Kino Kryzysu na Off Plus Camera
Kino Kryzysu to kolejna nowa sekcja, obok Kino Spod Ciemnej Gwiazdy i Black American Cinema, która znalazła się w ramach tegorocznej Off Plus Camera. Sekcja ta prezentuje wybrane filmy dokumentalne i fabularne, które na różne sposoby analizują fenomen globalnego kryzysu. Współczesne kino stawia pytania o stan świata, który wszyscy zamieszkujemy. Czy mogą one mieć wpływ na jego aktywną przemianę?
"Too Big to Fail" Curtisa Hansona to obraz przedstawiający działania podjęte w 2008 przez Henry'ego Paulsona, sekretarza skarbu USA, mające na celu uratowanie upadających banków inwestycyjnych. Amerykańską propozycją dokumentalną będzie "Detropia" w reżyserii Heidi Ewing i Rachel Grady. Film opowiada o mieście Detroit, które staje się symbolem upadku amerykańskiej bazy produkcyjnej. "The Company Men" Johna Wellsa ukazuje człowieka, który na skutek kryzysu traci pracę i w związku z tym jest zmuszony zrezygnować z majątku i luksusów. Przechodzi na bezrobocie i wciąż nie może znaleźć dla siebie zajęcia, a z pomocą przychodzi mu szwagier. "The Queen of Versailles" Laurena Greenfielda jest zrobionym z rozmachem dokumentem, który opowiada o losach Jackie i Davida, kreśląc historię "od pucybuta do milionera", odsłaniającą przy tym blaski i cienie amerykańskiego marzenia.
W sekcji nie może zabraknąć produkcji z Grecji - "Boy Eating the Bird's Food" w reżyserii Ektorasa Lygizosa opisuje trzy dni z życia młodego mężczyzny z Aten, narzucającego sobie dziwaczny, chwilami niepokojący post. Odżywia się karmą dla ptaków i poddaje ciało rozmaitym formom umartwienia. Film został przyjęty jako jedna z najbardziej przenikliwych metafor kryzysu panującego obecnie w Grecji. Jedyny polski film w tej sekcji to "Eksmisja" Filipa Antoniego Malinowskiego. Przejmująca historia rodzinna jest zapisem dokonujących się w Polsce przemian społeczno-ekonomicznych, ale także świadectwem radykalnej zmiany mentalności, którą najtrudniej zaakceptować przedstawicielom starszego pokolenia.
Znany jest też pełny program dwóch innych sekcji specjalnych - Kino Spod Ciemnej Gwiazdy i Black American Cinema.
Kino Spod Ciemnej Gwiazdy to wyjątkowa sekcja, na którą złoży się 7 filmów z pogranicza mainstreamu i kultury niszowej. Najbardziej zaskakujące i groteskowe obrazy, jakie kiedykolwiek stworzono, reprezentować będą ikony kina awangardowego: Alejandro Jodorowsky, Andy Warhol czy Jeffrey Schwarz. Pozycje obowiązkowe dla miłośników kinowej prowokacji.
Kultowy status w kinie zajmują "Różowe flamingi", niskobudżetowa produkcja Johna Watersa. Opowieść o rodzinach rywalizujących o tytuł Najobrzydliwszych Ludzi na Świecie do dziś bawi i szokuje. Surrealistyczna "Święta góra" Alejandro Jodorowskiego jest groteskową historią dziewięciu najbogatszych przemysłowców i polityków świata, którzy pragną skraść sekret nieśmiertelności. "The Manson Family" Jima Van Bebbera, inspirowany programem telewizyjnym Crime Scene, stanowi jedną z najodważniejszych prób zgłębienia mrocznego fenomenu Mansona. Z kolei klasyczny filmowy slasher "Maniak", wyreżyserowany przez Williama Lustiga, jest mroczną opowieścią o obsesji nieatrakcyjnego Nowojorczyka, zbierającego kobiece skalpy w celu stworzenia idealnej lalki-obiektu miłości. Film do dziś mrozi krew w żyłach.
Wątki science fiction, społecznej satyry i filmu młodzieżowego splatają się w obłąkaną wizję Ameryki w filmie "Repo Man" Alexa Coxa. Filmowa wersja off- broadwayowego spektaklu Todda Robbinsa "Play Dead" stanowi połączenie iluzji z makabrą. Widzowie wciągani są w mroczną grę, w której groza przeplata się ze śmiechem. "I Am Divine" to z kolei historia o tym, jak Harris Glenn Milstead, znany jako Divine, stał się inspiracją dla Johna Watersa, a także światową ikoną sceny drag queen. Amerykański film w reżyserii Jeffreya Schwarza swoją premierę miał w marcu 2013 roku.
Black American Cinema to z kolei sekcja, która skupi się zarówno na historii fenomenu blaxploitation lat 70., jak i współczesnych bardziej współczesnych głosach. Frapujące obrazy rejestrują społeczność afroamerykańską. Nietuzinkowe, a przy tym różnorodne propozycje zainteresują każdego.
Wyrafinowanym hołdem dla kina Blaxploitation jest "Jackie Brown", niedocenione zawczasu arcydzieło Quentina Tarantino, z tytułową Jackie (Pam Grier). Natomiast klasykiem kina Blaxploitation jest "Coffy" Jacka Hilla z 1973 roku, również z Pam Grier w roli głównej. Jest to opowieść o czarnoskórej kobiecie, która sama pragnie wymierzyć sprawiedliwość złoczyńcom.
Amerykański kryminał oparty na powieści Ernesta Tidymana, "Shaft" Gordona Parksa, to opowieść o czarnoskórym detektywie walczącym z mafią. "Cooley High" Michaela Schultza oparty został na doświadczeniach uczniów z High School w Chicago. Akcja toczy się w połowie lat 60. XX wieku w USA. Melodramat "Czekając na miłość" skupia się na losach czterech afroamerykańskich kobiet, które dzielą ze sobą wszystkie radości i smutki, a każda z nich przechodzi inny etap życia i miłości. "Chłopaki z sąsiedztwa" to z kolei reżyserski debiut Johna Singletona. Stał się protestem wobec nierówności czarnoskórej młodzieży w USA i jednym z najważniejszych filmów afroamerykańskich.
"Claudine" Johna Berriego to jeden z niewielu czarnych filmów lat 70-tych, który nie wpisuje się w gatunek Blaxploitation. To komedia romantyczna (ze sporą dawką społecznego realizmu). Satyryczne spojrzenie proponuje również "Hollywood Shuffle" Roberta Townsenda. Film gwarantuje autentyczny wgląd w realia średniej klasy Afroamerykanów. Ukazuje w jaki sposób rasizm za kamerą degradował czarnych aktorów, skłaniając ich do podjęcia poniżających ról. "W bagnie Los Angeles" Carla Franklina to tajemnicza opowieść zainspirowana kinem noir lat czterdziestych. Nie brakuje w niej politycznych rozgrywek, akcji oraz femme fatale.
6. edycja festiwalu Off plus Camera odbędzie się w Krakowie w dniach 12-21 kwietnia.