Isabelle Adjani: Na granicy opętania

Isabelle Adjani zadebiutowała w 1970 roku w filmie "Le Petit bougnat" ("Mały uciekinier"), ale prawdziwe uznanie przyszło wraz z filmem "Miłość Adeli H." (1975), opowiadającym historię córki Victora Hugo. Film ten uczynił z niej gwiazdę i przyniósł jej wiele nagród z nominacją do Oscara włącznie.

Po oscarowej nominacji, mimo wielu ofert z Hollywood, aktorka postawiła na autorskie kino z Europy. Rok po sukcesie "Historii Adele H" Adjani wystąpiła w paryskim filmie Romana Polańskiego "Lokator".

W 1976 roku na ekrany francuskich kin wszedł romantyczny thriller "Barok" w reżyserii André Téchiné. Kreacja Adjani, której partnerował na ekranie Gerard Depardieu, przyniosła aktorce nominację do nagrody Cezara.

Mimo że "Nosferatu wampir" (1979) w reżyserii Wernera Herzoga był aktorskim popisem Klausa Kinskiego w tytułowej kreacji, uroda Isabelle Adjani odegrała niebagatelną rolę w wykreowaniu gotyckiej atmosfery filmu.

Za najwybitniejszą filmową kreację aktorki uważa się rolę w filmie "Opętanie" Andrzeja Żuławskiego (1981), za którą Adjani otrzymała Złotą Palmę w Cannes oraz Cezara dla najlepszej aktorki. Wyczerpującą fizycznie i psychicznie rolę (kluczowym momentem filmu jest naturalistyczna scena poronienia) artystka opłaciła jednak załamaniem nerwowym i próbą samobójczą.

Kolejnym ważnym tytułem w filmografii aktorki pozostaje "Mordercze lato" (1983) w reżyserii Jeana Beckera. Obraz okazał się frekwencyjnym hitem - 5,5-milionowa widownia zapewniła mu nad Sekwaną status drugiego najbardziej kasowego tytułu roku; sama Adjani za swą młodzieńczą kreację otrzymała zaś statuetkę Cezara.

W 1984 roku aktorka zadebiutowała jako wokalistka. Premierowy krążek Adjani "Pull marine" napisany został przez samego Serge'a Gainsbourga, klip do tytułowej piosenki wyreżyserował zaś Luc Besson. Rok później Adjani zagrała z Christopherem Lambertem w jego komediodramacie "Metro", za występ w którym po raz kolejny zgarnęła cezarową nominację.

Kontynuacją świetnej aktorskiej passy Adjani była tytułowa rola w biograficznym dramacie Bruno Nuyttena "Camille Claudel" (1988), opowiadającym historię słynnej XIX-wiecznej rzeźbiarki. Do Cezara i Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie Adjani dorzuciła jeszcze drugą w karierze nominację do Oscara, stając się tym samym pierwszą francuską aktorką, której udał się podobny wyczyn.

Za ostatnią wielką kreację Adjani uznaje się tytułową rolę w kostiumowej "Królowej Margot" (1994) Patrice'a Chereau. Opowieść o jednym z najkrwawszych momentów w historii Francji, Nocy św. Bartłomieja, przyniosła aktorce czwartą w karierze statuetkę Cezara.

W 1996 roku aktorka zagrała u boku Sharon Stone w mrocznym thrillerze "Diabolique". Film nawiązuje do słynnego horroru "Widmo" ("Les diaboliques") nakręconego w roku 1955 przez Henri-Georgesa Clouzota.

Kiedy kino wkroczyło w wiek XXI, reżyserzy nie oferowali aktorce już głównych ról. Można było oglądać ją w rolach drugoplanowych w takich filmach, jak "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" (2003), "Pokolenie nienawiści" (2008) czy "Spódnice w górę" (2014).