znajduje pracę w "domu poprawczym" dla nieletnich jako wychowawca. Oszołomiony nieprzyjazną atmosferą a zwłaszcza nieudolnymi próbami zaprowadzenia żelaznej dyscypliny przez dyrektora, postanawia zmienić życie wychowanków, wprowadzając ich w czarodziejski świat muzyki.  "To postać chaplinowska. Człowiek przegrany, który nie odniósł sukcesu jako muzyk, ale poprzez swoje uczynki umożliwia to innym. Przekazuje płonącą pochodnię innym, to bardzo wzruszające. Ludzie tacy jak on, spuszczają zasłonę nad swoim osobistym życiem. Wielu nauczycieli ma w sobie taki altruizm. To nasuwa pytanie, na czym właściwie polega życiowy sukces" - tak aktor Gerard Jugnot charakteryzował swojego bohatera.

W filmie "Przedszkolanka" Maggie Gyllenhaal wcieliła się w tytułową Lisę, która ma szczęśliwą rodzinę, pracę, którą lubi i ładny dom na przedmieściach Nowego Jorku, ale tak naprawdę od zawsze chciała być artystką. Kiedy przypadkiem odkrywa geniusz poetycki swojego pięcioletniego ucznia, postanawia zrobić wszystko, aby nie został zmarnowany. Wiara, że chłopiec, w przeciwieństwie do niej, ma szansę zostać wybitnym twórcą, zamienia się w niebezpieczną obsesję.  "Przedszkolanka" to opowieść o kobiecie, która pomimo życiowej stabilizacji i rodzinnej rutyny jest wciąż pełna pasji, spragniona wrażeń i intelektualnych bodźców. To także poruszająca i wspaniale opowiedziana historia o o czułości, marzeniach i poszukiwaniu piękna w codzienności.

Kanadyjski komediodramat "Pan Lazhar" był opowieścią o algierskim imigrancie, który zostaje zatrudniony w szkole podstawowej w miejsce zmarłego tragicznie nauczyciela. Podczas gdy klasa przechodzi powolny proces wychodzenia z traumy, nikt w szkole nie uświadamia sobie trudnej i bolesnej przeszłości nowego opiekuna, ani ciągłego ryzyka deportacji w obliczu, którego bohater stoi. Z poczuciem humoru i wrażliwością, reżyser Philippe Falardeau pokazał na ekranie postać skromnego człowieka, gotowego przekraczać granice osobistych dramatów, by towarzyszyć dzieciom we wkraczaniu w dorosłe życie oraz oswajaniu milczenia i tajemnicy śmierci.