​Helena Bonham Carter: W kostiumach

Helena Bonham Carter pochodzi z jednej z najbardziej szanowanych rodzin arystokratycznych w Wielkiej Brytanii. Jest prawnuczką Herberta Henry'ego Asquitha, byłego premiera Anglii, i wnuczką lady Violet Bonham Carter - członkini Izby Lordów, a także krewną reżysera i scenarzysty Anthony'ego Asquitha. Niestety, mimo tak doskonałego pochodzenia i dobrej sytuacji finansowej rodziny, dzieciństwo aktorki nie należało do najszczęśliwszych. Kiedy miała 5 lat, jej matka przeżyła silne załamanie nerwowe i przez długi czas pozostawała pod opieką psychiatry, ojciec zaś kilka lat później doznał poważnego wylewu, który częściowo go sparaliżował. Sytuacja ta sprawiła, że Helena szybko wydoroślała i nauczyła się samodzielności.

W wieku 16 lat Bonham Carter po raz pierwszy spróbowała swoich sił przed kamerą, występując w ogólnokrajowej reklamie. Kiedy przyszła gwiazda skończyła 17 lat, reżyser Trevor Nunn zaangażował ją do swojego filmu "Lady Jane", w którym aktorka odtwarzała rolę tytułową. Był to jej debiut na dużym ekranie. W tym samym roku rozpoczęła pracę na planie obrazu "Pokój z widokiem" (1985) Jamesa Ivory'ego. Rola w tym filmie przyniosła jej międzynarodową popularność i bardzo dobre recenzje krytyków. Od tej chwili kariera artystyczna Heleny Bonham Carter potoczyła się bardzo szybko.

Aktorka wystąpiła w kilku odcinkach niezwykle popularnego serialu "Policjanci z Miami", wcielając się w ukochaną granego przez Dona Johnsona Sonny'ego Crocketta, a następnie zagrała u światowej sławy reżyserów: Liliany Cavani we "Franciszku" (1989) oraz Franco Zeffirelliego w "Hamlecie" (1990). Ponownie zaangażował ją też James Ivory, powierzając jedną z głównych ról w swoim "Powrocie do Howard's End" (1992) u boku Anthony'ego Hopkinsa, Emmy Thompson i Vanessy Redgrave.

Aktorka pojawiła się też w gotyckim "Frankensteinie" (1994) Kennetha Branagha, a swoją przygodę z rolami kostiumowymi kontynuowała za sprawą występów w "Wieczorze Trzech Króli" (1996), kolejnej adaptacji sztuki Williama Szekspira, w jakiej miała przyjemność wystąpić, oraz w "Miłości i śmierci w Wenecji" (1997) Iaina Softleya. Za występ w ostatnim z wymienionych filmów gwiazda otrzymała swoją pierwszą w karierze nominację do Oscara.

W międzyczasie aktorka zdążyła też odrzucić rolę Bess McNeill w skandalizującym "Przełamując falę" (1996) Larsa von Triera, a także udowodniła, że jest wszechstronną artystką, a nie jedynie specjalistką od występów w filmach historycznych, grając w "Jej wysokości Afrodycie" (1995) Woody'ego Allena, "Sztuce latania" (1998) Paula Greengrassa oraz "Podziemnym kręgu" (1999) Davida Finchera, gdzie jako Marla Singer "kradła" sceny Edwardowi Nortonowi i Bradowi Pittowi.

W 2001 roku na planie "Planety małp" aktorka poznała reżysera Tima Burtona, z którym pozostawała w związku przez kolejnych 13 lat (wcześniej była związana m.in. z Kennethem Branaghem). Para doczekała się dwójki dzieci, a także wielu filmowych "potomków". Poza "Planetą małp" Bonham Carter wystąpiła bowiem w takich filmach Burtona, jak: "Duża ryba" (2003), "Charlie i fabryka czekolady" (2005), "Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street" (2007), "Alicja w Krainie Czarów" (2010", "Mroczne cienie" (2012), a także udzieliła głosu tytułowej "Gnijącej pannie młodej" (2005).

Po roku 2000 artystka stworzyła pamiętne kreacje również w: filmie telewizyjnym "Na żywo z Bagdadu" (otrzymała za nią kolejną nominację do Złotego Globu - łącznie ma ich siedem, ale ani jednej statuetki), serii o Harrym Potterze, w której wcieliła się w Bellatrix Lestrange, a także w kolejnej części "Terminatora" o podtytule "Ocalenie" (2009).

Najważniejszą kreację w ostatnim czasie aktorka stworzyła w filmie "Jak zostać królem" (2011) Toma Hoopera, w którym wcieliła się w żonę jąkającego się następcy tronu Jerzego VI, z powodu swoich problemów językowych zwracającego się o pomoc do specjalisty. Kreacja królowej Elżbiety przyniosła aktorce statuetkę BAFTA, a także drugą w karierze nominację do Oscara.

W ostatnim czasie Bonham Carter znów oglądaliśmy przede wszystkim w rolach kostiumowych. Gwiazda wystąpiła m.in. ponownie u Toma Hoopera - w musicalu "Les Miserables Nędznicy" (2012), adaptacji "Wielkich nadziei" (2012) Karola Dickensa - przeniesionych na ekran przez Mike'a Newella, filmie telewizyjnym "Burton i Taylor" (2013), gdzie wcieliła się w słynną gwiazdę kina, westernie "Jeździec znikąd" (2013) Gore'a Verbinskiego, dramacie "Sufrażystka" (2015) Sary Gavron oraz baśniowym "Kopciuszku" (2015) Branagha. Artystka powtórzyła też swoją rolę Czerwonej Królowej w "Alicji po drugiej stronie lustra" (2016), sequelu filmu Burtona, który 26 maja wszedł na ekrany polskich kin.