Leon Niemczyk: Lew ekranu

Jeden z współtwórców wystawy Marcin Jaroszewicz powiedział w poniedziałek, że "kręgosłupem ekspozycji" jest życiorys Niemczyka napisany przez aktora ćwierć wieku temu, a znaleziony w ub. roku w archiwach Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi. Później trafił do Muzeum Kinematografii.

Jak mówił Jaroszewicz, ten życiorys jest zilustrowany fotografiami, w większości pochodzącymi z prywatnej kolekcji Niemczyka, które artysta przekazał do muzeum. Są to m.in. zdjęcia przedstawiające aktora na planach filmowych, w rozmowach z reżyserami lub innymi członkami ekipy.

Niemczyk napisał własnoręcznie życiorys w 1987 roku, w związku z prośbą o wydanie pozwolenia na broń osobistą. Dodatkowo do rękopisu dołączone było zdjęcie.

Dokument zawiera podstawowe informacje dotyczące miejsca urodzenia, wykształcenia oraz odznaczeń, które otrzymał za pracę zawodową. Urodzony w grudniu 1923 r. w Warszawie aktor wspominał w nim m.in. czasy okupacji, gdzie na tzw. kompletach uzyskał maturę. Napisał, że po powstaniu warszawskim został wywieziony na roboty do Niemiec, skąd wrócił do Polski w 1947 roku. Opisał też swoją drogę zawodową od 1948 roku począwszy od Państwowego Teatru Wybrzeże do Teatru Powszechnego w Łodzi (1979); przyznał, że od 1979 roku pracował już tylko w filmie.

Jak wynika również z życiorysu, eksternistyczny egzamin aktorski Niemczyk zdał w 1952 roku przed Państwową Wyższą Komisją Egzaminacyjną w Warszawie. Napisał także, że "do partii politycznych nie należał i nie należy" i nigdy nie był karany sądownie.

Leon Niemczyk zmarł pod koniec listopada 2006 roku w wieku 83 lat.

W ciągu ponad 50-letniej kariery aktorskiej zagrał w ponad 400 filmach. W filmie zadebiutował w wieku 30 lat w obrazie Jerzego Kawalerowicza "Celuloza". Aktor uznawany był za rekordzistę wśród polskich aktorów pod względem liczby zagranych ról. W 1998 roku na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd.

Do jego najznakomitszych ról należą kreacje w "Nożu w wodzie" Romana Polańskiego i "Pociągu" Jerzego Kawalerowicza. Wystąpił także w takich filmach jak: "Baza ludzi umarłych" Czesława Petelskiego (1959), "Rękopis znaleziony w Saragossie" Wojciecha Jerzego Hasa (1964), "Wielki Szu" Sylwestra Chęcińskiego (1982), "C.K. Dezerterzy" Janusza Majewskiego (1987).

Muzeum Kinematografii w Łodzi rozpoczęło działalność w 1976 roku, a od 1986 roku ma siedzibę w dawnym pałacu Karola Scheiblera przy pl. Zwycięstwa, w pobliżu słynnej szkoły filmowej. Muzeum gromadzi wszelkie obiekty związane z filmem m.in. archiwalną aparaturę filmową, programy filmowe, plakaty, scenografię, fotosy i pamiątki związane z ludźmi kina.

Placówka prowadzi także działalność edukacyjną i przygotowuje wystawy o postaciach polskiego kina, które pokazywane są na całym świecie. Od kilku lat w muzeum działa kino Kinematograf.

Ciekawi Cię, co w najbliższym czasie trafi na ekrany - zobacz nasze zapowiedzi kinowe!

Chcesz obejrzeć film? Nie możesz zdecydować, który wybrać? Pomożemy - poczytaj nasze recenzje!