Liza Minnelli: Ulubienica Ameryki
Liza Minnelli, pamiętna Sally Bowles z filmu "Kabaret", wielokrotnie wybierana ulubioną amerykańską aktorką, kończy w sobotę 70 lat. Minnelli, córka znanej aktorki musicalowej Judy Garland i hollywoodzkiego reżysera Vincente'a Minelliego, pierwsze doświadczenia aktorskie zaczęła zdobywać bardzo wcześnie - już jako dwulatka wystąpiła u boku swojej matki w obrazie "Dziewczyna z Chicago".
Liza Minnelli urodziła się 12 marca 1946 roku w Los Angeles. Imię rodzice wybrali jej na cześć piosenki Iry Gershwina - "Liza (All the Clouds'll Roll Away)". W 1964 roku Minnelli rozpoczęła karierę muzyczną, podpisując kontrakt z wytwórnią Capitol Records. W tym samym roku wystąpiła u boku swojej matki na jednym z jej koncertów w Londynie. Kilka miesięcy później ukazał się debiutancki album artystki zatytułowany "Liza! Liza!". Płyta sprzedała się w prawie półmilionowym nakładzie.
Minnelli od początku przejawiała talenty w różnych dziedzinach. Po nagraniu płyty, zadebiutowała na Broadwayu, szybko stając się najmłodszą laureatką nagrody Tony za występ w musicalu "Flora the Red Menace". W krótkim czasie, dzięki udanym scenicznym i muzycznym występom w USA i Anglii, a także licznym programom telewizyjnym, Minnelli osiągnęła międzynarodową popularność.
Artystka postanowiła na poważnie spróbować swoich sił w kinie jako 21-latka. Zagrała wówczas w obrazie "Charlie Bubbles" (1967) uznanego aktora Alberta Finneya. Przełomem w jej karierze był jednak występ w produkcji Alana J. Pakuli "Bezpłodna kukułka" (1969). Za kreację panicznie bojącej się samotności młodej dziewczyny, która brak pewności próbuje zamaskować poprzez narzucanie nowo poznanemu chłopakowi swoich wymagań, otrzymała pierwszą w karierze nominację do Oscara.
Cenną statuetkę gwiazda otrzymała za występ w późniejszym o dwa lata słynnym "Kabarecie" (1973) Boba Fosse. Film opowiadał o intymnej relacji, jaka zawiązuje się między graną przez Minnelli śpiewaczką kabaretową Sally Bowles a młodym Anglikiem Brianem Robertsem (Michael York). Tłem głównego wątku było życie nocnego lokalu, w którym występuje Sally, i obraz Niemiec poddających się epidemii nazizmu. Co ciekawe, Minnelli jest jedyną laureatką Oscara, której rodzice również byli jej zdobywcami. Judy Garland przyznano honorowego Oscara dla "wybitnego młodego wykonawcy" za "Czarnoksiężnika z Oz", a Vincente Minnelli otrzymał statuetkę za reżyserię najlepszego filmu 1958 roku - "Gigi".
W latach 70. Minnelli dosyć często pojawiała się na kinowym ekranie. Grała główne role w komediodramacie "Szczęściara" (1975) wraz z Burtem Reynoldsem i Genem Hackmanem, adaptacji poczytnej powieści Maurice'a Durona "Kwestia czasu" (1976) wyreżyserowanej przez jej ojca, a także musicalu "New York, New York" (1977) Martina Scorsese, w którym partnerował jej Robert De Niro.
Ogromna sława odbyła się na życiu prywatnym aktorki. Pod koniec lat 70. Minnelli uzależniła się od alkoholu i narkotyków. Coraz rzadziej pojawiała się na ekranie - w latach 80. na uwagę zasługują tylko dwa jej filmy, komediowy "Artur" (1981) i telewizyjny "Czas na życie" (1985), za występ w którym nagrodzono ją drugim w karierze Złotym Globem. W filmie Ricka Wallace'a wcielała się w pełną wiary matkę, która robi wszystko, aby krótkie życie jej cierpiącego na nieuleczalną chorobę syna było w miarę normalne i szczęśliwe.
Kolejne filmy artystki nie cieszyły się powodzeniem, przez co jej ostatnia kreacja kinowa pochodzi z produkcji z 2006 roku zatytułowanej "Niespełnione pragnienia". W tym roku aktorka dała się jednak namówić na powrót na duży ekran, dzięki czemu będzie ją można oglądać w produkcji Mitchella Hurwitza "Arrested Development" (2016), filmowej wersji serialu "Bogaci bankruci". Na koniec warto dodać, że sukcesy w życiu zawodowym aktorki nigdy nie szły w parze ze szczęściem w jej życiu osobistym - Minnelli czterokrotnie wychodziła za mąż i tyle samo razy się rozwodziła.
