Julia Stiles: Wieczna nastolatka
Kilkanaście lat temu była idolką nastolatek, ale gdy przestała wyglądać jak licealistka, okazało się, że reżyserzy nie mają na nią pomysłu. W efekcie jej kariera mocno przyblakła. Teraz aktorka stara się przywrócić jej dawny blask. W poniedziałek, 28 marca, Julia Stiles obchodzi 35. urodziny i z tej okazji przypominamy jej największe ekranowe dokonania.
Julia Stiles urodziła się 28 marca 1981 roku w Nowym Jorku. Jej ojciec, John, jest nauczycielem, a matka, Judith, ma niewielką firmę ceramiczną. Julia już jako dziecko marzyła o aktorstwie. Gdy skończyła 11 lat, napisała list do dyrektora nowojorskiego La Mama Theater z prośbą o angaż. Jej determinacja i upór spotkały się z tak wielkim podziwem i entuzjazmem, że Julia dostała swój pierwszy epizod. Choć rólka była niewielka, Stiles spodobała się. Wkrótce potem zaczęła regularnie występować na off-Broadwayu. Mimo młodego wieku, Stiles potrafiła o siebie zadbać - gdy zaczęły do niej trafiać coraz poważniejsze propozycje ról, u jej boku pojawił się agent.
Stiles miała 15 lat, gdy zagrała swoją pierwszą filmową rolę. W produkcji "I Love You, I Love You Not" (1996) wystąpiła u boku innych młodych zdolnych: Jude'a Law i Claire Danes. Następnie wcieliła się w córkę Harrisona Forda w thrillerze "Zdrada" (1997) Alana J. Pakuli, a także wystąpiła w komedii M. Night Shyamalana "Dziadek i ja" (1998). Pierwszą główną rolę dostała w thrillerze "Niedobra" (1998), gdzie zagrała zbuntowaną nastolatkę chcącą zaskarbić sobie miłość i zainteresowanie ze strony ojca za wszelką cenę, nawet gdyby oznaczało to bycie jego... kochanką.
Za sprawą kilku kolejnych filmowych ról Stiles stała się idolką nastolatek. W 1999 roku wystąpiła w "Zakochanej złośnicy", uwspółcześnionej ekranizacji "Poskromienia złośnicy" Williama Szekspira, której bohaterami byli uczniowie szkoły średniej. Brytyjski dramatopisarz niejako przylgnął do aktorki, bo niedługo później można ją było oglądać w adaptacjach kolejnych jego sztuk osadzonych w czasach współczesnych: "Hamlecie" (2000) Michaela Almereydy i "O-Otello" (2001) Tima Blake'a Nelsona.
W międzyczasie Stiles wystąpiła jeszcze u Davida Mameta w "Hollywood atakuje" (2000) - zagrała w nastolatkę uwodzącą znanego aktora (Alec Baldwin) - ale o wiele głośniej było o jej roli w obrazie "W rytmie hip hopu" (2001), gdzie wcieliła się w marzącą o karierze baletowej dziewczynę, która z powodu śmierci matki trafia do nowej szkoły, zdominowanej przez czarnoskórych uczniów słuchających i tańczących w rytm tytułowej muzyki. Aktorka za swoją rolę zdobyła dwie nagrody Teen Choice i jedną statuetkę MTV.
Następnie Stiles wystąpiła w "Tożsamości Bourne'a" (2002), wcielając się w Nicky Parsons. Jej początkowo mała rola z każdą kolejną odsłoną przygód tytułowego bohatera - "Krucjata Bourne'a" (2004), "Ultimatum Bourne'a" (2007) - stawała się coraz większa. Aktorkę zobaczymy też w najnowszej części serii - "Jason Bourne", której premiera zaplanowana jest na lipiec tego roku. Pomiędzy filmami o Bournie Stiles oglądaliśmy też w głośnych: dramacie "Uśmiech Mony Lizy" (2003), komedii romantycznej "Książę i ja" (2004) i horrorze "Omen" (2006).
W kolejnych latach kariera Stiles mocno wyhamowała, w efekcie czego rzadko widzieliśmy ją na kinowym ekranie, a gdy już się pojawiała, to produkcje z jej udziałem ciężko byłoby określić mianem wybitnych - "Gospell Hill" (2008), "Krzyk sowy" (2009). Szansą na zmianę okazała się dla artystki rola Lumen Pierce w popularnym serialu stacji Showtime "Dexter" - opowiadającym o tytułowym seryjnym mordercy - za którą aktorka była nominowana do Złotego Globu i Emmy.
Rzeczywiście po roli w "Dexterze" Stiles częściej zaczęła się pojawiać w filmach. W ostatnim czasie oglądaliśmy ją w oscarowym "Poradniku pozytywnego myślenia" (2012), a także w komediodramacie "Taka piękna katastrofa" (2012), kryminale "Układ" (2013), horrorze "Out of the Dark" (2014) oraz filmie familijnym "Wielka Gilly" (2015). W tym roku, oprócz wspomnianego "Jasona Bourne'a", premierę ma mieć również thriller "Misconduct", w którym gra wraz z Joshem Duhamelem, Alem Pacino i Anthonym Hopkinsem.
