Keanu Reeves: Mistrz kina bez cienia gwiazdorstwa
Wyjątkowy, wybitny, mistrz, urodzony do tej roli. Tak o występie Keanu Reevesa w filmie "John Wick 4", który dziś wchodzi na ekrany polskich kin, pisali recenzenci po pokazach przedpremierowych. Wszystko wskazuje więc na to, że jeden z najpopularniejszych hollywoodzkich aktorów po raz kolejny skradnie serca widzów. Co ciekawe, znacznie skuteczniej robi to w życiu prywatnym. Wszyscy, którzy mieli okazję spotkać Reevesa na ulicy, a to zdarza się często, mówią, że jest skromnym, sympatycznym, życzliwym facetem, w którym nie ma ani grama gwiazdorstwa. Może właśnie to jest tajemnica niegasnącej popularności aktora.
O gwiazdach ekranu często myślimy jako o osobach niedostępnych, kapryśnych, wyniosłych i oderwanych od rzeczywistości. I choć mnóstwo sławnych aktorów i piosenkarzy swoim zachowaniem przyczyniło się do tego, że są tak postrzegani, to są tacy, do których ta opinia nie pasuje. Do tego grona z pewnością należy Keanu Reeves. Status jednego z największych aktorów Hollywood nie zmienił go ani trochę. Można się na niego natknąć w metrze, na zakupach w markecie czy na spacerze w parku. I spokojnie do niego podejść, bo Reeves nie otacza się sztabem rosłych ochroniarzy.
Specjalizujące się w opisywaniu potknięć tabloidy w jego przypadku są bezradne. Reeves nie wywołuje skandali, a ludzie, którzy z nim pracowali, nie są w stanie sobie przypomnieć choćby jednego przykładu jego nieprzyjemnego czy kontrowersyjnego zachowania. Ta życzliwość wobec ludzi jest chyba największą tajemnicą aktora. Zważywszy na fakt, ile bolesnych momentów zafundowało mu życie, mógłby być zgorzkniałym człowieka, odgrodzonym od innych szczelnym murem.
Imię wybrał dla niego ojciec, który jest pół-Hawajczykiem i pół-Chińczykiem. Keanu w języku hawajskim oznacza "chłodny powiew wiatru nad górami". Jeśli to imię miało być wróżbą na przyszłość, to niespecjalnie się ona sprawdziła. Los przynosił bowiem Reevesowi nie chłodne powiewy, ale porywy zwalającego z nóg wichru. Przyszły gwiazdor już od najmłodszych lat musiał oswajać się z tym, że nic nie jest dane raz na zawsze. Najpierw stracił ojca. Właściwie nie zdążył go poznać, bo jego rodzice rozwiedli się, gdy Keanu miał zaledwie dwa lata.
Od tamtej pory filmowy Neo nie miał z nim kontaktu i poza imieniem niewiele od niego dostał. Rozwód był też początkiem tułaczki rodziny przyszłego gwiazdora. Z Australii przenieśli się do Stanów Zjednoczonych, a po kilku latach, gdy Keanu miał sześć lat, osiedlili się w Toronto. Tu przyszły gwiazdor rozpoczął edukację, która - delikatnie mówiąc - nie dawała nadziei na to, że osiągnie sukces w jakiejkolwiek dziedzinie. Keanu miał dysleksję, nie radził sobie z nauką i niespecjalnie się do niej przykładał. Prymusem nie był także później, gdy już zdecydował, że chce grać w filmach i teatrze. Niewiele brakowało, by to mu się nie udało, został bowiem wyrzucony ze szkoły aktorskiej za brak postępów.
Ci, którzy uznali, że Keanu jest za mało pilny, by zostać aktorem, nie docenili jednej jego cechy. Determinacji w dążeniu do spełniania marzeń. A Reeves marzył o aktorstwie od kiedy jako nastolatek zagrał w reklamie Coca-Coli. Dostał ten angaż dzięki swojej oryginalnej urodzie - odziedziczone po ojcu orientalne rysy wyróżniały go z tłumu kanadyjskich rówieśników.