Dojrzewa do aktorstwa

Kim jest pana bohater?

Józef Pawłowski: - Stefan pracował w fabryce Wedla w czasie okupacji. Oprócz Biedronki i Kamy, jest jedną z głównych postaci filmu.

Pańskiego bohatera łączą relacje z obiema wspomnianymi postaciami żeńskimi - granymi przez Zofię Wichłacz i Annę Próchniak. Producent mówił o trójkącie miłosnym...

- W pewnym sensie jest to swojego rodzaju chwyt. Kamę i Stefana łączy relacja z dzieciństwa, która ciągnie się przez lata. A jeśli chodzi o wątek miłosny - tak jak w życiu, ciężko facetowi zauważyć, że kochają się w nim dwie dziewczyny.

W takim razie skąd zna Biedronkę? Poznaje ją w trakcie walk?

- Nie, już w konspiracji. Jak poznaje i co z tego wynika, nie mogę powiedzieć.

Jak zaczęła się twoja przygoda z aktorstwem?

- Moja teatralna pasja zaczęła się zupełnie przypadkowo w szkole podstawowej, kiedy zostałem zmuszony do uczestnictwa w konkursie jednego aktora. Żniwa tego występu zbierałem przez następny rok. Mówiłem 'Rzepkę' Brzechwy i miałem na głowie pieczarkę - to było zdecydowanie mało męskie i z tego powodu koledzy żartowali sobie ze mnie.

- Później przyszedł czas na osiedlowy dom kultury, z którego trafiłem do ogniska teatralnego państwa Machulskich. Tam zmieniłem mój sposób patrzenia na teatr i aktorstwo. Przestałem szukać w tym zawodzie tylko szansy na bycie 'sławnym i bogatym'. Teraz wiem, że chodzi o coś innego - dostrzegłem piękno aktorstwa. Cały czas do niego dojrzewam.

Jesteś również aktorem dubbingowym. Jak wyglądały twoje początki?

- Dubbing zaczął się dla mnie od wspomnianych zajęć w ognisku teatralnym. Jedna z nauczycielek zaczęła pracować w studiu dubbingowym i zaprosiła nas na casting. I tak zaczęła się moja przygoda, która trwa już dobrych parę lat.

Czy jest to pana debiut na dużym ekranie?

- Grałem już w filmach, ale jest to moja pierwsza główna rola.

Dalsze plany zawodowe?

- Z pewnością nie przerwę prac nad dubbingiem, bo jest to coś, co uwielbiam robić. Jeśli chodzi o plany związane z filmem, nie chcę zdradzać.

Jak wyglądała praca nad postacią? Jaki był twój udział w budowaniu postaci Stefana?

- Scenariusz jest czymś, od czego oczywiście zacząłem. Musiałem dobrze poznać przeszłość i dzieciństwo Stefana, co pozwoliło mi wczuć się w rolę. Jeśli miałem zastrzeżenia, bądź pomysły na postać, zgłaszałem to reżyserowi. Wiele dyskutowaliśmy.

Na ile utożsamia się pan z graną przez siebie postacią?

- Trudno powiedzieć. Cieszę się, że nie żyłem w czasach okupacji. Jedynie staram się przełożyć tamte doświadczenia na czasy współczesne. Na pewno Stefan ma takie cechy, jakie sam chciałbym mieć.

Rozmawiały: Paulina Sawicka i Gabriela Kocoń (PAP Life).

Ciekawi Cię, co w najbliższym czasie trafi na ekrany - zobacz nasze zapowiedzi kinowe!

Chcesz obejrzeć film? Nie możesz zdecydować, który wybrać? Pomożemy - poczytaj nasze recenzje!