Filmy Marii Hirszbein na Festiwalu Kultury Żydowskiej "Warszawa Singera"
Sześć produkcji Marii Hirszbein znalazło się w programie filmowym XV Festiwalu Kultury Żydowskiej "Warszawa Singera". Projekcje, które odbędą się w dniach 25-30 sierpnia w stołecznym Kinie Iluzjon, zostaną poprzedzone prelekcjami.
Jak poinformowała w komunikacie Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny, przegląd otworzy film "Zew morza" (1927 r.) w reż. Henryka Szaro. Głównym bohaterem filmu jest Stach, który zostaje oficerem na żaglowcu handlowym i zdobywa serce Joli, córki właściciela okrętu. Przed seansem odbędzie się rozmowa dotycząca życia Mai Hirszbein oraz sytuacji kobiet w przemyśle filmowym w okresie międzywojennym. W spotkaniu wezmą udział dr hab. Małgorzata Radkiewicz z Uniwersytetu Jagiellońskiego i filmograf z FINA Michał Pieńkowski. Rozmowę poprowadzi dr hab. Monika Talarczyk z Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Pokazany zostanie także "Policmajster Tagiejew" (1929 r.) w reż. Juliusza Gardana. Niemy film, oparty na powieści Gabrieli Zapolskiej, opowiada o prześladowaniu Polaków w miasteczku znajdującym się pod zaborem rosyjskim. Widzowie będą też mieli okazję obejrzeć komedie "10 proc. dla mnie" (1933 r.) w reż. Juliusza Gardana oraz "Papa się żeni" (1936 r.) w reż. Michała Waszczyńskiego. Pokazy urozmaicą prelekcje filmografa Michała Pieńkowskiego.
W przeglądzie nie zabraknie również innych filmów wyreżyserowanych przez Henryka Szaro. Melodramat "Kłamstwo Krystyny" (1939 r.) to historia miłości skromnej urzędniczki i zamożnego inżyniera. Z kolei "Ślubowanie" (1937 r.) przybliża losy dwóch przyjaciół, którzy postanawiają połączyć swoje dzieci węzłem małżeńskim. Pierwszej projekcji towarzyszyć będzie prelekcja Pieńkowskiego, a drugiej - Magdaleny Wójcik z Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Maria Hirszbein (ur. 1889 r., zm. w czasie II wojny światowej) była absolwentką Akademii Handlowej w Berlinie i jedną z pierwszych kobiet zajmujących się produkcją filmową w polskim kinie przedwojennym. Od 1924 r. pracowała w wytwórni Leo-Forbert produkującej filmy fabularne i dokumenty w języku jidysz. W 1926 r. wykupiła udziały wytwórni, która od tego momentu zaczęła działać pod nazwą Leo-Film. W wytwórni tej karierę rozpoczęli tacy aktorzy, jak: Tadeusz Fijewski, Tola Mankiewiczówna i Helena Grossówna.
W 1932 r. Hirszbein wyprodukowała "Legion ulicy" w reż. Aleksandra Forda, który został uznany za najlepszy film roku. Była jednym z założycieli i członków Polskiego Związku Producentów Filmowych. Zasiadała także we władzach Polskiego Związku Przemysłowców Filmowych. Okoliczności jej śmierci pozostają niewyjaśnione. Prawdopodobnie zginęła we wrześniu 1939 r. w trakcie oblężenia Warszawy lub w 1942 r. w trakcie likwidacji getta.
